*5 နှစ်ခန့်ကြာပြီးနောက်.....*
"ဦးလေးမင်"
*ရင်း"နှီး"ကြားဖူးနေသော အသံဖြစ်တာကြောင့် ဦးလေးမင် အနောက်ကိူ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်*
"ဟင် သား ဂျောင်ဂု ။ ပြန်လာမယ်ဆိုလဲ ဖုန်းတောင်ကြိုမဆက်ဘူးကွယ်"
"ဟုတ်တယ် ကျတော် အပြီးပြန်လာတာ ဘယ်တော့မှ ထပ်မသွားတော့ဘူး"
"သမီးဆိုယောင်းရော အတူလိုက်မလာဘူးလား"
"ကျတော် သူနဲ့ကွာရှင်းလိုက်ပြီ ဦးလေးမင်"
"ဘယ်လို သားတို့ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ"
"အဲ့မိန်းမရဲ့ အလိမ်အညာတွေကြားမှာ ကျတော်အရူးတစ်ေေယာက်လို ပိတ်မိနေခဲ့တာ သူ့မှာကိူယ်ဝန်ရှိနေတယ်ဆိုတာ လိမ်ညာမှုသက်"ပဲ ကျတော့်အချစ်တွေကို အသုံးချပြီး ကင်မ်ထယ်ယောင်းနဲ့ အဝေးဆုံးကို ခေါ်သွားခဲ့တယ်
ကျတော် ဘယ်လောက်တောင်အမှားတွေလုပ်ခဲ့ပြီးပြီလဲ အားလုံးက အဲ့ဒီ့ မိန်းမကြောင့်ပဲ တောက်ခ်!"
"စိတ်လျှော့ပါ သားရယ် အားလုံးက ပြီးခဲ့ပြီးပြီပဲလေ သားအခုမှ မှားမှန်းသိတော့ ဘာထူးတော့မှာလဲ"
"ကျတော့်ဘဝကို ကျတော်ကိုယ်တိုင်။ ပျက်စီးစေခဲ့တာ"
"ထယ်ယောင်းက သားလေး မွေးတယ်။ သား ဂျောင်ဂု ငယ်"ကနဲ့ အရမ်းတူတာပဲခလေးရဲ့ နာမည်က ဂျွန်ဂျောင်ထယ်တဲ့"
"ဗျာ"
*ဂျောင်ဂုရဲ့ အံ့ဩခြင်းတွေထဲမှာ နောင်တ တွေလဲ သေချာပေါက် ပါနေခဲ့တယ်*
"ကျတော် သားလေးနဲ့တွေ့ချင်လိုက်တာ"
"သွားတွေ့ပေါ့ သားဂျောင်ဂု က အမှားတွေလုပ်ခဲ့ပြီး
တောင်းပန်ဖို့ သတ္တိမရှိဘူးလား?"
"တောင်းပန်လို့့ရရင် ကျတော်ဒူးထောက်ပြီးပဲ ဖြစ်"တောင်းပန်မယ် ပြီးရင် ထယ်နဲ့သားကို ကျတော့်ရအောငိ ပြန်ခေါ်လာခဲ့မှာ"
"ကြိုးစားကြညိ့ပါသား"
"ထယ်ယောင်းတို့က အရင်ပန်းဆိုင်လေးမှာပဲ ကောင်း"မွန်"ရှိနေပါတယ်"
"ကျတော့်မိသားစုလေးကို ကျတော်ပြန်တည်ဆောက်မယ် ဦးလေးမင်"
*ဂျောင်ဂုသူ့ရဲ့ အချိန်တွေကို မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ လိမ်ညာမှုတွေကြားမှာ ကုန်ဆုံးခဲ့တဲ့အတွက် သူအရမ်းနောင်တရမိသည် အဆိုးဆုံးက ထယ်ယောင်းကို ထားခဲ့ပြီး အဲ့မိန်းမနောက်ကို လိုက်သွားခဲ့တာ ထယ်ယောင်းမှာခလေးရှိနေမှန်း သိရက်နဲ့ သူဟိုမှာ နေခဲ့ရဲ့ နေ့ရက်တွေတိုင်းမှာ ထယ်ယောင်းကို အမြဲသတိရခဲ့သည် ဒါတောင် သူ့ခံစားချက်အမှန်ကို အခုချိန်မှ သိခဲ့ရတယ်လို့ ဘယ်ေလာက်တောင်အသုံးမကျလိုက်လဲ
ဂျွန်ဂျောင်ဂုရာ*
YOU ARE READING
"ဆူး"
Actionမောင်သိလား? မောင့်ကို ချစ်ရတာလေ ဆူးခင်းလမ်းတစ်ခုပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်နေရသလိုပဲ ရုန်းထွက်လဲနာကျင်ရမယ် ဆက်လျှောက်လမ်း နာကျင်ရမှာပဲ ရှေ့ဆက်ဖို့အတွက် ခြေလှမ်းတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း ထပ်ခါနာကျင်ရပြန်တယ် ငါကလဲ မောင့်ကိုချစ်မိတိုင်း မောင်ဆိုတဲ့ "ဆူး"လေး...
