"ထယ်"
"ဘာရပ်လုပ်ေနတာလဲ ငါတို့ကို မင်းနဲ့ ပြန်လိုက်စေချင်တာမလား သွားရအောင်"
"ဒီလိုပြသာနာမျိုးဖစ်သွားတဲ့အထိ မောင် မရည်ရွယ်ပါဘူး မောင်က ထယ့်ကို သဝန်တိုလွန်းလို့ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ဖြစ်သွားတာ မောင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်"
"............."
ထယ်ယောင်းဆီက စကားတခွန်းမှတန့်ပြန်မခံရပဲ ထယ်က သားကိုချီကာ ကားထဲသို့ ဝင်သွားသည်။
"ကျုပ် ခဗျားကို နောက်နေ့မှ လာတောင်းပန်မယ်
ကင်မ်ဆော့ဂျင်""ဟမ်"
ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတဲ့ ကောင်က အကြီးကို အကြီးမှန်းမသိ တောင်းပန်တာတောင် နေ့ည ရွေးနေတဲ့ကောင် ဟမ်း ယောင်းငယ်မျက်နှာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် အ့တယောက်ကို သူသည်းခံနိုင်မယ် မထင်ဘူး။
_______________
"ထယ် မောင့်ကို စကားပြန်ပြောပါအုံးကွာ"
"သား ကအိပ်တော့မှာမလို့ မင်း တိုး"နေပေးနိုင်မလား"
"အင်း ဒါဆိုသားအိပ်မှပဲ မောင်အခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ် ထယ်"
"ဟင့်အင်း ငါသားနဲ့အတူအိပ်မယ်"
"ဟင် ဘာလို့လဲ ထယ်ရာ မောင့်အပေါ် အဲ့လိုမျိုး မစိမ်းကားပါနဲ့ မောင် တို့က အခုမှ ပြန်အဆင်ပြေခါစလေ မောင် လုပ်ရပ်က ထယ် စိတ်ဆိုးစေတာ မှန်ပေမယ့် ထယ် စိတ်ဆိုးပြေတဲ့အထိ မောင် ချော့ပါ့မယ်"
"စိတ်ဆိုးတာ မဟုတ်ဘူး စိတ်ပျက်တာ"
"ထယ်"
"ငါကသာ မင်းငါ့အပေါ်လုပ်ခဲ့တာတွေအားလုံးကို ခွင့်လွှတ်ပေးပြီး မင်းကိုပြန်လက်ခံပေးခဲ့တာ မင်းကတော့ ဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေးအတွက်နဲ့မင်ထင်ရာတွေပြောပီး ငါ့သိက္ခာကို စော်ကားတယ် နောက်ပီး ဟျောင်းကလေ ငါအကိုလို တန်ဖိုးထားရတဲ့သူ ငါ့ကြောငိ့နဲ့သူ ဘယ်လောက်တောင် မင်းစော်ကားပြီးပြောတဲ့စကားတွေကို သည်းခံခဲ့ရသလဲ"
"မောင် တကယ်တောင်းပန်တယ်လို့ နောက်ပီး ထယ်က သူ့ရင်ခွင်ထဲရောကိနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရတဲ့ချိန် မောင် ဘာမှမတွေးနိုင်တော့ပဲ မောင် ထူပူသွားခဲ့တာ ထယ် မောင့်ကို နားလည်ပေးပါကွာ"
YOU ARE READING
"ဆူး"
Actionမောင်သိလား? မောင့်ကို ချစ်ရတာလေ ဆူးခင်းလမ်းတစ်ခုပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်နေရသလိုပဲ ရုန်းထွက်လဲနာကျင်ရမယ် ဆက်လျှောက်လမ်း နာကျင်ရမှာပဲ ရှေ့ဆက်ဖို့အတွက် ခြေလှမ်းတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း ထပ်ခါနာကျင်ရပြန်တယ် ငါကလဲ မောင့်ကိုချစ်မိတိုင်း မောင်ဆိုတဲ့ "ဆူး"လေး...