...
Hastaneden çıktıktan sonra denize bakan bir banka oturdum.
Hemen ardımdan ferdi oturdu.
Hiç konuşmadık,ara sıra benim hıçkırık seslerim duyuluyordu.
Her şey altüst olmuştu, kariyerim bitmişti.Daha altaydan alacağım tepkiyi düşünemiyorum bile.Bir tarafım aldırmak istemese de bu çocuk bana zamanla yük olacak.
Kafamı önüme eğdim, ellerimle oynamaya başladım.Göz yaşlarım ellerimi ıslatıyordu.
Neden böyle olmuştu bir anda.
Ferdi sırtımı sıvazladı, kafamı ona çevirdim.Sanki benden konuşmak için izin alıyormuş gibi bakmaya başladı.
"Kerem,ne desem bilmiyorum ama aldırma kardeşim yapma"
Sustu bir süre,benden cevap bekledi sanki.
"Bak biliyorum,ben yapamam diyeceksin ama yanlız değilsin.Ben varım,beni geçtim Muslera abi ve sizinkiler var.Hem altayla bir konuş,emin ol altay bu bebeği aldırmana izin vermez"dedi.
Dudaklarımı birbine bastırdım,ağzımdan bir hıçkırık koptu.
Ferdinin boynuna kafamı bastırdım,kaybolmak istercesine.
Ferdi saçlarımla oynamaya başladı,ara sıra 'geçti'diyordu.
O geçti dedikçe ben daha sesli ağlamaya başladım.
"Kerem,yapma kurbanın olayım yapma"dedi titreyen sesiyle.
Kollarımı onun boynuna sardım,o belimi tuttu.
Şuan denizin dibinde sürüklenmek istedim,yok olmak istedim.
Saatlerce ferdinin omzunda ağladım,o ise tek bir kelime bile etmedi.
Acımı hissedebiliyordu,ya da görüyordu.
...
Eve geldiğimiz gibi odaya gittim.Zaten hayatın tüm yükünü ben taşımışım gibi bir yorgunluk vardı üzerimde.
Yatağa oturdum,yatmak istedim ama yatmak istemedim de sanki.
Elimle karnımı tuttum,her şeyi baştan aşağı tekrar düşündüm.
Altay seslendi.
"Kerem?"
Ona döndüm ve kaşlarımı çattım.
"Küs müyüz"dedi.
Hayır anlamında kafamı salladım,hafifçe gülümsedim.
Altaya söyleyip işleri mi büyütseydim,yoksa sessizce yok edip acısını mı çekseydim.
Geri önüme döndüm,telefonla ilgilenmeye çalıştım.
Olmadı, yapamadım hiç bir şeyde mutlu olamadım.
Altaya kaydı gözüm,telefona bakıp salak salak gülümsüyordu.
Tanıdık duygulardan.
Lavaboya gittim,kapıyı kapatıp aynaya baktım.
Saçlarımı karıştırdım,yüzüme baktım.
Gözlerimin altı fena halde şişmişti,dudaklarım kurumuş ve morarmıştı.
Hamile düşündüm kendimi,burukça gülümsedim.
Acaba gerçekten altay destek olurmuydu bana?.
Denemeden aldırmak uygun olmazdı,istemezse bitiririm.
Ondan sonra o yoluna ben yoluma.
Ya da neden aldırıyorum ki,onun çocuğuysa benimde çocuğum.
Başkasıyla yeni bir hayat kurarım.
...
Ferdi;
Ardanın o sözlerinden sonra onu takibe aldım.
Ama jesus hocanın oğlu kaylan ardanın etrafında fazla dolanıyordu.
Bu beni sinir etmişti, nereye gitse çocuğun peşindeydi.
Yine antremandaydık,kaylan jesus hocaya alıştırmalarda ardaya yardım edebileceğini söyledi.
Araya girdim bu sefer.
"Hocam ardaya ben yardım etsem olur mu,biz aynı seviyedeyiz daha etkili olur"dedim.
Jesus hoca mantıklı buldu ve kabul etti.Kaylan kaşlarını çatıp sinirle baktı bana.
Bende gülümseyerek ardanın yanına gittim.
Birlikte şakalar yapıp gülerek alıştırma yaptık.
....
Ah be keremim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıvırcık kahraman•Kerem-Altay•
Romance"Ben senin için sadece yükseldiğinde kapısına dayandığın,altına alıp ertesi gün yüzüne bile bakmadığın biriyim altay.Ama ben karnımdaki çocukla bir başıma kalmayı başaramam" !! MPREG!!
