Afra: hastaneden aradılar beni
Afra: doğduğum hastaneden
Afra: bir test yapılacakmış bana
Afra: o yüzden en acil şekilde gelmemi söylediler
Afra: ama ne testi olduğunu söylemediler sadece babamın bilgisi varmış onu söylediler
Afra: benim anneannem...
Akşama doğru çalan telefonum yüzünden uyanmak zorunda kalmıştım.
Bugün hastaneye gideceğim için Kuzey beni arayarak uyandırmıştı.
Normalde böyle akşam saatlerin de test yapmazlardı ama babamın adı yeterli olmuştu.
Yataktan kalkarak uzun zamandır açmadığım gardolabıma ilerleyerek kapaklarını açtım.
İçinden beyaz belden bağlamalı bir crop, buz mavisi dizlerinde yırtık detayları olan bir jean ve son olarak su yeşili ince kısa bir ceket çıkararak giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kısa saçlarımı tarayarak önlerini tutturdum ve elime uzun zamandır sığmadığım parfümümü alarak bolca sıktım.
Tanınmamak için dolaptan su yeşili renginde bir şapka çıkarıp taktım.
Son olarak küçük ceketimin bir ton koyusu olan renketi ki çantamı alarak içine cüzdanımı koydum.
Aşağıdan gelen korna sesi ile Kuzey'in geldiğini anladım.
Hızla beyaz spor ayakkabılarımı giyerek evden çıkmak için kapıya gittim.
Evet ayakkabılarım yeni olduğu için odamda giymiştim.
Titreyen ellerim ile kapımı kilitleyerek aşağıya indim.
Şuan kendimi o kadar çok sıkıyordum ki yürümekte zorluk çekiyordum.
Apartmanın kapısını açarak apartmandan çıktım. Hava biraz karanlık olduğu için rahatlamıştım.
Kapının önünde duran Kuzey'e ait olan siyah arabaya hızlı adımlar ile ilerlemeye başladım.
Ön kapıyı açarak tam binecek iken ileride ağacın arkasında gördüğüm beden ile duraksadım.
Geçen de böyle bir şey görmemiş miydim ben?
Yutkunarak o tarafa iyice baktım. Benim yaşlarımda olan bir çocuk var gibiydi.
Yüzüne dikkatle baktığımda tanıdık geldiğini fark ettim. Saçları üç numara kesilmişti, gözlerinin rengini havanın karanlığından dolayı tam seçemesem de yeşil gibi duruyordu.
