Muzan x Reader

"Sen diğerleri gibi değilsin"

Y/N'nin bakış açısı

Muzan'ın söylediği şeyle afalladım.Bir iblisin bana dokunması neden umrunda olsun ki?Belki bana zarar vereceklerini düşündüğü içindir.Fakat bir iblis basit şeylerden zarar görmez....

Ne tepki verdiğini görebilmek için Doma'ya baktım.Yüzündeki ifade onunla konuştuğum zamanki gibi değildi.Muzan gelir gelmez rol yapmaya başlamıştı.Üzgün görünmeye çalışıyordu.Çoktan yenilenmişti.Vücudunu Muzan'a döndürdü.Ve başını eğip konuşmaya başladı.

"Affedersiniz Muzan-Sama.Amacım O-"

"Kim sana konuşman için izin verdi?"

"..."

"Amacının ne olduğuyla ilgilenmiyorum.Y/N gibi eşsiz bir parçaya senin gibi sıradan bir iblisin dokunmaya cüret etmesini hoş karşılamıyorum.Bilmem anlatabildim mi?"

"..."

"Anladığını düşünüyorum.Y/N,sana gelirsek sana odanda dinlenmeni söylemiştim.Ama bakıyorum ki beni dinlememişsin.Beni dinlemediğin gibi diğer iblislerle cilveleşiyorsun.Bunun nedenini öğrenebilir miyim?"

Diğer iblislerle mi cilveleşiyorum?Benim niye bundan haberim yok?

"Odamda yeterince dinlendiğimi düşündüğün için odamdan dışarı çıktım ve arkadaşımın yanına geldim.Bunun adının "cilveleşmek" olduğu hakkında şüphelerim var."

"Haddini aşıyorsun Y/N.Şimdilik bu hatanı görmeyeceğim ama tekrarlanırsa neler olacağını az çok tahmin ediyorsundur diye düşünüyorum.Yanılıyor muyum?"

"Yanılmıyorsunuz."

"Bir kere daha aynı hatayı yapacak mısın?"

"Yapmayacağım."

"Güzel..."

Açıkçası korkmuştum.Kendim için değil.Doma için.Muzan bazen çok tuhaf oluyor.Nedenini hala çözemedim.

"Benimle laboratuvarıma geliyorsun Y/N"

"Hemen!"

Muzan'ın yanına koştum ve arkamı dönüp Doma'ya el salladım.

"Daha sonra görüşürüz Doma!"

"Görüşürüz Y/N."

Muzan'a baktığımda çoktan gitmiş olduğunu gördüm.Koridora fırladım ve onu Nakime'nin yanında gördüm.Nakime başını salladı ve biwasını oynattı.

Kendimi büyükçe bir odada buldum.Etrafta bir sürü tüp vardı.İçlerinde ise kan olduğunu tahmin ettiğim sıvılar...Burasının çok farklı bir aurası vardı.Kırmızı ışık odaya gizemli bir hava katıyordu.Odada bir kitaplık vardı.Kitaplıkta eski olduğu anlaşılan yıpranmış,kalın kalın kitaplar vardı.Bir tanesi aldım.Ve üzerindeki tozu elimin tersiyle sildim.Kitabın kapağında bir şey yazmıyordu.İçini açmak için uğraştım fakat sayfalar birbirinden ayrılmıyordu.

"Burasını çok sevmiş gibi gözüküyorsun."

Muzan'ın yakından gelen sesiyle kitabla uğraşmayı bıraktım.Başımı döndürdüğümde Muzan'ın tam arkamda olduğunu gördüm.Göğsü sırtıma deyiyordu.Yanaklarımın kızardığını hissettim.İblis olsun olmasın...Birisinin bana bu kadar yakın durması beni utandırıyordu!

"Yardım etmeme izin ver."

Kolları kafamın yanından geçip kitabı aldı.Ve benim açmak için "goethe'ümü yırttığım kitabı hiç zorlanmadan açtı.Sayfalara baktığımda aslında bunun bir kitap olmadığını farkettim.Bir defterdi ve içinde Muzan'a ait olduğunu düşündüğüm yazılar vardı.Okumaya çalıştım fakat anlayamadım.Farklı bir dilde yazılmış gibiydi.Sayfaları incelerken gözüme bir şey takıldı.Bir çiçek resmi.Altında "Blue Spider Lily"yazıyordu.Muzan bu bitkiye çok değer veriyordu anlaşılan...Benim yetiştirdiğim bitkiye benziyordu fakat benimki mavi değildi.Beyazdı.Ve benimki iblisleri tekrardan insan yapmaya yönelik bir çalışmaydı.Bu çiçek ise başka bir amaca sahipti anlaşılan.