A Playful Lie

Chapter 37 (Glimpse)

"I-I'm so sorry Lucy..... I'm sorry..." I whispered.

"Bakit ka nag sosorry? Alam mo ba, sobra mo akong napasaya ngayon. So thank you. Thank you for everything Alex." She said and pat my hand.

I smiled at her while tears are falling from my eyes. I kissed her forehead.

"You're welcome Lucy." I said.

*************

Kasey's POV:

Nagmulat na ako ng mata. I looked around. Sigh. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. I want to be alone but I don't want to feel lonely.

Kahit papaano gusto ko pa din ng kausap, ng karamay. And I'm so glad na nakapag open ako ng nararamdaman kay Steph. Tama sya. She's still my best friend. And nothing's gonna change that.

Mag isa ako ngayong nakahiga sa kama ng kwarto ko. I wonder where they all went.

Sigh. Sana isang masamang panaginip na lang lahat ng ito.

I wish I will wake up soon, and everything will go back to normal, to the way it used to be, to the way it should be.

Pero alam ko namang imposible yun. This is it. Ito na yung totoong buhay, the reality.

Dahan dahan akong bumangon sa kama ko.

*Growl. Growl.*

Agad akong napatingin sa tiyan ko. O.O

Oops. Gutom na ako. I have to get something to eat.

Lumabas ako ng kwarto ko at bumaba ng hagdan. Pumunta ako sa kusina para kumuha ng pagkain sa ref.

Binuksan ko na yung ref at naghanap ng pagkain.

Gosh. Wala. Wala dito yung gusto kong kainin. Gusto ko ng bacon.

Alam ko na. Magpapaluto na lang ako kay Yaya.

Agad akong pumunta sa kwarto ng mga yaya namin. May isang kwarto kasi dito tapos may mga kama, may singles may double deck din.

I knocked at the door.

"Yaya? Yaya are you there?" I called.

Kumatok ulit ako. But no one answered.

Hinawakan ko yung doorknob. Di sya naka lock. I opened the door and went inside.

I looked around. Walang tao. Ang tahimik. Nasan kaya sila?

Aalis na sana ako when something caught my eye.

Parang ngayon ko lang ito nakita. Nakakapanibago naman.

Agad akong lumapit doon sa kurtina. Ngayon ko lang talaga ito nakita.

Hinawi ko yung kurtina.

O___________O

There's a door behind the curtain. Sa tagal ko ng nakatira dito ngayon ko lang ito nakita. Ano kayamg meron sa loob?

Hinawakan ko yung doorknob. It's locked. Agad akong pumunta sa lalagyan ng susi at hinanap ang susi doon sa pinto.

Nung nakuha ko na, agad akong bumalik doon sa pinto at binuksan.

O.O May hagdan pataas.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Gosh kinakabahan ako. I got this same feeling when I discovered that I'm engaged with Tristan.

Dahan dahan akong umakyat pataas ng hagdan hanggang sa nakarating na ako sa taas.

O________________O