A Playful Lie

Chapter 12 (Lost)

Gulp. What's with that smile? Tumayo na sya at pumasok sa tent.

*********

Kasey's POV:

Ang weird nya ah. Pagkatapos naming kumain ay bumalik na kaming lahat sa tent at natulog.

*The next morning

"Class, mag hahiking kayo ngayon sa bundok. Bring necessary things. And you will come by groups. Wag kayong maghihiwa hiwalay. Ibibigay ko sa leaders ang mapa papunta sa destination. Ma memeasure dito ang teamwork and understanding sa maps and directions. So class, good luck." sabi ni mam at ibinigay na ang mapa. Nasa paanan kami ngayon ng bundok.

Nagsimula na kami maglakad. Grabe. Hindi na nga ako sanay sa mahabang lakaran sa hiking pa kaya. Good luck sa paa ko. XD

Napatingin ako kay Steph. Nakatungo sya at parang matamlay.

"Uy bruha, bat ang tamlay mo? Parang di ka nakatulog ah." I said.

"Ah... W-wala to. Napuyat lang ng konti." sagot nya at umiwas ng tingin.

"Ay sus. Di ka nakatulog kasi nasa iisang tent kayo ni Jeff ano? Ayiiee!" pang aasar ko with matching sundot sundot sa tagiliran.

"Ha? Hindi no." she said and blushed a little.

"Hay naku. Okaaaaay. Kung ayaw mo umamin edi wag." -me

After ilang minutes ng pag akyat sa bundok, napagod na ako. Yan na nga ba ang sinasabi eh. Pawis na pawis na ako tapos ang sakit pa ng paa ko. Waaaaa T.T

Tumigil muna ako at umupo habang hinahabol ang paghinga ko.

Nakita ko naman si Steph na kinakausap si Eron sa malayo.

Linapitan ako ni Eron.

"Hey Babe, you better keep going. Naiiwanan ka na." he said.

"Ayaw ko. Pagod na ako." >3< I said.

"Just as I thought. Wag ka ng matigas ang ulo. Tumayo ka na dyan."

"Ayaw ko nga eh. Edi umuna ka na kung gusto mo." Ang kulit nito. -,-

"Kung pwede nga lang eh. The nerdy girl told me to pick you up. Diba nga, as your freakin' boyfriend." he said and looked away.

"Ay sus. Ang sabihin mo, concerned ka lang talaga sakin. Wahahaha!" pang aasar ko.

"What? -,- The hell I'm concerned."

"Oo na. Tatayo na po." tumayo na ako habang nakakapit sa braso ni Eron.

Naglakad na ulit kami. Sigh. Gusto ko na sumuko eh. Sa hindi inaasahang pangyayari, natisod ako sa bato at nadapa.

"Araaaaay!!" sigaw ko habang hawak hawak ang paa ko.

"Oh. Anong nangyari sayo?" agad akong nilapitan ni Eron at hinawakan ang paa ko.

"Ang sakit." mangiyak ngiyak kong sagot.

Inalis ni Eron ang rubber shoes ko at medyas.

"Your ankle was sprained." he said.

"A-Ano?" namamaga ang sakong ko. Grabe. Sobrang sakit. I started crying.

"Ssshh. Stop crying." kumuha si Eron ng first aid sa bag nya. Ginamot nya ang paa ko at binalutan ito.

"Don't worry. Nalagyan ko na ng first aid. Kailangan na lang nating makasunod sa kanila." sabi nya habang binabalik ang first aid sa bag nya.

"P-Pero, wala naman tayong mapa eh. Saan na tayo pupunta?" tanong ko.

"D.mn it. Oo nga pala. Aaargh! What will we do?" sabi nya at nag face palm.