Chapter 30 : Pasta

196 8 0
                                    

Isang linggo na simula nang mag-stay dito si Styx, hindi ko alam kung hanggang kailan niya balak dito pero wala rin akong balak itanong 'yon. Hindi natuloy ang balak naming pagpunta kahapon sa mall dahil sumama ang pakiramdam ko. Buong araw akong nakakulong lang sa kwarto at si Styx ang nagbebenta ng mga kakanin at sa gabi naman ay balot. Siya rin ang nag-asikaso sa anak namin.

"Do you feel okay?" Styx asked and placed a plate full of foods at the table. Tumango lang ako at mahigpit na kumapit sa kumot na nakatakip sa katawan ko. Wala akong lagnat at sipon o kahit ubo, sadyang masama lang talaga ang pakiramdam ko at madalas nahihilo. Gusto niya 'kong dalhin sa hospital pero hindi naman na 'yon kailangan dahil mababaw lang para sa 'kin.

"Eat a lot, you need to be healthy for our son." Umupo siya sa tabi ko at at kinuha ang pagkain. Hindi naman ako kumibo dahil wala talaga akong gana ngayon araw, bigla ko na lang talagang naramdaman 'to.

"Where's my son?" Isinubo niya sa 'kin ang isang kutsara ng kanin at ulam, I was hesitant at first but I just shrugged it off.

He wiped the sauce at the side of my lips and smiled a bit. "Kasama ng mga kapatid ni Len-Len. Naglalaro sila sa bakuran." I nodded and point the glass of water. Inabot naman niya sa 'kin 'yon at inalalayan ako uminom.

"Salamat," saad ko nang matapos kong kalahatiin ang pagkain. He shook his head in disappointment when I didn't finish eating the food. Wala na ulit akong gana at gusto na lang magpahinga. Hindi ko ugaling magsayang ng pagkain pero ayaw nang tanggapin ng katawan ko ang pagkain.

"Last one," pamimilit niya at tinapat sa bibig ko ang kutsara na may lamang kanin at unan. I bit my lower lip and turned my gaze away when our eyes met.

"Ayaw ko na nga," mahinang angil ko at lumayo sa kutsara, mas lalo naman niya 'yong inilapit sa bibig ko at nagpumilit.

"Xhia, eat this or I'll ea-"

"Oo na kakainin ko na, ang bastos mo!" inis na sigaw ko at mabilis na sinubo ang laman ng kutsara. His mouth agape and slowly looked at the empty spoon. A grin formed on his red lips before looking at me teasingly.

"Anong bastos doon?" he asked and set aside the plate. He crossed his arms on his chest and looked at me with a wide grin.

"You said you'll eat me," mataray na saad ko at lumayo ng kaunti sa kanya. I heard him chuckled. His broad shoulder moved as he stop himself from laughing.

"Damn, I didn't even finish the sentence!" he said between his laughs. I could feel my cheeks burning and the butterfly on my stomach was dancing inside me. I fucking hate the feeling but that doesn't mean I didn't love it.

"But that's what you meant!" inis na saad ko, sinusubukang magmukhang matapang kahit na sobrang pula na ng mukha ko. He continued laughing and even put his hand on his mouth.

"I actually want to say that 'eat this or I'll eat your leftover food. Damn, you're fucking hilarious," he mumbled and fucking laughed again.

"Layas!" inis na sigaw ko at hinagis sa mukha niya ang unan sa tabi ko. Biglang nawala ang sama ng pakiramdam ko at napuno ng inis. Nangingilid din ang luha ko sa sobrang pagkahiya dahil kitang-kita ko kung gaano siya natatawa sa nangyayari. His face was crimson red and I couldn't help but to stare at it for moment. Muntik ko nang makalimutang naiinis ako!

"Just kidding. I also baked chocolate cupcakes, do you want that?" I suddenly craved. Tumango na lang ako at umiwas ng tingin para punasan ang namuong luha.

"Heyy," he said softly and cupped my cheeks. "Why are you crying?"

I shoved his hand away. "I am not," giit ko kahit na trinaydor ako ng boses ko at ng mga luhang bumagsak.

The Sweet Revenge (COMPLETED)Where stories live. Discover now