Selam!Bu benim ilk kitabım.O yüzden hatalarım olabilir.Beni bağışlayın.Bu kitap bir Muzan x Reader kurgusudur.Kitabın içindeki ana karakter haricindeki karakterler bana ait değildir.Kitabıma bir şans verirseniz çok sevinirim!
Arkamı döndüğümde Rengoku'nun sarı kırmızı saçlarıyla karşılaşmayı beklemiyordum.Yüzünde düşünceli bir ifadeyle bana bakıyordu.Aniden sarsıldım.Rengoku bana sarılıyordu!
"Rengoku..."
Gözlerim yaşarmıştı.Yüzümü Rengoku'nun boynuna gömdüm ve ağlamaya başladım.Kendimi tutamıyordum ki!Bir eliyle beni teselli etmek istercesine sırtımı sıvazlıyordu.Kafamda hissettiğim acıyla cıyakladım.
"SENİ GEBERTECEĞİM!"
Başımı arkaya çevirdiğimde Sanemi ile göz göze geldim.Bana saldırmaya çalışıyordu.Arkasındaki Iguro onu zar zor tutuyordu.Rengoku'yu bırakıp vücudumu Sanemi'ye doğru çevirdim.
"KYAAAA!!SİZİ ÇOK ÖZLEDİM ÇOCUKLAR" Saneminin üstüne atlayıp kemiklerini kırarcasına sarıldım.
"BIRAK LAN BENİ!"
Beni bir böcekmiş gibi üstünden atmaya çalışıyordu.Sanemi'yi bırakıp Iguro'ya sarıldığımda sarılma merasimimi bitirmiş oldum.
Rengoku gülüyordu,Sanemi saydırıyordu,Iguro ise tip tip bakmakla yetiniyordu.
Zaman Atlaması:
Bizimkilerle oturmuş yemek yiyorduk.Daha doğrusu onlar yiyorlardı.Ben bakmakla yetiniyordum.Beni gördüklerine çok şaşırmamışlardı.Anlaşılan Giyu Kagaya-Sama'ya olanları anlatmıştı.Kagaya Sama da bir toplantı düzenleyip bizim Hashiralara anlatmıştı.
Başımı kaldırıp Sanemiye baktım.
"NE BAKIYORSUN LAN TIPINI SIKTIGIM"
"Kadınlarla böyle konuşmamalısın Shinazugawa!"
"Çok sinir bozucusunuz..."
Hiç değişmemişlerdi.Hala eskisi gibiydiler.Arkaya yaslandım ve iç çektim.
"Görüşmeyeli çok uzun zaman oldu değil mi ama?"
"Aylardır yoksun ortada herkesi çok endişelendirdin"
Yan gözle Rengoku'ya baktım ciddi gözüküyordu.
"Giderken size bir bir mektup bırakmıştım ama..."
"Mektup bırakmak yetiyor mu sence?Nesin sen 5 yaşında falan mı?"
Bir şey demediler.Bir süre öyle sessizce oturduk.Sonra garsondan kâğıt ve kalem isteyip Muzan ile yaşadığım şeyleri atlayıp edindiğim bilgileri yazdım.Onlara bunu söylemeye daha hazır değildim.Nasıl söyleyebilirdim ki?"Ben Muzan'o seviyorum hatta o bana takıntılı derecede aşık" mı diyeceğim?Kağıdı kapladım ve Rengoku'ya verdim.Sandalyeden kalktım ve kapıya doğru ilerledim.
Kapıyı açtım ve son bir kez arkadaşlarıma baktım.El sallayarak gülümsedim.
"Görüşmek üzere!"
2 hafta sonra:
Bıkkınlıkla kendimi Doma'nın yatağına attım.Evime gitmek ve eski anılarımı hatırlamak istemediğim için Doma'nın yanında kalıyordum.Rengoku,Sanemi ve Iguro ile karşılaşmamın üzerinden iki hafta geçmişti ve ben bu iki haftada hiç götümün üstüne oturmamıştım.Hergün Tamayo Hanımı ziyaret edip iblisleri insana nasıl çevirebileceğimiz hakkında araştırmalar yapmıştık.Bunun yanında Doma'nın duygularını geri getirme planında ilerleme katetmiştim.Mutluluk,hüzün gibi duyguları hissetmeye başlamıştı.Akaza'nın geçmişini daha öğrenememiştim.Muzan ile bu konu hakkında konuşmayı planlıyordum.
Yanımda bir çökme hissedince başımı o yöne doğru çevirdim.Doma ile burun buruna gelince kahkahayı bastım.Buradan çok komik görünüyordu.Somurtup arkasını döndü.Kendimi hazırladım
İman nefesi 31. Form ÇAKILASI ENSE!
ŞLAAAK
"AAAGGHHH!"
Douma yerde acıdan kıvranırken ben kişneyerek gülüyordum.Öyle bir çakmıştım ki amele sümüğü gibi yere yapışmıştı.Beynindeki son 3 hücresini de öldürmüştüm zavallının.
Birisi ayaklarımdan tutup beni havaya kaldırınca gülmeyi bırakıp korkuyla kaldıran kişiye baktım.Beni baş aşağı sarkıtan kişinin Doma olduğunu görünce yutkundum.Mezarını hazırla Y/N!Tahtalı köyü boylamak üzeresin!
"Şimdi benim sıram!"dedi neşeli bir sesle
Bismillahirrahmanirrahim...
ŞLAAAAK!!
"AAAAAAAĞHHH!"
Yüzüstü yere düşüp totomu tuttum
"NE VURUYORSUN LAN TOTOMA!PİS SAPIIIK!!SENI MUZANA SÖYLİCEM!!ELİNİN İZİ KALDI BE!!"
"Öpeyim de geçsin canım~"
"AAAAAAĞHH GİTT!!"
30 dakika sonra:
İkimizde yerde yatmış soluklanıyorduk.Yarım saat boğuşmuştuk.Doma yorgunluktan üstüme düşüp uyumuştu.Uyurken çok tatlı gözüküyordu.Elimi başına koydum ve okşamaya başladım.
"Ulan Doma hem beni kızdırıyorsun hem de sana kızmama engel oluyorsun..."
Uyandırmamak için dikkatli bir şekilde başını tutup kalktım.Onu yatağa yatırdım ve örtüsünü üstüne çektim.Ardından arkamı döndüm ve kapıdan çıktım.Şuan gündüzdü o yüzden dışarıda iblisler yoktu.Ormanda küçük bir yürüyüşe çıkmaya karar verdim.Ormana girdim ve yürümeye başladım.Ağaçların yapraklarının arasından güneş ışınları süzülüyordu.Esen rüzgar saçımı okşuyordu.Huzurlu bir şekilde yürüyordum hiç bir şey yoktu.Ta ki bir şeye rastlayana kadar.
"Bu da ne..?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗 Merhaba muhterem dostlarım!!Nasılsınız??Ben iyiyim kalbimin ağrısı gitti gibi umarım siz de iyisinizdir🤠Normalde bu bölüm uzun olacaktı ama parçalara bölmeye karar verdim.Yarın bölüm yazamayabilirim diye böyle yaptım.Umarım bölümü beğenmişsinizdir.Yazma performansım düştü gibi hissediyorum.Beğenmediğiniz yerleri söylemekten çekinmeyin.Yorumlarınız beni çok mutlu ediyor her bir yorumda havaya uçuyorum resmen AHSKWNALAŞA Desteğiniz ve güzel dilekleriniz için çok teşekkür ediyorum hepinizi çok seviyorum bir sonraki bölümde görüşmek üzeree💞❤️ 💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗
