I'm the queen

Chapter 26.

SHIRLEY POV.

5 years later..

" Good morning po ma'am." Ngiting sabi sakin ng empyiyado ko, ngumiti ako sa kanya..

" Kamusta naman ah?." Ngiting tanong ko.

" Maayos naman po walang problema, gaya po ng dati ay malakas parin po ang kita."

" Good, pag butihin mopa." Ngiting sabi ko at umalis na, pumunta nako sa parking lot at sasakay na sana sa kotse ko ng may bigla nalang sumulpot.

" Please love forgive me, alam mo naman na hindi ko kayang gawin yon, mahal na mahal kita." Sabi nya kaya inis akong humarap sa kanya at tinulak sya.

" Alam mo jerry, hindi ko pinangarap maging mistress, tantanan moko o ako mag papatahimik sayo." Banta ko sa kanya..

" Mahal kita, alam moyon, lasing ako pero di ko magagawa yon, misunderstanding ang nakita mo, yung babae ang lumapit sakin."

" Break na tayo final."

" Please Shirley, hahayaan mo nalang ba yung apat na taon na pag sasama natin?."

" Ano ka kawalan? Ang kapal naman." Sabi ko sabay sakay ng kotse at umalis, napa iling iling nalang ako.

Sa limang taon na nag daan, marami na talaga ang nangyari, may mga sarili na kaming buhay at hindi na masyadong nag kikita kita.

Ako naging boyfriend ko ang pinaka crush ko noon na si jerry, isang taon rin syang nanligaw sakin.

Pag tapos non tinulungan nya ako sa trabaho hanggang makapag patayo ako ng beauty skin, bali tatlong branch na ang meron ako.

Habang sila Winston and kevin nag papatakbo parin ng business nila, si Raco naman, successful na ngayon.

Parang dati lang nag tatrabaho lang kami kay Sir darren ngayon kami na ang boss hahaha, isa ng CEO si Raco oh pak, yaman diba?

May sarili naring mansyon yon, sila kena at rowin naman, ayun graduate na may trabaho na sila, sa totoo nga nan, mag fiance na sila..

Habang yung dalawa sila Tenchi at ej, ayun dahil walang nagawa si ej, inaya nalang ni Tenchi mag artista rin, ayun sikat na sikat na ang dalawa.

Si Vina at Rosaline, you know bahay parin ayaw pag trabahuhin ng asawa..

Kaso.. hyys wala narin kaming balita kay kath sa japan, dalawang taon narin kaming walang communication sa kanya..

Ano na kayang nangyare sa babaeng yon? Grabe nakakamiss sya, agad nakong nag park ng makarating sa restaurant..

Bumaba nako ng makapag park, mag lalakad na sana ako papunta sa resto ng may mga sigang napa daan, teka, bat may pakalat kalat na ganito dito?

Bigla akong kinabahan ng sakin sila papunta, mga naka ngisi pa ang loko.

" Hi miss, halaman kaba? Kasi malalanta karin hahaha!." Sabi ng isa na ikina tawa nila kahit wala naman nakakatawa, sadyang abnormal lang sila.

" Malanta man at least buhay parin at may pag asa sa buhay, kayo, hindi pa nalalanta wala ng buhay." Sabi ko, at hindi na dapat ako nag salita dahil isa yata yong malaking pag kakamali, nainis yata sila.

" Ano bang kailangan nyo!?." Kina kabahang tanong ko.

" Wala kaming pang kain sa aso namin, kaya naman." Ngising sabi nila at tiningnan ako ng kakaiba.

" Wag kayong lalapit, gusto kolang naman kumain sa restaurant, bakit kailangan may ganito?." Sabi ko..

Napa kapit ako sa poste ng muntik nakong tumaob dahil sa harang na bato.