Muzan x Reader

"Sen ne yaşadın ki?"

Y/N'nin Bakış Açısı

Gözlerimi açtığımda kendimi odamda buldum.Yatağımda uzanıyordum.Yavaşça doğruldum ve ayaklarımı zemine indirdim.

"Kahretsin...Başım çok ağrıyor."

Yataktan kalkıp aynaya doğru ilerledim.Görüntümü görünce olduğum yerde donakaldım.Ben...değişmiştim.Ve işin kötü yanı Muzan'a benziyordum.Gözlerime baktım.Muzan'ınkilerle birbirlerine çok benziyorlardı.Geçen gün söylediği cümle aklıma geldi.Cidden ona benziyordum.Onun dışında ten rengim olduğunda daha da açıktı.Acaba kokuyor muyum diye kokladım kendimi.Evet iblis kokuyordum.Ama üzerimde bir çok iblisten aldığım kan kokusu yoktu.İnsan yemediğimdendir diye düşündüm.Sahi...İblis olduğumdan beri insan yememiştim.Yemeyi de düşünmüyordum.Acaba Tanjiro'nun kız kardeşi Nezuko gibi uyusam..?Fakat ben uyanana kadar iş işten geçmiş olur ki.Böyle de devam ederse açlıktan ölürüm.Ellerimle saçlarımı sıkıca tuttum.

"Tanrım bana yardım et..."

Bir süre öyle kaldıktan sonra neden orada olduğumu sorgulamaya başladım.Ve yaşadıklarım aklıma gelince endişelendim.Douma!Acaba o iyi miydi?Bir dakika onu neden düşünüyorum ki?!O bir iblis!Onu önemseyemem.Ama onu o gün arkadaşım gibi görmüştüm...Bana yardımcı oluyordu.Saçmalama Y/N!Buraya geliş amacını unutma!Şimdi o lanet götünü kaldır ve arkadaşların için bir şey yap!

İçimi çekip oturduğum yerden kalktım.Odamın kapısını açmak üzereydim ki.Keskin bir koku burnumu delip geçti.

( Muzan da seni delip geçecek Y/N'cim ( ͡° ͜ʖ ͡°) )

...Herneyse devam...

Muzan.

Hemen geri adım attım ve kapının yüzüme çarpmasından kaçındım.Muzan kapının önünde olmamı beklemiyormuş gibi kaşlarını çattı.Bir sessizlik oldu.İkimizde ne diyeceğimizi bilemiyorduk anlaşılan.

Harekete geçen ben oldum.Yere eğildim ve

"Geçen gün olanlar adına sizden af diliyorum.Kendimi kaybettim."

Dedim yapmacık bir şekilde.

"Neden özür diliyorsun?"

Başımı kaldırıp Muzan'a baktım.Yüzünde alaycı bir ifade vardı.

"Bir iblis olarak yapman gereken bu zaten.Ayrıca seni tebrik etmek istiyorum.İlk antrenmanında bir Upper Moon 2'yi yenmeyi başarabildin.Açıkçası bu kadar fazlasını beklemiyordum."

Bir şey demedim.Onu mutlu etse de bu beni germişti.Acaba Douma iyi mi diye düşündüm iblis olmasını umursamayarak.

Muzan'ın gözlerinde daha önce onda hiç görmediğim bir ifade oluştu.Kıskançlık?Yok artık...saçmalama.Niye kıskansın ki?

"Onun iyiliğini niye düşünüyorsun?Senin antrenmanlarına odaklanman lazım.Yapman gereken bu.Fazla samimi olmamalısın onunla.Hatta fikrimi değiştirdim.Başka bir iblisle antrenman yapacaksın.Yeterince yaptın onunla."

"En azından onu görebilir miyim?"

Dedim endişeyle.

Bana anlamak istercesine uzun uzun baktı.

"Sadece ben istediğim için"

"YUPPİİİ"

Neşeyle yerimden zıplayıp Muzan'a sarıldım.Ne yaptığımın farkına vardığımda hızla geri çekildim.

"Kusuruma bakmayın lütfen isteyerek yapmadım"dedim şaşkınlıkla

Muzan da şaşırmış gibiydi.Bir şey söylemeden arkasını döndü ve yürümeye başladı.Onu takip etmem gerekiyormuş gibi hissettim.Ve peşinden yürümeye başladım.Merakla ona bakıyordum ki kulağında bir kızarıklık görür gibi oldum.kızarmış mıydı?Yok deve...İblisler niye utansınlar ki?Bir de muzan gibi biri.Büyük ihtimalle sinirlendiği için kızarmıştı.