Muzan x Reader

Immortal

Tabikii sana benzeyeceğim sen de bir iblissin sonuçta diye geçirdim içimden.Bana doğru bir adım attı.Bakışlarımı başka yöne çevirdim.Elini çeneme koyarak kendisine bakmamı sağladı.Yaklaştıkça yaklaştı.Sonunda burnum onun burnuna değince bir adım geriledim.Gözlerimin içine bakıyordu.Ama bana bakmıyor gibiydi.Göz teması kurmak için bakmıyordu.Gözümü inceliyordu.Kolumda bir sıcaklık hissetiğimde kolumun önceden olduğu yere baktım.Kanlar akıyordu.Telaşla Muzan'ın suratına baktım.Mutlu bir şekilde koluma bakıyordu.Koluma tekrar baktım.Ve ağzımdan küçük bir şaşkınlık çığlığı çıktı.Kolum yerindeydi!Ben mi şizofrenim?Ühühühü akıl hastanesine yatmak istemiyorum.Diye sızlandım içimden.

"Kokushibo'dan daha hızlı yenileniyorsun."

Ah yani şizofren değilmişim.

"Şizofren olduğunu düşünecek kadar gerizekalı mısın?"

Donakaldım.Aklımı okumuştu.Demekki söylentiler gerçekti.O zaman konuşmaya zahmet etmeden onunla bu şekilde konuşabilirdim.

Hayır,sadece bu kadar hızlı yenilenmesini beklemiyordum diye geçirdim içimden duymasını umarak.

"Ben de bu kadar hızlı yenilenmeni beklemiyordum açıkçası.Beni şaşırttın."

Zihnimi okuyabiliyorsun dedim içimden.

"Seni ilk gördüğümde gözlem yeteneğin bu kadar gelişmemişti."

İltifat mı etti anlayamadım.

"Bu kadar gevezelik yeter,sana bir oda vereceğim.Bundan sonra orada yaşayacaksın.Doma'ya seni eğitmesini söyledim.Ayrıca sana yeni kıyafet vereceğim üstündekiler biraz dar gelmiş sanki."

Dedi beni süzerken.Merakla üstüme baktım.Utançla başımı geriye attım.Yarıçıplak gibi bir şeydim.Malum bölgelerim görünmesede diğer yerlerim tüm çıplaklığıyla ortadaydı.Sonra niye utanıyorum ki diye duygu değişikliği yaşadım.İblislerden mi utanacağım?

*Dışarıdan bakış açısı*

Odada ölüm sessizliği vardı.Kimseden çıt çıkmıyordu.Hashiraların lideri Kagaya Ubuyashiki elinde bir kağıt tutuyordu.İki yanında da ikizler vardı.

"Y/N'yi en son ne zaman gördünüz?"

Normalde orada bulunmaması gereken Tanjiro Kamado endişeyle konuşmaya başladı.

"Ben onu bu öğlen gördüm!Bana hashiraların nerede olduğunu sordu.Göreve gittiklerini duyduğunu söyledim.Bunu söyleyince üzülmüş gibiydi.Sonra benden bir şey istedi.Bir bitki hakkında.Onu sulamamı istedi.Neden benim sulamam gerektiğini sorduğumda bana uzun bir göreve gideceğini söyledi.Sizin haberiniz yokmuş.Eğer olsaymış izin vermezmişsiniz.Bana söyledikleri bu kadar.Bir de ayrılırken bir daha görüşemeyecekmişiz gibi davrandı.Sonra gitti.Onun peşinden gitmedim.Ama kafam çok karışmıştı.Sonra onun evine gitmeye karar verdim.Evinin yakınlarında kendi evimde duyduğum kokuyu duydum.Daha da yaklaşınca Muzan'ı gördüm!Y/N ile birlikteydi.Daha sonra yok oldular!Size baştan söylemediğim için çok özür dilerim."

Bunların hepsini tek bir solukta ve hızlı hızlı söylemişti.

Kayaga-sama anlayışlı bir şekilde gülümsedi

"Kendini çok suçlama.Bunun yaşanmasında hepimizin suçu var.Öncelikle benim onun mektup kutusuna bıraktığı mektubu fark etmem gerekirdi.Sonra senin bana bu konuşmayı anlatman gerekirdi.Ayrıca diğer hashiralarında onu çok yalnız bırakmaması gerekirdi.Son yaşananlardan dolayı vicdan azabı duyduğu için böyle bir işe kalkmış demek ki."

Sonra elindeki mektubu ikizlere verdi.

Kibarca"Benim için okuyabilir misiniz?"
Dedi

İkizler bir şey demeden tek ağızla okumaya başladılar.