< Unicode >
" မင်းကောကောက မင်းကို အကောင်းဆုံးတွေ ပေးနိုင်နေပြီ "
-
" အရင်ဆုံး မင်းရော လီရှီးချန်ရော ကိုယ်စီကိုယ်စီ လုပ်ရမှာတွေ ရှိသေးတယ် လီရှီးချန်က ပညာဆက်သင်ပြီး အလုပ်လုပ်ရမယ် ပတ်ဆောင်းဟွန်းက ပညာဆက်သင်ရမယ် .. အချိန်တစ်ခု ရောက်လာရင် မင်းတို့ကို ငါ ကိုယ်တိုင် ခွင့်ပြုပေးမယ် "
ဒါ သူ့ရဲ့ နောက်ဆုံး ခွင့်ပြုချက်တစ်ခုပဲ။
မြေးဖြစ်သူရဲ့ မျက်လုံးတွေက စိုစွတ်တောက်ပနေတာကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေက
ပြောင်းလဲသွားပုံပေါ်တယ်။ တကယ်ကို .. ပျော်ရွှင်နေပုံရတဲ့ မြေးဖြစ်သူကို သူက ခပ်တည်တည်နဲ့ အေးစက်စက် ကြည့်နေပေမယ့် သူ့မျက်ဝန်းတွေကတော့ မျက်နှာထားနဲ့ မလိုက်ဖက်ပဲ ရွှင်မြူးနေတယ်။" မျက်စိ့နောက်တယ် "
" နှစ်ယောက်လုံး သွားကြတော့
ပြီးတော့ အရင်လိုပဲ လီရှီးချန်က မနက်ဖြန်ကျရင် ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့ရမယ် "တိုတိုတုတ်တုတ် စကားတစ်စွန်းအဆုံး လီရှီးချန်ဟာ
ဆောင်းဟွန်းကို အံ့သြမှင်သက်စွာပင် ကြည့်နေမိလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ပြုံးပြလိုက်လျက်
ဆောင်းဟွန်း အနားကို သွားရင်းပင် ခါးနား
တစ်ဝိုက်တွင် သူ့လက်များကို ရစ်တွယ်ထားလိုက်ပါ၏။" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
ကလေးနှစ်ယောက် ထွက်သွားတာကို သူ ငေးမောကြည့်မိရင်း နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတွေက ကော့တက်သွားတယ်။ သူ သေချာပေါက် မြင်လိုက်တာပေါ့ ငိုခဲတဲ့ မြေးလေးက ဆောင်းဟွန်းစကားအဆုံး ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျခဲ့ပြီး မျက်ရည်ကျသွားခဲ့တယ်ဆိုတာ။
ဆောင်းဟွန်းကရော .. သူ့ကို ပြောနေရင်း မျက်လုံးတွေက လေးနက်တည်ကြည်နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတာ။တန်းတူညီမျှ ဖြစ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ ..
အမြင်ကပ်စရာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူက ဘာလို့
မြေးလေး အစား ပျော်ရွှင်နေရတာပါလိမ့်။
YOU ARE READING
GORGEOUS
Fanfiction" Whisky on ice , sunset and vine SungHoon has ruined my life by not being mine " [ Li Xicheng & Park Sunghoon ]