11.Bölüm

198 19 5
                                    

Hoseok'dan:

Yoongi'nin isteği üzerine onun yanında uyumuştum ama tüm gece aklıma takılan şeylerle uğraşmıştım. Neden birden bire gelmişti? Bir şeyler var, yoksa durduk yere asla gelmez.

Yarım saat kadar telefonla oyalandıktan sonra uyudum.

Sabah Yoongi, benden önce uyanmış ve bir şeylerle uğraşıyordu.

"Günaydın."

"Sana da günaydın." diyip merdivenlerden inerek yanına geldim.

"Neden erken uyandın?"

"Uyumak istemedim."

"Neden?" dedi  Yoongi kaşlarını hafif çatarak.

"Bir şey olacak gibi."

"Hiçbir şey olmayacak Hoseok. Kendini korkutma."

"Peki." diyip yukarı çıktım. Üstümü değiştirdikten sonra mutfağa indiğimde Yoongi gideceğini söyledi.

Kahvaltı yaptıktan sonra çıktı. Normal de evde yanlız olmadığım için garip hissediyordum.

Okula gittiğimde babam aradı

"Hoseok bu akşam seni almaya geleceğim."

"Neden?"

"Chin-Mae ile tanışmanı istiyorum. Şirketimin ortağı."

"Şirket beni ilgilendirmiyor. Şimdiye kadar ilgilendirmezken neden şimdi ilgilendiriyor?"

"Hoseok artık büyüyorsun ve okulun bitince serseri gibi yaşamanı istemiyorum.Bu yüzden artık senide ilgilendirir."  dediğinde telefonu yüzüne kapattım.

                             ___

Hoca blok yapıp dersi bitirdiğinde Yoongi yanıma geldi.

"Neden moralin bozuk? Akşam dışarı çıkmak ister misin? Kafan dağılır."

"Akşam işim var Yoongi. Başka zaman." dediğimde suratını astı.

"Oh, peki." diyip yerine çekildi.

Okul çıkışı eve gidene kadar hiç konuşmadık.

Eve girdiğim gibi kendimi koltuğa bıraktım. Çok yorgundum ama bir de Chin-Mae vardı.

Odama çıkıp, siyah bir takım alıp, giydim.

Resmi kıyafetlerden nefret ederdim ama bu iş ile ilgili olduğu için bunu giymiştim.

Saat dokuz olduğunda babam geldi.
Arabanın içinde oturuyordu.

Eli ile arka koltuğa vurup oturmamı söyledi.

Onla göz göze gelmemek için dışarıyı seyrettim.

Büyük bir restorana geldiğimizde arabadan indi. Bizim oturacağımız masa da bir kız ve bir adam vardı.

Adama selam verdikten sonra bana yaklaşıp
"Sen Hoseok olmalısın." dedi.

"Evet efendim. Siz de Chin-Mae, değil mi?"

Kafasıyla onayladıktan sonra yanında oturan kızı işaret etti.

"Kızım Vien."

"Memnun oldum, ben Hoseok."

"Ben de." dedi gülümseyerek.

Masaya oturduğumuzda dışarda ki kameraları fark etmemiştim.

Herkes yemek yiyip sohbet ederken Vien numaradan kötü hissettiğini söyledi.

"Hoseok, sen Vien ile ilgilen." dedi babam.

Sessizce kulağına eğilip

"Niye ben ilgileneyim bununla?" dedim.

Kolumu dürtüp kalkmamı istedi. Vien ile dışarı doğru ilerledik.
Biraz hava aldıktan sonra
"Şimdi iyi isen gidelim." dedim samimiyetsizce.

"Biraz daha iyiyim." dedikten sonra bana yaklaştı.

"Teşekkür ederim Hoseok." diyip sarıldı.

Ne yapıyor bu manyak?
İfadesizce durup, zar zor ayrıldım.
Rahatsız edici ve yapışkan bir kız.

Onu beklemeden içeri gittim. Babamın yanına gittiğimizde ona bir şey söylemek için arkaya doğru çektim.

"Bu kız bana niye yapışıyor? Amacı ne?"

"Ne yapışması Hoseok abartıyorsun. Sadece teşekkür etti."

" yıpışmısı Hısıık." diyip onu taklit ettim.

"Sessiz ol ve git içeri."

Yoongi'den:

Akşam Hoseok'un evine gitmiştim ama kimse yoktu. Aklıma gelen herkesi aradım ama bilmediklerini söylediler.

Merak edip Hoseok'u aradım ve açmadı.

Çok kez aramıştım ama geri dönüş yapmamıştı. Aklıma babasının bir şey yapmış olabileceği geldi.

Arabayla neredeyse tüm şehri aradım ama bulamadım. En son o kadar yorgun düştüm ki kendimi koltuğa bıraktım.

Televizyon açıktı. Tam uyuyacakken  'Jung Hoseok' ismini duyunca gözlerimi açıp televizyona odaklandım.

Hoseok'un bir kıza sarıldığı ve elini tutarak oradan ayrıldığını gördüm. Yanına babası ve bir adam daha vardı.

"Bu ne şimdi...?" diye mırıldandım kendi kendime.

Ben burda neredeyse ağlayacakken, güya 'haphephobia' olan Hoseok başkalarına mı sarılıyordu?

Kumandayı televizyona fırlatıp, koltuğa tüm ağrılığımı verdim.

Kapı sesine uyanmıştım. Hoseok anahtarla kapıyı açıyordu.

İçeri girdiğinde kırık televizyona baktı.

"Yoongi?!"

______________________________________

Eegg biliyorum bayadır bölüm atmadım ama üşengeçliğime verin. Normalde bugün de atmayacaktım ama dayanamadım. Uykum var görüşürüz hüg.

Visal/SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin