Arkadaşlıktan Öte

7.Bölüm-Muhterika

(HATIRLATMA)

"Hadi çıkalım anne."dedikten sonra ayakkabılarımı giyindim ve evden koşarak çıktım. Şuan delice ağlamak istiyorum. Gözlerimde ki yaşları daha fazla tutamadım ve yaşlarım gözlerimden akıp gitti.  İnanamıyorum! Arkadaşım demiştim ona ben yaa! Dostum demiştim. Allah kahretsin ne kadar da aptalmışım..!!

—

   Hemen anahtar ile kapıyı açıp eve girdim. Koşarak odama çıkıp kapıyı hızlı bir şekilde çarpıp kilitledim. Odaya girdiğimde yatağımın yanına çömeldim. Kollarım yatakta,yüzümü kapatarak ağlamaya başladım. Delice ağlıyordum. Bağırarak, hıçkırarak,içimdeki tüm nefreti kusarak ağlıyordum. Asil beni mi seviyordu? Beni? 12-13 yıllık DOSTUM dediğim kişimiydi? Bir tek ona güveniyordum. Bir tek o vardı. Aklıma geldikçe yumruklarımı yatağa geçiriyordum. Birden ağlarken kapının çaldığını duydum. Bu annemdi. Tabii ya.. Şimdi ona ne diyeceğim? Aniden, zor da olsa ağlamamı kestim. Ama hala içten içten hıçkırıyordum. Kapıyı açmadım. Annemin beni bu halde görmesini hiç istemiyordum.

"Aryaa! Aryaaa!! Kızım n'oldu? Aç şu kapıyı. Neden ağlıyorsun hayatım?"dediğinde gözyaşlarımı sildim. Kapıya doğru kafamı döndüğümde annem kapının kolunu açmaya zorluyordu. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.

"Yok bir şey anne! Sadece... Sadece....." birden ne diyeceğimi bilmez oldum. Sanki birileri boğazımı sıkıyormuş gibi hissediyordum. Kelimeler ağzımdan çıkmıyordu. Ayağa kalkıp kapıyı açmak için kapıya yöneldim. Kapının kilidini çevirip kapıyı açtım. Kapıyı açtığımda annemin suratına baktım. Çok meraklı görünüyordu. Bir o kadar da endişeli... Meraklı gözlerle bana bakıyordu. Bakışlarıyla bana adeta'senin bu halin ne'diyordu.

"Arya.. Tatlım neyin var?"deyip bana sarıldı. Başımı onun omzuna koydum. İşte şu an azıcık rahatlamıştım. Annemin o huzur dolu kollarına sarılıyordum. İşte dünyada tek güven kokusu aldığım kişiydi bu..

Sarılmayı bırakıp beni kendinden ayırdı ve ellerimi tutarak konuştu.

"Aman Allah'ım! Tatlım bu suratın ne? Neden ağlıyorsun?"

"Anne ben sadece.. Sadece izlediğimiz filmin etkisinde kalmış olmalıyım." Diyerek bir yalan attım. Bana inanmamış gözlerle bakıyordu.

"Anne lütfen.... Şu an sadece uyumak istiyorum. Beni yalnız bırakırmısın?"dedim. Annem saçımı kulağımın arkasına attı. Daha sonra başımı iki elinin arasına alıp alnıma bir öpücük kondurdu ve odadan çıktı.

   Dolabımın kapağını açıp rahat bir şeyler alıp giyindim. Daha sonra odamda şifonyerimin yanında duran müzik çalardan bir müzik açtım. Duman dan 'Aman Aman'açıldı. Müziğin sesini birazcık kısıp yatağıma geçtim. Başımı yastığa koyduğumda kendimi çok kötü hissetim. Bugün olanları düşünüyorum da aslında her şey muhteşemdi. Taa ki bu geceye kadar.... Yani ne biliyim... Belkide sevdiği bir kız vardı. Bana söylediklerini o kıza söyleyecekti. Benim ile prova ediyordu. Ahh kimi kandırıyorsun Arya? Sevdiği kız olsa senin haberin olurdu. Belki de birine mesaj atacaktı ve düşüncelerini dışarıya vurdu. Off nediyorsun Arya yaa? Aptal şey... Aman Allah'ım şimdide kendim ile konuşuyordum. Yok sanırım iyice kafayı üşütmeye başladım. Her şeyi unutup Duman eşliğinde uykuya dalmayı denedim.

****

    Ertesi sabah yağmur damlalarının camıma vurması ile uykudan uyandım. Aman Allah'ım ben bu sese bayılıyorum. Huzur resmen!

Yatağımdan kalkıp yüzümü yıkamak için odamdaki küçük tuvalete girdim. Yüzüme hışımla bir su vurdum. Aynaya baktığımda gözlerimin altı morarmış ve şişmiş bir haldeydi. Aynadaki yansımama nefret ile bakıyordum. Derin bir nefes alıp tuvaletten çıktım. Yatağımın ucuna oturdum. Öylece boş boş yere bakıyordum. Hayır,hayır,hayırr!! Dün olanlar aklıma gelmişti. Yaa gerçekten berbat bir duygu. Yani çok uzun yıllardır tanıştığınız bir dostunuz oluyor. Kardeşim diyorsunuz. Ve bakıyorsunuz ki bir gece yarı uykuluyken her şeyi öğreniyorsunuz. O sizi seviyormuş! Sinirli bir şekilde başımı iki elimin arasına aldım. Off yürüyün gidin,sizi kafamı kurcalayan saçma düşünceler!