NEFRETİ SEVMEK | lukanette

♩ Nota 13 | Marinette'i Seviyorum

Yazım tarihi: 05/10/23

Bölümü okurken aynı zamanda istediğiniz yorumu yapmayı eksik etmeyin lütfen.
Tüm görüş ve eleştirilere ihtiyacım var!
Keyifli okumalar. <3

♪ ❀♫

17 Yaş Günlükleri, Melodi'nin XIII. Notası
-6 Aralık 2019-

"Paketi onaylayabilir misin?" Arka odadan geldiğini duyduğum sesle birlikte restoranın arka giriş kapısından başımı uzattım. Paket sipariş için gelen bildirim sesi durduğunda az önce birinin seslendiğini duyduğum odadan biri belirdi. Mavi eldiven geçili elleri köpüklüydü. Büyük bir ihtimalle içeride bir şeyler yıkıyordu.

Kıza başımı salladım ve paketi onaylamak için bilgisayarın karşısına geçtim.

Burger King'te kurye olarak çalıştığım ikinci gündü. Paket başına verilen sabit ücreti makul olan bir iş olduğu için memnundum. Bugün bu alışveriş merkezindeki Burger King şubesine kaçıncı gelişim ve siparişi teslim aldığımdı bilmiyordum ama zamanın çabucak aktığını ve şimdi aldığım siparişin bugün için son olduğunu biliyordum.

Şubede ekip üyesi olarak çalışan ve sima olarak tanıdığım kıza siparişi aldığım adına bilgilendirme yaptıktan sonra hızlıca alışveriş merkezinden çıktım. Aynı bölge içinde verilen bir sipariş olduğu için siparişi teslim etmem hiç de uzun sürmedi. Ondan sonrasında aklımda olan istikamete sürmek için motoru bir kez daha çalıştırdım.

Günler durgun geçiyordu. Aslında son zamanlarda olduğum kişiden uzaklaşmışım gibi hissediyordum. Gitarımla vakit geçirmiyordum ya da müzik dinlemiyordum. Tırnaklarımı boyamıyor, sevdiğim rock tarzından çok daha basit giyiniyordum. Üstümde amansız bir karamsarlık vardı ve ben bunun nedenini bilmiyordum bile. Bir anda üzerime çökmüş gibiydi.

Kaskı başımdan çıkartırken saçlarımı elimle dağıttım. Derin bir nefes verirken başımı kaldırdım. Françoise Dupont'a gelmiştim. Mari'yi alacak ve bize geçecektik. Onu okuldan almak için zamanında yetiştiğimi umuyordum. Sanat dersleri kursuna kaldığını biliyordum. Bu yüzden etrafta öğrenci olmaması normaldi ama okulun içi sandığımdan daha sessiz olduğundan kursların da bittiği konusunda şüphelenmeden edemedim.

"Geç kalmış olamam ya..." Saati kontrol ederken kendime söylene söylene merdivenleri çıktım. Ona onu alacağımı söyleyip geç kalmak asla istemezdim. Bu, beni çok kötü hissettirirdi. Belki o kadar da önemli değildi çünkü Liberty buradan yürüme mesafesindeydi ama yine de önemsiyordum. Marinette için en iyisi olma isteği vardı bende ve bu beni mutlu ediyordu.

Sanat dersinin devam ettiğini öğrendiğimdeyse yüzüme doğan gülümsemeden sahip olduğum mutluluğu zaten belli etmiştim.

"Hey güzellik," Pembeleşmiş yanaklarını öperken söyledim kısık bir sesle. Ellerimi beline sardım ve onu kendime daha yakın tuttum. Bunu bekliyormuş gibi hemencecik yaklaştı.

Yüz yüze geldiğimizde gülümseyen ifademle, "Nasıl geçti?" diye sordum.

Omuz silkerek dudak büktü. "Pek de farklı geçmedi, aynı."

Hafiften kaşlarımı çattım. "Moralin bozuk sanki?"

Dudaklarını bastırarak gülümsedi. "Yok, değil." dediğinde ona tek kaşımı kaldırdım. Beni geçiştirircesine okulun çıkışına doğru çekiştirdi. "Hadiii..."

"Mariii..." dedim onun gibi harfleri uzatarak. "Canın sıkkınsa anlatabilir-"

Konuşmama devam etmeme izin vermeden hızlıca, "Biliyorum," dedi. "Ama canım sıkkın değil. Sedece sosyal pilim tükenmek üzere gibi hissediyorum."