Selam!Bu benim ilk kitabım.O yüzden hatalarım olabilir.Beni bağışlayın.Bu kitap bir Muzan x Reader kurgusudur.Kitabın içindeki ana karakter haricindeki karakterler bana ait değildir.Kitabıma bir şans verirseniz çok sevinirim!
Kalbim çok hızlı atıyordu.Nefesim kesilmişti.Muzan gözlerimin içine bakarak sırıtıyordu.Elimle onu ittirmeye çalıştım.Yerinden kıpırdamadı bile.Burası ne ara bu kadar sıcak olmuştu?
"Utanınca çok tatlı oluyorsun sevgilim.Fakat artık bir şeyleri aşmamız gerektiğini düşünüyorum.Birbirini seven iki kişi neler yapıyorsa onları yapmalıyız.Yanılıyor muyum?"
Sesimi çıkarmadım.Muzan'ı sevip sevmediğimden tam olarak emin değildim.Şimdiye kadar içimdeki bu hissi utangaç olmama yoruyordum.Fakat derinlerde bir yerlerde Muzan'a karşı bir şeyler besliyordum.Aynı zamanda da vicdan azabı çekiyordum.Arkadaşlarıma ihanet ediyor gibi hissetmekten de kendimi alıkoyamıyordum.Dudağımda hissettiğim şeyle kendime geldim.Muzan beni öpüyordu.Aç bir köpek gibi dudağıma yapışmıştı.Daha önce de beni öpmüştü ama bu daha farklıydı.Bu sefer beni öpmeye devam etmesini istiyordum.Duygularım mantığımı geçiyordu.
Kolunu belime doladı.Vücudumu kendi vücuduna bastırdı.Bir eliyle kafamın arkasını tutuyordu.Kollarımı boynuna doladım çekinerek.Gülümsediğini hisseder gibi oldum.Tutuşu sertleşti ve daha kuvvetli bir şekilde öpmeye başladı.Nefes alamıyordum.Ellerimle göğsünü ittirdim ve dudaklarımız birbirinden ayrıldı.Soluk soluğa kalmıştım.Yanaklarım utançtan yanıyordu.Muzanın suratına bakmaya çok utanıyordum.Cesaretimi toplayıp yüzüne baktım.Mutlu gözüküyordu.Dudağını yaladı.Dikkatinin dağılmasını fırsat bilip kaçacaktım ki beni kolumdan yakalayıp kendine çekti.
"Daha yeni başladık"
Beni yere ittirdi ve üstüme çıktı.Tek eliyle iki elimi kafamın biraz daha üstünde birleştirerek kaçmamı engelledi.Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi.Utançla başımı yana çevirdim.
"Beni bu kadar çok mu istiyorsun?Kalbinin sesini duyabiliyorum"
Gözlerimi kapattım.Tanrım,bana yardım et!
Eliyle çenemi tutup kendisine bakmamı sağladı.
"Gözlerimin içine bakmanı istiyorum"
Dediğini yaptım gözlerinin içine baktım.Kontroldan çıkmış gibiydi.Kendim için endişelenmeye başladım.Tanrı sana acısın çünkü o hiç acımayacak Y/N!Yavaş yavaş dudaklarıma yaklaştı.Nefesini yüzümde hissedebiliyordum.
BAM!
Kapının çarpmasıyla ikimizde başımızı o yöne çevirdik.Kurtarıcım gelmişti!Gökten düşmüş bir melek!Mutlulukla kıpırdandım.Sakatlanmaktan kurtulmuştum!
Kapıda tanımadığım bir insan duruyordu.Elinde çay tepsisi vardı.Bizi görünce tepsiyi yere düşürdü.Muzan kulağıma doğru eğildi ve fısıldadı
"Burada bekle halletmem gereken bir dakikalık bir işim var"
Ardından üstümden kalktı ve hizmetli olduğunu tahmin ettiğim kıza doğru yürüdü.Bu anı fırsat bilip olduğum yerden kalktım ve hemen yanımdaki camdan dışarıya atladım.Var gücümle koştum.Muzan ile karşılaştığım yere gelmiştim.En son ne yapmam gerektiğini hatırlamak için olduğum yere çömeldim ve zihnimi zorladım.Hatırladım!Ubuyashiki malikanesine mektup gönderecektim.Aslında Giyu'ya gönderecektim fakat yaşadıklarımı diğer arkadaşlarımın da bilmesini istiyordum.Olduğum yerden kalkıp ilk adımımı atacakken tanıdık bir ses duydum.
"Y/N..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗
Herkese merhabaa nasılsınız?İyi misiniz?Umarım iyisinizdir.Çünkü ben iyi değilim ühühüh😭Sürekli kalbim ağrıyor kalp krizi geçirip ölmekten korkuyorum💀Ne kalp krizi daha çok gençsin diyebilirsiniz.Ama insan endişeleniyor işte...Neyse sadede gelelim.Size sormak istediğim bir kaç soru var.Hikayeden devam mı etmeliyim yoksa kafama göre mi yazmalıyım?Birden fazla son da yapabilirim isterseniz.İyi son ve kötü son gibi.Lütfen bu sorularımı cevaplayın ben kendim karar veremiyorum dünyadaki en kararsız insan olduğum için😿😿Sizi seviyorum kendinize iyi bakınn bir sonraki bölümde görüşmek üzere💗🩵🤍❤️💞
