Ortalık savaş alanıydı. işgalci askerler her yerde komutanı arıyordu tabi onu kaçıran bizi de.
fakat bundan pek endişe duyacak bir tavrımız yoktu sadece şu vardı ki artık düşman askerleri bu topraklardan atmamız gerekiyordu.
köye geldiğimizde bizi karşılayan köy halkı ile birlikte dinlenmek için bizi misafirhaneler verdiklerinde askerler bana bakıyordu.
"arkadaşlar biraz dinlenelim akşam toplanırız"dediğimde askerlerin bir kaçı yanımdaki komutana çatık kaşları ile bakıyordu.
"emredersiniz komutanım "dediler kalacakları evlere dağıldıklarında ben ve komutan da boş bir eve geçtik.
çantamı bıraktığımda bana bakan adama kaşlarımı havalandırarak baktım.
"beni gerçekten ne için kurtardın türk askeri "dediğinde ona bakıyordum.
"kulağında sıkıntı mı var duymadın mı dedim ya bana güvenen kişileri asla arkamda bırakmam "dediğimde bana yaklaştı.
"bana inandırıcı gelmiyorsun araf "dediğinde ilk kez ismimi söylediği dudaklarına kaydı gözlerim.
yutkundum.sonra gözlerine baktığımda bana öyle derin bakıyordu ki bu çekim hayır! kendime gelerek geri çekildiğimde bana hala bakıyordu.
bir adım geriye giderek arkamı döndüm.
"ne düşündüğün umurumda değil komutan ne yaparsan yap ya da ne düşünüyorsan düşün "dediğimde çantamı açıyordum.
"düşüncelerim ya senin ile ilgiliyse "dediğinde durdum. başımı çevirerek ona baktığımda bana bakıyordu.
"ne demek istiyorsun "dediğimde bir adım atarak bana yaklaştı.
"belki de artık kaçmamalıyız türk askeri "dediğinde gözlerime bakıyordu ama ben onu gözlerine değil çehresine bakıyordum.
"sen ne saç-"sözümü kesen dudaklarıma bastırılan işaret parmağı oldu. yutkundum ama kalbim neden deli gibi atıyordu.
"araf "dediğinde gözlerine baktığımda kalbim delice atıyordu."kaçma "dediğinde gözlerimi kapattım.
"bu yanlış çok yanlış "dedim "sen benim düşmanımsın topraklarımı işgal etmeye gelen bir işgalcisin"dediğimde mesafeyi kapattı.
"eskiden öyleydim ama şimdi değilim ben kraliçenin bu kadar zalim olduğunu farkında değildim "dediğinde gözlerindeki duygu sözleri ile inandırıcıydı.
"benim vatanım tehlike altında o askerler cephelerde canı ile savaşıyorlar ne pahasına olursa olsun bu vatan için anasından sevdiğinde belki çocuğundan vazgeçiyorlar "dediğimde yüreğim dağlandı. kalbim acıdı.
bu vatan uğruna kaç kişi ölmüştü. uğruna yaşadığın toprağın, özgürlüğün güzel bir hayat uğruna kaç şehidin kanı vardı bu anadolu da demek istedim ama eğer bunları söylersem ağlayacağımı biliyordum.
onun yanında aciz görünmek istemiyordum. yanından geçip gittiğimde sessizlik çığ gibi büyüdü.
yerini bomba sesleri, askerlerin çığlıkları, anaların feryatları kulaklarıma ulaştı.
gün kendini geceye bıraktığında köy meydanına geçerek toplandığında önce fikir alışverişi yaparak nasıl bir çözüm bulacağımız düşündük sonra fakat gece yarısı olduğu için herkes evlere dağıldığında bende içeri girdiğimde komutanın sırtını duvara yaslamış öylece diğer duvara bakarken buldum.
yanına giderek sırtımı duvara vererek bende oturdum. gözlerimi baktığı yere çevirdim.
bir kaç dakika öylece beklerken "benim hiç bir zaman bir ailem olmadı "dediğinde ona bakmadım fakat söylediği itiraf canımı sıktı.
"yetimhanede büyüdüm belki bilirsin rusyanın yetimhaneleri soğuk, acımasız sert olur sevgiymiş merhametmiş bunlar oralardan uzak bende sevgisizliğimi acımasız birine dönüştürdüler yıllarca kraliçe için sovyetler için çalıştım ama ben diğerleri gibi değildim çünkü merhametimi öldürmemiştim bunu kimseye göstermedim "dediğinde bir an sessizlik yaşandı.
"sonra sen çıktın karşıma ben kalbimin yeniden attığını en son o yetimhanede bana sopa il sırtıma vurduklarında bu kadar çok hissetmiştim "dediğinde gözlerim doldu görüşüm bulanıklaştı.
"tek farkı ben orada acı çekiyordum ama senin yanında ilk kez mutlu hissetim "dediğinde ona baktığımda bana baktı.
gözümden bir damla yaş düştüğünde parmağı ile sildi. "sen ağla diye anlatmadım ağlama "dediğinde gözümden bir damla yaş düştü.
"robert "dediğimde bana bakıyordu. sonra hiç beklemediği bir şey yaparak yüzüne yaklaşıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım.
Fikrimin ince gülü
Kalbimin şen bulbülü
Fikrimin ince gülü
Kalbimin şen bulbülüO gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beniGördüğüm günden beri
Olmuşum inan deli
Gördüğüm günden beri
Olmuşum inan deliO gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beniAteşli dudakların
Gamzeli yanakların
Ateşli dudakların
Gamzeli yanaklarınO gün ki gördüm seniYaktın ah yaktın beni
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beniEllerin ellerimde
Leblerin leblerimde
Ellerin ellerimde
Leblerin leblerimdeO gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beniO gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni
**********************************************************************************
ONLARI UNUTTUM MU SANDINIZ BEN ONLARI ASLA UNUTMAM SIRADAKİ BÖLÜM SMUTT OLACAK KJKJKJK AYT İÇİN DUA EDİN BANA MİLLET YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VATANIM SENSİN-BXB
Teen Fiction1. KİTAP TAMAMLANDI. 2. KİTAP DEVAM EDİYOR. Geçmişe gidebilseniz hangi zamana gitmek isterdiniz? Araf komutan trabzonda görev yapan bir komutan iken saldıraya uğradıktan sonra bir mağraya Saklanırken kendini Birden geçmişte düşman topraklarında buld...
