Yaz Aşkı

29.bölüm / Bırakmam Sizi

🌸🌸🍀🍀

Keyifli okumalar

Günler çabuk geçiyordu. Yorucu ama güzeldi. Ailede herkes Mert abi ve teyzemin durumumu öğrenmişti. Kadınlar tabiki teyzeme destek oluyordu. Her biri tek tek hergün arıyor bir isteği olup olmadığını soruyordu.

Bu sürede Mert abi kaç kere gelmişti kapıya kaç gece sabahlamıştı bilmiyorum. Teyzem ise kesin kararlıydı. Bir o kadar mert abi de kararlıydı.

Abim bana evi alırken bir tanede kendine almış yakın evlerden birinde. Resmen siteyi işgal etmiştik. Kabile sanırdı görenler bizi.

Baharı ikna etmek hep varmış aklında zaten. Ne zaman olacağı bilemediği içinde alıvermiş. Yılbaşı akşamı o olaya şahit olduktan sonra insanların ne kadar acımasız olduğunu anladım diyordu bahar.

O akşam abim yine evlilik teklifi etmiş. Bahar da evet demiş. Tabii abim şok baharın bir anlatışı vardı. Abimi gördükçe gülme istediğimi bastıyordum.

"abin bir çocuk daha istiyor Börte" demişti bahar. Nasıl sevindim anlatamam hemen olurdu inşallah. Ocak sonunda nikahları vardı. Nerden bakarsan bak iki hafta vardı. Teyzem ne kadar ısrar etsede düğün yapmak istemedi bahar. Abimde bahar ne derse odur diyip durdu.

Bulut ve ben ise daha iyiydik. En azından birbirimizi görünce konuşuyorduk. Oda Mert abiden farksız değildi. Her seferinde özür diliyordu. Hiç bıkmadan yorulmadan. Aslında çok istiyordum onu affetmeyi ama yapamıyordum. Sanırım aşamadım daha yada aşmak istemiyorum bilmiyorum.

Evden çıkmış dershaneye gitmek için durağa doğru yürüyordum. Derslerim çok iyi gidiyordu geç başlamama rağmen iyi toparlamıştım.

Durağa geldikten birkaç dakika sonra bir araba durdu önümde baktığımda Bulut 'u görmem bir oldu.

"bekleme hadi çok soğuk seni ben bırakırım" dedi. Bir an tereddüt ettiğimi hissetti sanırım.

"Hadi Börte lütfen, sadece dershanene bırakacağım"dedi. Masum masum bende hafif tebessüm ederek başımı tamam anlamında hafifice salladım.

Araba bindim. İçerisi gerçekten sıcaktı. Ben binince arabayı çalıştırdı Bulut.

" nasılsın sevdiğim? " hala hitap şekillerini değiştirmemişti. İçimi sıcak bir his kaplıyordu. Her böyle deyişinde.

"iyiyim sen nasılsın?" dedim.

"sen iyisin ya bende iyiyim" dedi gülümseyerek, yolu izlerken aklıma yaşadığımız herşey geliyordu iyi yada kötü, Bulut'u onca sene uzaktan sevmiş sonra hayallerimin ötesinde birşey olmuş ve sevgilim olmuştu.

Sonra ayrılığımız... Işte canımı yakan buydu. Affetmek istiyordum artık ama aciz biri gibi gözükmek istemiyordum zayıf biri gibi gözükmek istemiyordum. Ama yanımda olsun istiyordum. Ne kadar Traji komik değil mi?

Peki abim onun tepkisi, düğününe çok az var onu huzursuz etmek istemiyorum. İyi olmam için herşeyi yapıyordu elinden gelen herşeyi hatta bazen fazlasını.

"geldik" diyen Bulut 'un sesi ile ona döndüm. "Çok teşekkür ederim" dedim tebessüm ederek.

"rica ederim zevkti benim için" arabadan inmek için kapıyı açmaya çalışırken

"börte" diyen Bulut' a döndüm.

"efendim"

"seni çok seviyorum, beni affet" dedi. Gözlerime bakıyordu. Gözlerinde ki acıyı görmüştüm. Pişmanlığı görmüştüm. Kapıyı açmadan direk ona döndüm.