Muzan x Reader

"Şimdi anladın mı?"

Ben küçükken çok neşeli bir çocuktum.Annemle babamı çok severdim.Normal çocuklar gibi arkadaşlarımla oynardım.Annem hasta olunca sokakta oynamayı bıraktım ve çocukluğum son buldu.Annem ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı ve ev işlerini yapmakta zorlanıyordu.Gün geçtikçe maddi durumumuz zayıflıyordu.Ben buna çok üzülmüyordum sonuçta mutluydum.Babam bir gün heyecanlı bir şekilde eve geldi ve bize çok kazandıran bir iş bulduğunu söyledi.

Kumar.

Annem baştan kesinlikle kabul etmeyeceğini söyledi.Çok kazandırdığı kadar kaybettiriyordu da.Babam ise bunun bizim durumumuzun düzelmesi için bir şans olduğunu söyleyip duruyordu.Annem bir kaç şartla kabul etti.Çok fazla oynamayacaktı ve ortaya çok fazla şey koymayacaktı.Babam bu şartları kabul etti.Babam kumar oynamaya başladıktan bir kaç ay sonra maddi durumumuz düzeldi ve annemin hastalığının iyileşmesi için bir doktor ve bakıcı tuttu.Evdeki herkes mutluydu.Babam bizi ziyarete geliyor her şeyin daha da iyi olacağını söyleyip duruyordu.Annem ise hala endişeliydi.Babama kendisini çok fazla kaptırdığını ve artık bu işi bırakmasını söylüyordu.Fakat babam onu dinlemedi.Ve bir gece bütün mal varlığımızı kaybettik.Annem çok sinirlenmişti.Kendisini değil beni düşünüyordu.Babamla sürekli tartışıyorlardı.Evlilikleri kötüye gidiyordu.Zar zor geçinebiliyorduk.Bakıcımız bizim halimize üzüldüğü için bize yardım ediyordu ve bizde kalıyordu.Bir gün annemle ormana mantar toplamaya çıkmıştık.Eve geri döndüğümüzde bakıcımızı bulamadık.Babam ise koltukta oturup içki içiyordu.Annem bakıcımızın nerede olduğunu sorunca babam onu kumarda kaybettiğini söyledi.Annem çok sinirlenip babama bağırmaya başladı.Onun bize ait olmadığını onu nasıl kumara yatırdığını söyledi duruyordu.Babam ise tepki vermiyordu.İlerleyen günlerde babam eve gelmemeye başladı.Annemle huzuru bulmuş gibiydik.Fakat bir gece kapının çalmasıyla uyandık.Annemle ben kapıyı açtığımızda sarhoş ve sinirli babamla karşılaştık."Çocuğu ver"dedi anneme.Annem dehşet içinde babama bakıyordu.Ve elimi daha çok sıkıp beni arkasına aldı."Sakın bana onu kumara yatırdığımı söyleme diye bağırdı"Annemi daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim.Babam annemi iteleyip beni almaya çalışıyordu.Annem ise izin vermiyordu.Defalarca kez dövüldü bayıldı fakat elimi bırakmıyordu.Fakat bir gün babam geldiğinde hiç itiraz etmeden babama teslim etti beni.Şok ve korku içinde anneme bakıyordum.Annem ise eğilip bana sarıldı ve ağlamaya başladı."Baban seni iyi birilerine bırakacağını söylüyor endişelenme kızım"diyordu hıçkırıklarının arasında.Bense çok sinirlenmiştim.Aldatılmış gibi hissediyordum.Babamdan kurtulmaya çalışıyordum fakat babam beni bırakmıyordu.Şehre vardığımızda beni siyah bir eve götürdü.Evin içine girdiğim an midem kalktı.Her yer kan ve ceset doluydu.Ve içerideki bir kaç kişi bir insanı yiyordu.Babam beni onlara doğru itti ve"İstediğiniz getirdim,borçlarım kapandı mı?"Dedi duygusuzca.İşte babamdan ilk defa o anda nefret ettim.Daha sonra iblis olduğunu öğreneceğim yaratık babama doğru evet işareti yaptı.Babam kapıyı kapatıp beni orada bıraktı.Donakalmıştım,ne yapacağımı bilmiyordum.Belki de kaçmam gerekiyordu.Camı kırmayı denerken o iğrenç yaratıklardan biri beni yakaladı.

"Hmm çok lezzetli gözüküyorsun belki de seni yavaş yavaş yemeliyiz ne dersin?"

Çığlık atıp onlardan kurtulmaya çalışıyordum.Fakat nafile...Onlar çok güçlüydüler.Beni bir yere bağladılar.Her gün her gece hepsi bir vampir gibi dişlerini bana batırıp kanımdan içiyorlardı.Çok acıyordu.Acısı hala aklımda.Oraya 6 yaşında girdim ve 13 yaşında çıktım.Tanık olduğum ve yaşadığım şeyler korkunçtu.13 yaşına girdiğin gün ciddi anlamda kafayı yedim.Tırnaklarımı,ağzımı,ellerimi heryerimi kullanarak onlarla mücadele ettim.Onlardan kurtulmayı başardım.Fakat birisi gelip beni boğmaya başladı.Sonum gelmişti.Fakat o sırada birisi gelip üstümdeki iblisin boynunu kesti.

Toimoka Giyuu.

Benim halime üzülmüş gözüküyordu.O zamanlar beni arkadaşı Sobito'ya benzettiğini bilmiyordum.Beni yanına aldı.Ve eğitmeye başladı.Oradan kurtulduktan sonra fiziksel durumum çok kötüydü.Yürüyen bir ölüye benziyordum fakat 1 yılda mucizevi bir şekilde iyileşmeyi başardım.Ve yıllar geçtikçe daha da güçlendim.Ve Hashira oldum.Orada bir sürü arkadaşım oldu.Yıllar sonra ilk defa dışarıdan insanlar tanışıp arkadaş oluyordum.Bu beni çok sevindiyordu.Fakat bir gün oradaki hashiralardan birinin ölüm sebebi oldum.Herkes bana hayır hepimizin hatası dese de bunu kabullenemedim.Ve bu işe giriştim.Ve şimdi bu iblis karşımda dikilmiş sen ne yaşadın ki diyor...