A Playful Lie

Chapter 26 (Liar)

"Thank you.." He said.

"For what?" I looked at him.

"For loving me. Kahit na... Di mo pa ako lubusang kilala." He said and looked away.

"Syempre naman. Mamahalin naman kita kahit sino ka eh." I said and smiled.

He chuckled.

"Sana hindi magbago ang pagmamahal mong yan. Kahit na... Makilala mo ako ng lubusan." He whispered.

**************

Kasey's POV:

"Ha? Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko.

"Ah, wala. Nevermind that." Sabi nya at tumingin sa langit.

"Okay." I said and we continued walking.

Maya maya pa ay nakarating na kami sa bahay. Nag doorbell ako. Si yaya lang ang lumabas. Tulog na siguro si Tita.

"Sige papasok na ako. Goodnight Eron. I love you. Ingat ka." I said and kissed him on his cheeks. Papasok na sana ako sa loob nang higitin nya ang kamay ko.

"Sa pisngi lang? Di sa lips?" He asked.

I chuckled.

"Tsaka na yun. Sige umuwi ka na." Tatalikod na sana ako nang hilahin nya ako at halikan sa labi. He pulled me closer until I can feel his heartbeat. Grabe parang dinadaluyan ako ng kuryente sa buong katawan.

It lasted for a couple of minutes and we bid goodbye. Pumasok na ako sa loob.

************

.................*Classroom

Monday na ulit. Back to reality. Ang daming nag tatakbuhang mga estudyante sa labas. Mga magkakaibigang nag kwekwentuhan. I looked outside the window. Hayyy sana palagi na lang akong masaya. Umub-ob ako sa desk ko.

"Mmmmm~~! Hmmmm~!"

Tumunghay ako. Steph is happily humming while hopping around me.

"Oh? Anong nakain mo?" I asked.

"Wala. Masaya lang ako." ^.^ She answered and continued making circles around me.

"Ah. Siguro may nangyari sa inyo ni Jeff." Pang aasar ko.

Napatigil sya sa paglilibot sakin.

"Ha? W-Wala ah." Sabi nya at umiwas ng tingin.

I chuckled.

"Masyado kang obvious." Sabi ko at umub-ob ulit sa desk ko.

***************

Lucy's POV:

I wish I'm like a bird. Free-spirited and had the entire sky. I wish I can go to all the places I want. I wish I had all the time to do all the things that I want.

I continued staring blankly to the sky. Ang ganda ng view ng langit mula dito sa rooftop ng main building.

Tears kept falling from my eyes. I screamed and threw some medicines from my hand.

"Wag mong gawin yan." Someone said from my back.

Lumingon ako.

"Alex? A-Anong ginagawa mo dito?" I said and wiped the tears from my eyes.

"Here." Sabi nya at inabot sakin ang isang canned lemonade. Kinuha ko ito sa kanya at tiningnan.

"Para saan 'to?" I asked while looking up on him. Nakaupo kasi ako.