ARAYIŞ

226 24 3
                                    


Emsalsiz bir kalbin ruhunda yatan aşk yüzyıllardır bu soğuk yüreğe dokunmak için bekliyordu.

zaman öyle bir hainin hançeridir ki göğüse saplandığı anda derin yaralar bırakır. hele imkansızsa bu acı katlanmaz olur. 

huzurevine gelen genç gazeteci elindeki ses kaydını ve birazdan konuşacak olan konuk ile  ilgili bütün hazırlıklarını tamamlamıştı.

beyaz kalıp açıldı içeri giren yaşlı adamı görünce ayağa kalktı. yaşlı adamın yanında hasta bakıcı bir hemşire vardı.

"merhaba araf bey "dedi genç gazeteci. yaşlı adam başını ağır bir şekilde sallayarak karşı tekli koltuğa geçip oturduğunda odadan çıkan hemşire onları yalnız bıraktı.

"nasılsınız araf bey "dediğinde yaşlı adam gözlerini karşısındaki gence çevirdi.

"sen kimsin "diye konuştu araf bey. genç oğlan gülümsemeye devam ederek "ben gazeteciyim efendim askerli dönemi ile ilgili nostajik bir belgesel haberi yapmak istiyorum başınıza gelen olayı duydum ilgimi çekti müdür bey sağ olsun kırmadı  sakıncası yoktur umarım "dediğinde gözleri bulanık olan yaşlı adam ağır bir şekilde başını salladı.

"benim için sorun yok ne sormak istiyorsan sorabilirsin delikanlı "dediğinde açıkçası bu kadar anlayışlı bir adam karşısında bulmayı beklemiyordu genç gazeteci.

"kendinizden biraz bahseder misin araf amca. amaca dememde bir sakınca yoktur umarım "dediğinde yaşlı adam başını iki yana salladı.

"yok evladım yok "dedi gözlerini kapatıp açtı. genç adam kayıt cihazına basarak kayıt almaya başladı.

"bundan yaklaşık kırık sene öncesinde yani 2020 yılında sıra dışı bir olay yaşamışsınız idea ettiğinize göre pusuya düştüğünüz mağarada da bir çıkış yolu bulmuşsunuz ve çıkış yolu sandığınız yer sizi zamanda geriye milli mücadele dönemine gitmişsiniz doğru mudur "dedi genç adam. açıkçası bu hikayeye inanmıyordu. sadece hayal gücü geniş bir asker olduğunu düşündü.

"evet doğru "dedi yaşlı adam gözleri genç adamdan ayırmıyordu. "peki tam olarak ne oldu bize biraz anlatır mısınız "dedi genç adam.

yaşlı adam yutkundu. gözleri özlem ile doldu. yaşlı kalbinde burukluk oluştu.

"size herkese saçma gelecek fakat ben o anları kendi gözlerim ile yaşadım hissettim. insan hissedebildiği sürece yok mudur ben vardım orada belki kanıtım yok ama olsun kimseye bir şey ispatlamak zorunda değilim "dedi yaşlı adam gözlerini pencereye çevirdi.

"kurtuluş zamanında bir ateşin içine düştüm yanımda o vardı. düşmanımdı ama değildi. o benim düşmanım gibi görünen dostumdu sevdamdı aşkımdı "dedi yaşlı adam.

"vatanımdı."dediğinde genç gazeteci etkilenmişti. fakat hala inanmıyordu belki yaşlı adamın ispat konusunda söylediklerine katılıyordu fakat yine saçma buluyordu.

"kimdi o "dedi genç adam.  araf gözlerini pencereden ayırmadan gözleri buğulaştı. 

"robert düşman rus askeri "dedi yaşlı adam gözünden bir damla yaş yanaklarından düşerken.


2020 TRABZON

Elindeki sigaradan bir yudum alan genç adam gözlerini bahçede idman yapan askerlerden ayırmıyordu.

biraz sonra odaya giren komutanıyla sigarasını söndürdü. "hoş geldin araf "diyen komutanına asker selamı veren genç adam "hoş bulduk komutanım "dedi.

"geç otur bakalım "dediğinde araf karşısındaki koltuğa geçip oturdu. "çıkışını vermişsin rehabilitasyondan "dediğinde başını salladı genç adam. bundan altı ay önce hastanede iken yaşadıklarını doktorlara asker arkadaşlarına anlattığında doktorlar sadece  kafaya bağlı bazı rüyalar gördüğünü söylemişti fakat araf buna inanmıyor inatla yaşadıklarının gerçek olduğunu düşünüyordu.

tabi bu düşüncesi ve hal hareketleri asker rütbesinin alınmasına ve rehabilitasyon merkezine yatılması ile son bulmuştu.

bugün taburcu olmuş direk askeriyeye gelmişti. rütbesini geri almak için. merkezden çıkmak için artık söylediklerini yalanlamış ama aslından hala inanmaya devam ediyordu. sadece artık dile getirmiyordu.

ama biliyordu bir yerlerde bunun varlığını hissediyordu. "iyi bakalım sevindim senin adına "dedi komutanı.

"sağ olun "dedi araf. "yarın o zaman başlarsın "dediğinde bir kaç evrak imzalamıştı genç adam.

"yarın görüşürüz komutanım "dediğinde başını salladı orta yaşlardaki adam. odadan çıkan adam nizamiyeden ayrıldığında lojmana doğru giderken onu bulmaya kararlıydı. onu bulacaktı. bulmak zorundaydı.

*************************************************************************************

SİZCE BULACAK MI? SİZ ÇOK İSTEDNİZ BEN DE YAZDIM BOL YORUM YAPIN LAN O KADAR YAZIYORUM.

VATANIM SENSİN-BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin