Behind The Academy's Mysterious Task

Chapter 6

Tulala parin ako kahit na kanina pa natapos ang klase. One of the professor even mentioned my name and ask if i was okay. Damn.

Naninindig ang balahibo ko sa t'wing sumasagi sa isip ko ang eksena kanina. Shit naman oh.

Andito ako ngayon sa cafeteria at hinihintay ang pagdating ni Yammy. Nawala na rin kasi sa isipan ko ang plano naming dalawa dahil sa iniisip ko kanina.

"Bakit hindi kapa nag order?" napatalon ako ng konti sa upuan ko nang bigla nalang sumulpot si Yammy sa harapan.

Agad na kumunot ang mga kilay niya dahil sa naging reaksyon ko.

"Ah.. Eh.." utal kong saad.

"Ih. Oh. Uh." nakangisi niyang tugon.

Tsk. Isip bata talaga!

"So.. Ano na?"

"Syempre om-order ka muna alangan naman magtitigan lang tayo dito at hintaying mabusog tayo sa hangin, diba." napipesteng saad ko sa kanya.

"'Yung AcadeMeal nalang ang kainin natin, total libre naman 'yon." saad niya.

Well. Yeah, merong libreng meal dito sa Cafeteria. Normal meal lang siya, merong kanin at pwede kang pumili ng ulam na gusto mo tsaka may kasama pang free drinks.

"Ahm..Yammy?" kalabit ko sa kanya.

"Yes, yes miss-maam?"

Tinignan ko muna ang palagid at napansing karamihan sa mga studyante ay nakapila sa mga mamahaling stall ng mga pagkain dito sa cafeteria. Well, the power of A-Wallet.

"It's about the A-Wallet, right?" napabaling ang tingin ko kay Yammy.

Tinitignan niya rin ang mga kapwa naming mga studenyanteng kakarating lamang sa cafeteria at may dala-dalang mga bagong bags and accessories. Agad rin silang pumila sa mamahaling stall rito sa cafeteria.

"You know what, Yeah. I came from a silver spoon family, and I admit that Im kinda... litte bit brat. But, I know my place when it comes to money. My dad never gave us that sobrang laking money for nothing, you know binibigyan lang niya ako ng kasya lang sa mga pangangailangan ko. I'm an only child, people might think that I'm spoiled or what, but no. Sinanay nila ako ni mom na magtipid at gumastos lang kong kailangan, actually 'yong nga bags ko at iba pang mga gamit ay galing sa sarili kong sikap. Ayaw kong humihingi kay dad para sa mga luho ko." malayo ang tingin ni Yammy habang kinukwento 'yon.

Agad napaayos ng upo si Yammy nang mapagtantong natahimik ako.

"Sorry, I think I overshare—"

"You're right. Look at them, they are all being crazy about sa A-Wallet na 'yan." alala ko na naman ang sabi ng katabi ko kanina at napapaisip nalang rin.

Napapailing na lamang kaming dalawa.

"Ayaw kong bawasan 'yong saakin, kasi tinitignan ko pa lang yung pera, jusko para ko iyong ninakaw." naghihesteryang saad ni Yammy.

'Yan rin ang nararamdaman ko sa twing nakikita ko ang A-Wallet na 'yan.

"Tsk. Tama na nga 'yan kuha nalang tayo ng meals—" naputol ang sasabihin sana ni Yammy ng biglang umupo sa bakanteng upuan 'yong parang baliw kong katabi kanina sa klase.

Napabalik si Yammy sa pag-upo, at naguguluhang tumingin sa akin.

"So...wala ba kayong balak na iwaldas ang perang binigay sa atin?" nanunuyang saad niya sa amin habang pinapaikot ang kanyang hintuturo sa kanyang buhok.

Ikaw wala ka bang balak na kumain muna bago ka tuluyang mabaliw? Pero syempre hindi ko sinabi.

"Ano bang pakialam mo?" naguguluhan kong tanong sa kanya.

Binigyan lang niya ako nakakalukong ngisi.

"Oh.. By the way, Suoluna" nalahad ang kanyang kamay habang nakanguso na ngayon.

Hindi ko tinanggap ang kamay niya kaya si Yammy na ang sumalo.

"Hello sayo, I'm Yammy. Ahm I guess kilala muna si Sirenitti" nakangiting saad ni Yammy.

