DUYGUSUZ

D (9)

Gözlerimi açmaya çalışıyorum ama sanki birisi gözlerime baskı yapıyormuş gibi açamıyorum. Kendimi biraz daha zorladıktan sonra nihayetin de gözlerimi açmayı başarabildim. Bulunduğum ortamda ışık biraz fazla olduğu için alışamadığımdan birkaç saniye gözlerimi kapalı tuttum. Gözlerimi açtığım zaman bir yatakta yattığımı fark ettim. Burası tahta kulübe gibi bir yerdi. Hafızamı biraz kurcaladıktan sonra şok,korku ve panik duygusu bedenimi ele geçirdi. Ya bana burada sahip olup sonra öldürürse? 31 yerimden pıçaklayıp,gelinlik giydirip kurtların önüne atarsa? Yada önüme zehirli yiyecekler koyup beni zehirleyerek öldürürse?

Ben kafamda böyle düşüncelerle boğulurken kapı açıldı. Yatakta doğrulup kim olduğuna baktığım zaman kaşlarımı çattım. Bu çocuğu daha önce hiç görmemiştim? Hem biraz da küçük gözüküyor? ''Uyandın demek?'' dedi. Çok tatlı bir çocuktu. ''Yok daha hala uyuyorum ondan dolayı gözlerim açık'' diyerek çocuğu tersledim. Çocuk ise benim bu hareketime gözlerini devirmekle yetindi. Yoksa bu çocuk benim kayıp kardeşim mi lan? Hareketleri falan aynı ben! ''Ataberk abinin işi varmış. Ondan dolayı çıktı. Büyük ihtimalle bu akşam gelir. Beni de sana bakmak için görevlendirdi. Sanki ben bakıcıyım''dedi son cümleyi mırıldanarak. ''Bakmak istemiyorsan yürü git. Allahallah sanki ben dedim gel bak diye'' kendi kendime mırıldandım. ''Telefonum nerde?''diye buz gibi sesimle çocuğa sorumu sordum. ''Birisinden yardım istersin falan diye telefonunu aldı''dedi o da benim ki gibi soğuk sesiyle. Ama onunkisi soğuk benim kisi buz. Acaba bu çocuğa kötü davranmakta haksızlık mı ediyorum? Sonuçta çocuk isteyerek gelmemiş. ''Hay alsın o telefonu götüne soksun'' diye konuştum kendi kendime. Çocuğun anırmasıyla kendimle biraz yüksek sesle konuştuğumu anladım. O değil de böyle bir tatlı çocuk nasıl öküz gibi anırabilir lan!! Çocuk sonun da gülmesini kesip bana döndü. O na ne var? açıkta bir yer mi gördün hacı? bakışımı attım. ''Yok bişey. Sadece canım sıkıldı. Birşey yapalım mı?''diye bir soru yöneltti. Böyle demesini beklemediğimden bira şaşırdım. ''Benim de sıkıldım napalım?'' diye bir soru sordum ben de. Sağ işaret parmağıyla çenesine vurarak düşünen ifade suratını takındı. '' Buldum!Çılgınlar gibi dans edelim. Dımtıs dımtıs'' diyerek ellerini havaya kaldırarak salladı. Aslında güzel bir fikirdi ben de kabul ettim. Çocuk telefonundan birkaç yere basıp sonunda bir şarkı açtı. Bu şarkı bizim Damla'nın karaoke de söylediği şarkıydı. My sweet summer . Ayağa kalkıp kendimi bir o yana bir bu yana sallıyorum. Ama bu şarkı çok uyuşuk geldi. Çocuk kendini şarkının ritimlerini bırakırken ben de sessiz adımlarla çocuğun telefonunun yanına gittim. Ekran kilidini kaydırıp müzik çalarına girdim. Biraz aşağıya indiğim zaman aradığım şarkıyı bulduğum da zafer kazanmış gibi gülümsedim. Come together (MULTİMEDYA DA). Benim şarkım. Şarkıya tıklayıp çocuğun karşısındaki yerimi aldım. Kafamı deliler gibi 10-15 kez döndürdüm. Başım döndüğü zaman kafamı kaldırıp çocuğa baktım. Başımın dönmesiyle hafif sendeledim. Kendime geldiğim zaman çocuğun şapkasını takıp dansıma kaldığım yerden devam ettim. Şarkı bittikten sonra kendimizi yatağa attık. Yorulmuştuk. Hem de fazlasıyla. Çocukla birbirimize bakıp gülmeye başladık. ''Adın ne senin çocuk?'' diye merak ettiğim soruyu sordum. ''Rüzgar. Senin ise Eylül biliyorum. Ataberk abi bahsetmişti'' Demesiyle yüz hatlarım kasıldı. Ataberk'İn ismini duymamla böyle kasılıyorsam yüzünü görünce kesin daha fenası olacak.''Kaç yaşındasın Rüzgar?'' diye yeni birsoru sordum. O ise bana bakmaya tenezzül etmeden tavana bakarak ''17''diye karşılık verdi. Ağzımdan koca bir ''OHAA!''çıkmasına engel olamadım. Çok küçük gösteriyor ama bu. Ve neden Ataberk'e abi diyor. Sonuçta bizle aynı yaşta.''Ataberk'e neden abi diyorsun? Yani,sonuçta o da bizimle yaşıt'' diyerek bakışlarımı ben de Rüzgar gibi tavana çevirdim. ''Aslında Ataberk 20 yaşında. Üniversite kaydını dondurdu. Nedenini ben de bilmiyorum. Sonra öğrendim ki kaydını dondurarak liseye geçmiş'' diyerek bana göndü. Bende anladığımı belli eder bir şekilde kafamı salladım.