Gözlerim kapanmak için baskı kurarken zorlukla açık bırakıyordum. Uyursam göremezdim tehlikenin nerden geldiğini zaten uyumam da pek mümkün değildi bu durumda . Sadece fazla yorgun düşmüş bedenim saatlerdir aynı yerde kalmanın mayışmışlığını üstünde barındırıyordu. Ne kadar mayışmış olsa da bedenim düşüncelerim bir o kadar diriydi.
Saatlerdir hâlâ bir ses gelmemişti..
sadece şu ışıkların cızırtısı eskisi kadar fazla değildi ama hâla geliyordu.
Burda olan tüm ampulleri patlatmış sadece bir tanesini bırakmıştım o da karanlıkta kalmamak içindi.
Eskiden karanlıktan korkmazdım ama artık öyle değildim. Şimdi her şeyden korkuyordum kendi gölgemden dahi ve sonumun ne olacağını bilmiyordum artık.
Kurumuş elimdeki kanlara baktım yüzümü bile buruşturamadım alıştığım bu görüntüye yine de keskinlik fazla değildi.
O an ve daha önce de yaptığım gibi her şeyi getirdim aklıma. Acaba birine bir zararım dokundu mu diye ama hep dönüp dolaşıp takıldığım nokta 3 kişi üzerinde olmuştu. Lakin onlarda kızdı ve kesinlikle ben istememiştim böyle olmasını.
2 kişiyi de geçtim son yaptığım ben de büyük pişmanlıklar uyandırıp vicdanımı tetiklese de elimde olmayan bir durum karşısında pişmanlığım bir fayda etmiyordu.
Ve çok fazla bu düşüncelere girmeyip kaçındım. Çünkü en ağır olanları bunlardı ve adlarının geçmesi dahi boğazımı düğüm düğüm yapıyordu.
Bugüne kadar erkek olan kimseye bir zararım olmamıştı. erkeklerle pek bir münasebetim, samimiyetim dahi yoktu. Düşünüyorum düşünüyorum bir türlü aklıma gelmiyordu.
En son kalbini kırabileceğim tek bir erkek aklıma geldi. O da lisede kaldı bana teklif etmişti sevgili olmak için ama onda da gayet ılımlı bir dille açıklamamı yapıp red etmiştim. .
O da zaten çok anlayışlı bir çocuktu . Kırılmasın diye de olabildiğince dikat ediyordum..Başka da aklıma gelmiyordu . Herhalde bunun için de bu kadarını yapmış olmaz . Zaten o çocuk bir kaç ay sonra kendine başka sevgili yapmıştı ,gayette mutluydular bana aşık değildi sadece beğeniyordu ve şansını denemek istemişti.
O arada yaklaşan adım sesleri ve gürültüyle kulaklarım kendiliğinden sesin geldiği yere doğru kesildi.
Ve anında dikatim oraya toplanırken ayağa kalktım. .
Bir kaç saniye içinde konuşan iki kişinin sesi gelmeye başlarken yerimde korkuyla kasıldım. Daha sonra o beni buraya getiren resepsiyonun sesini ayrıt etmemle de biraz rahatlamıştım.
Yanında her kim varsa bana yaptığı direktifleri ona da uygularken her kimse uysal uysal anladım diyordu.
Kapıya açmaya çalışmaları ile karşılaştıkları engelle tekrar açmayı denedi.
Sanırım açılmayınca "kilitlenmiş" dediğini duydum ..
O arada daha fazla dayanamayarak
"Hey " Diye bir ses çıkartım..
Tekrar o resepsiyonun sesini duydum..
"Orda kim var?"
Dediğinde ise "Benim " Dedim. .
Ve o an kurtulmak için aniden bedenime yüklenen hevesle yeniden umudum canlanmıştı.
"Ben burdayım. En son çantamı arıyordum.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNAHIN KEFARETİ +18
Teen FictionElleri eteğimin açıkta bıraktığı bacaklarımından yukarı doğru sıyrılırken aynı zamanda beni de kendisine yaslamıştı. Titrek soluklarım aralık dudaklarımdan süzülüyordu. Karşımızdaki aynadan yansımamızı görüyor olmak utanç duymamama neden oluyordu. ...