Tumabi sa akin si Yammy at ngayon ay kaharap na namin tong baliw—I mean si Suoluna.

"Hindi mo naman sinabing mayroon kana agad beshy na kakalse mo—" natigil si Yammy kakabulong nang kinurot ko siya sa tagiliran.

"Yeah, kilala ko na si Sirenitti. I'm sorry for being rude a while ago. Akala ko kasi pareho kayo sa ibang mga students dito sa Academy na puro brats and brutes." sabi niya habang nililibot ang buong cafeteria.

Hindi ko siya masisi naiinis rin kasi ako sa iba dahil simula nong binigay sa amin ang A-Wallet ay ito na lang ang pinagtutuonan nila ng pansin. May eksena panga kanina na pinalabas ang isang studeyante dahil hindi kakikinig, yun pala sinadya niyang gawin iyon para mawala sa klase at pumuntang AcadeMall. Allow kasing pumunta sa ang mga establishment dito at bukas ito 24/7.

So, ang ending kasama kami ngayong tatlong kumain, kaharap pa rin namin ni Yammy si Luna. Medyo awkward pa rin siyang pakitunguhan.

"Tsk. Tignan mo nga naman, tayong tatlo lang ang nag order ng students meal. Ayaw ba nila 'yon libre." nakangusong saad ni Luna.

It's true. Kami lang ang umorder ng ganito, kasi halos lahat ay bumibili sa ibang mamahaling mga stalls.

Napunta ang usapan namin sa A-wallet at nakalimutan na namin ni Yammy ang tunay naming pakay sa araw na ito. Nang bigla nalang napatayo si Yammy sa kanyang kinauupuan habang hawak-hawak ang kanyang cellphone.

Fuck. I totally forgot about it.

"Ahm..." hindi ko na pinatapos si Yammy at inunahan na ito.

Baka kasi ano pang masabi niya.

"Y-yes. Ah, Luna nakalimutan naming may dadaan pa pala kami ni Yammy." nakatayo na rin ako at nililigpit na ang pinagkainan.

"Yeah. Sure. Wala na rin naman na tayong pasok. At tsaka first day pa lang rin naman wala pang masyadong school works. Suit yourself girls." nakangiti niyang saad.

Nagpaalam na kami sa kanya at hinila ko na si Yammy papalabas ng Cafeteria.

"Fuck. Yung task—"

"Bes nabigyan ako ng spot para sa tryout para maging cheerleader ng Academy" tumatalong saad niya.

Pero agad ring napawi ng marinig ang sinabi ko.

"Akala ko kung ano na Yammy, jusko mahabagin!" galit kong saad.

Hinila ako ni Yammy sa hindi mataong lugar papalyo sa cafeteria.

"A-ahm bes about don sa task, kaninang  tanghali nag email na naman ito sa akin." sabi niya habang pinapakita sa akin email sa cellphone niya.

Academy's School Admins and staff,

Congratulations. Task completed.

Tinignan ko pa iba pa niyang emails at tulad ng inaasahan ko burado na ang iba. Siguro maya-maya mabubura na rin itong mensahing to.

"Pagbukas ko ng email, 'yan agad ang bungad. Completed na kasi nakalagay at congratulations pero wala pa naman tayong ginagawa, kaya napagtanto kong prank lang talaga itong mga bwesit na email na 'to" saad ni yammy.

Tama siya wala pa kaming ginagawa pero task completed na. Fuck. Tama nga siguro ang una kong akala, na prank lang ang lahat ng ito. 'diba?

Bakit ko ba kasi gina gawang big deal ito. Come to think of it, ganyan din ang nangyari sa akin about doon sa task ko na mag collect raw ng blood. Pero wala pa akoang ginagawa ay task completed na ito.

Y-yeah. Siguro masyado ko lang siniseryoso ang mga pangyayari.

Maybe—Tsk. Erase that.

It's final. Buti nalang maaga pa ay nalaman agad namin ito ni Yammy.

No more overthinking right?

Well. After all, ITS WAS JUST A STUPID PRANK.

Author's Note:

Well, omg halos 3 months na rin pala ang last update ko. HAHAHA well ito na guys, updated na. Take note, on the spot ko to sinulat at agad pinublish HAHHAHA tapang.