1.Bölüm: Menşe Güvercini

24 3 2
                                    

Bazen keyifli bazen keyifsiz
Bazen acılı bazen acısız
Bazen heyecanlı bazen tedirgin okumalar olucak.
Heyecanlı okumalarr.

                                 🌗

Düz bir yolda mı ilerlemek isterdin, yoksa inişli çıkışlı bir yolda mı ?

Eğer hayatının kötü bir zamanında bu soruya denk gelmişsen düz yolu tercih ederdin.
Ama iyi zamanında denk gelmişsen inişli çıkışlı yolu tercih ederdin.
Çünkü seni iyi zamanına getiren yol emin ol inişli çıkışlı olan yoldur.

Hiçbir düz yol seni çok iyi yerlere götürmez. Düşünsene hep aynı yolda yürüyorsun.
Belli bir süre sonra sıkılırsın.

Basit bir örnek ile yoğun bakımında olduğunu düşün, kalp atışlarının çizgisi hep bir yukarı bir aşağı iner.
Bu da senin hayatta olduğunun bir belirtisidir.
Zor olsada bir yükselip bir düşmeye mecbur kalabilmek sonucunda hâlâ yaşıyorsun. Birde o çizginin düz olduğunu düşün...

Artık sen bir ölüsün.

En baştaki soruya gelecek olursak ben inişli çıkışlı engebelli yoldan razıyım.
Yürüdüğüm yol eğer öyle olmasaydı, ben şu an olamazdım.

Ben şu an ki kendim olamazdım.

Bulunduğum konuma gelemezdim belkide.

Bu düşünceleri kafamdan atıp gerçek dünyaya döndüm.

Asansöre binip otoparka inmeyi bekledim.
Asansör yavaş yavaş aşağıya inerken ben bir yandan üstüme giydiğim siyah ceketi çıkartıyordum. Ceketi çıkarttığım an asansör durmuştu.
Kapılar açıldığı an hızlıca indim.

Ben indikten sonra iki kişi binmişti.
Yüzlerine bakmamıştım tek dikkat ettiğim şey ikisi de erkek ve uzundu.
Arabamın olduğu yere ilerledim, kapıları açıp arabama bindim.

Bir an önce eve gidip uyumak istiyordum.
Arabayı çalıştırdım ve park yerinden hızlı bir çıkış yaptım.

Otoparktan çıktıktan sonra eve gidecektim. Ama ondan önce ilk işim hep gittiğim Kemıv kafeye gitmek olacaktı. Evet ismi gercekten garipti bende anlamını bilmiyordum.
Bu şehire geldiğim zamandan itibaren şans eseri yolumun üzeri diye girdiğim kafeden bir daha geri dönmemek üzere çıkamadım.

Zaten geldiğim zamanlar yeni açılmıştı. Samimi bir kafeydi ve bana iyi hissettiriyordu.

Telefonuma bildirim gelmesiyle bakışlarım koltukta ki çantama kaydı.
Bir elim direksiyonda gözlerimi de yoldan ayırmadan çantamı kucağıma aldım.
Fermuarını tek elle açmak zor olsada sonunda başardım.
Telefonu çıkartıp çantayı tekrar eski yerine koydum.

İşim gereği ne olur ne olmaz telefonumu ne sessize alabiliyordum ne de görmezden gelebiliyordum.

Telefon açma tuşuna basıp gözlerimi kısa anlığına yoldan ayırıp telefonun ekranına indirdim .Telefonun kilidini açıp kimden mesaj geldiğine üstten baktım.

Zehra mesaj atmıştı.
Allah bilir yine ne saçma fikirde bulunacaktı. Bir yandan yola da odaklanmaya çalışıyordum.

* Yeni 1 mesaj-Zehra
Yeni grubumuz için haftasonu bir parti düzenleyelim mii lütfennnnn!!!

O görmeyecek olsada mesajına göz devirdim.
Zehrayı da buraya geldiğimden beri tanıyordum.
Eğlenceli bir yapısı vardı. Bazen ben onun ablası olur ya da o benim ablam olurdu.

Partilerden hoşlanmadığımı da bilmesine rağmen böyle bir teklif sunmuştu.
Fazla parti gibi şeyleri küçüklüğümden beri sevmezdim.
Ama bu sefer yeni grubun hatırına kabul edicem gibi görünüyordu.

KATİLİN MELODİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin