𝗨𝗦 [ TK ] onhold |

13•

"ඔම්මා....!!"

"ද්-දෙවියනේ මගෙ චිමී...!!"

දොරෙන් ඇතුලු උන ගමන් ජිමින් යූරාව තද කරලා බදාගත්තා....ජිමින්ගෙ බෝල කම්මුල් දැනටමත් කදුලු වලට පෙගිලා...යූරාගෙ කදුලු වලට ජිමින්ගෙ උරහිස තෙමෙද්දි ජිමින් තවත් ටිකක් යූරාට තුරුල් උනා....

"ම-මගෙ චිමී.."

යූරා කදුලු අතරින් කැඩුන හඩින් මුමුනව්වා...ජිමින්ට පිටිපස්සෙන් දොර ලග හිටගෙන හිටිය යුන්ගි ඇතුලට අඩිය තිබ්බම පැත්තක ඉදන් යූරා දිහයි ජිමින් දිහයි බලන් හිටිය වූබින් යුන්ගිගෙ උරහිසට තට්ටුවක් දාලා හිනා උනා...

"අන්කල්.."

"ම්ම් පුතා...කොහොමද ඉතින්..."

"වරදක් නෑ අන්කල්...."

යුන්ගි හිනා උනාම...වූබින් බැලුවේ යූරයි ජිමිනුයි දිහා...

"යූරා...මෝචිට ටිකක් හුසම ගන්න දෙන්න....අපි ඉදගෙන හිමීට කතා කරමු..."

වූබින් කිව්වම යුරා අකමැත්තෙන් උනත් එයාගෙ අත් ලිහිල් කලා..යූරගෙන් ඈත් උන ජිමින් අත් දෙකෙන්ම කදුලු පිහලා වූබින් දිහා ඇස් දෙකත් බෝල කරන් බැලුවා...ජිමින්ගෙ අවුරුදු ගානකින් දැක්ක හුරතල් ඇස් දෙක වූබින්ගෙ ඇස් වලට කදුලු එකතු කලත් එයා ඇස් ඇතුලෙම කදුලු හංගගත්තා හංගගත්තා...කොහොමත් තාත්තලා දක්ශයි හැගීම් හංගන්න....

ජිමින් ලගට ගිගින් උරහිස වටෙන් අත යවලා සයිඩ් එකෙන් තුරුල් කරගත්ත වූබින් යූරා දිහා බලලා හිනා උනා...ජිමින් තාම ඉකි ගහනවා...

"බලන්නකො යූරා අපේ පුන්චි එකා දැන් ලොකු ඉලන්දාරියෙක් වෙලා නේ..."

"අ-අනේ අප්පා..."

ජිමින්ගෙ කම්මුල් ලැජ්ජාවටත් එක්ක තව ටිකක් රතු උනාම කට්ටිය හිනා උනා....

"හරි හරි අපි ඉදගෙන ඉමුකෝ...යුන්ගි පුතා ඉදගන්න.."

"අහ් හරි අන්කල්..."

කිව්ව යුන්ගි අනික් අය එක්කම කවුච් එකෙන් ඉදගත්තා...ජිමින් යූරගෙයි වූබින්ගෙයි මැද ඉදගෙන දෙන්නටම තුරුල් වෙලා හිටියෙ පොඩි එකෙක් වගේ....අවුරුදු ගානකින් දැනුන උනුහුමෙන් ඈත් වෙන්නෙ කොහොමද ඉතින්..