KİBRİT 2

3

Ertesi gün pek konuşmadık,ikimizin de morali çok bozuktu.Okula gittik,yolda kaç dersim olduğunu sormadı.Kendi kaç dersi var onu da söylemedi.Derse girdim.İmza atarken aklıma Kaan denen çocuk için de atmak geldi ama,kağıtta adı zaten vardı.Bir şey yapmadım.Ölü gibiydim tüm ders.Mola saati geldi,kafeteryaya çıkıp oturdum tel başıma.
-"Selam."
Kaan geldi.
-"Merhaba."
-"Adıma imza attın mı?Ben de attım da iki tane olmasın."
-"Adını görünce atmadım."
-"Oturabilir miyim?"
Kafa salladım.
-"Sen iyi misin?"
-"İyiyim."
-"Öyle gözükmüyorsun."
-"İyiyim yorgunum sadece."
-"Neden?"
Kolumdaki kızarıklığa baktı,tişörtümü çektim ve kapattım.
-"Yani,yapabileceğim bir şey var mı?"
-"Hayır."
-"Okula beraber geldiğin çocukla mı ilgili.Audiye binen."
-"Başka biriyle gelmiyorum zaten."
Neden dikkat etmiş bu kadar.
-"Bakma öyle,denk geldim ve gördüm sadece,farklı bir amacım yok,arkadaş olmak istedim sadece."
-"Neden?"
-"Çünkü çoğunun aksine daha sakin duruyorsun.Ortamlarda yoksun.Anlayacağın saçma Üniversite tiplerinden değilsin.Yani ilk izlenim olarak."
Güldüm.
-"Teşekkür ederim."
-"Bak ne güzel güldürdüm seni."
-"Sen neden diğer "Saçma üniversitelere tiplerinden"değilsin?"
-"Çünkü daha olgunum.Eğlenceden hevesimi aldım,bazı şeyler öğrendim.Çoğu ailesinden ilk defa ayrılmış ergenler,kötülemiyorum.Ama ben o aşamayı geçeli çok oldu.Bence sen de öylesin."
-"Gökhan."
-"Ne?"
-"İsmi.Audisi olan çocuğun."
-"Neyin?"
-"Erkek arkadaşım."
-"O neden burda değil."
-"Üst dönemlerden,farklı fakültede."
-"Demek sevgilinle aynı okulu kazandın."
-"Okuldan önce tanıştık demedim."
-"Ama uzun süredir birliktesiniz."
-"Nereden biliyorsun?"
-"Belli diyelim."
-"Pekii."
-"O istedi,sen de geldin."
-"Öyle ama,değil de.Yani ben de istedim.Emrivaki değil yani.Bu okul dışında bir şey düşünmedim.Zaten burssuzum."
-"O mu ödüyor?"
Bu soru hoşuma gitmedi.
-"Seni ilgilendirmez."
-"Sakin...Nerede kalıyorsun?"
Ağzımı açmadım ama devam etti.
-"Birlikte kalıyorsunuz."
-"Bunu nereden anladın?"
-"Belli."
-"Hadi ya,dışardan sevgilimin süs köpeği gibi mi gözüküyorum?Toxic ilişki kurbanı gibi."
-"Hayır,gayet normal gözüküyorsun.Ben gözlem yapmayı seviyorum.Toxic mi peki?"
-"Hayır."
Güldü.
-"Öyleyse neden canın sıkkın?"
-"Başka bir şey var."
Öğrenmek ister gibi baktı.
-"Söyleyemem."
-"Sormadım."
-"Gözlem yaparak anlamaya mı çalışacaksın?"
-"Hayır,özelmiş."
-"Şaşırttın."
-"Sapık değilim."
-"Sence Gökhan toxic mi?Dışarıdan nasıl görünüyor?"
-"Kaba biri gibi duruyor,sen ise daha hareketlisin,bugün değilsin ama.Toxic mi bilmem ama,umarım sana karşı da dışarıdan göründüğü kadar sert değildir."
Kolumdaki kızarıklığı ima ederek söyledi bunu.
Ne diyeceğimi bilemedim ve bir sessizlik oldu.
-"Öyle mi?"
-"Hayır,değil.Toxic biri değil.Soğuk biri de değil aslında,sadece yakından tanımadığı kişilerle konuşmayı sevmiyor."
-"Aşık mısınız,yoksa geçici bir heves mi?"
-"Biz...Geçici bir heves değil.Yani öyle olsaydı çoktan vazgeçmiştik."
-"Aşık mısın?"
-"Ondan daha çok sevdiğim tek bir şey yok.Aşk galiba bu."
-"Umarım o da senin hakkında böyle düşünüyordur."
-"Umarım."
İmalı bir bakış attı.
-"Hadi dersliğe dönelim,sonraki ders başlıyor."
O sırada telefonum çaldı.Arayan Kutay.
-"Alo Esin?Derslerin bitince haber ver seni ben almaya geleceğim."
-"Gökhan'ın haberi var mı?"
-"Vardır,ama seni Ezgi çağırıyor."
-"Tamam."
Bu ne şimdi?Arkamı dönüp Gökhan'ın fakültesine doğru yola çıktım.
-"Hey nereye?"
-"Sen git derse."
Yürüdüm.Of ne düşünüyorum ki.Bulamam onu koca kampüste.Telefonu çıkardım ve aradım.Ulaşılamıyor.Kutay'ı aradım.
-"Alo Kutay şimdi almaya gelebilir misin?"
-"Hemen mi?"
-"Evet,bi sorun mu var?"
-"Hayır geliyorum."
İçimde inanılmaz kötü bir his var.Kutay geldi yirmi dakika içinde.
-"Hoşgeldin."
-"Gökhan neden almadı beni?"
-"Bilmiyorum bana söyledi al diye."
-"Kutay!"
-"Gerçekten tek bildiğim bu."
-"Nerede şimdi?"
Gözlerini kaçırdı.
-"Bilmiyorum."
Sessizlik oldu.
-"Dün gece kavga ettik."
-"Tahmin edebiliyorum."
Baktı yüzüme.
-"Esin,Gökhan iyi değil,belli etmemeye çalışıyor ama...Her neyse."
-"Eve gidelim önce."
-"Neden?"
-"Almam gereken bir şey var."
Eve gittik.Almam gereken bir şey yoktu.Kontrol etmem gereken bir şey vardı.Araba durdu.
-"Gelmemi ister misin?"
-"Hayır.Çok kısa zaten."
-"Peki."
Şüphelerim artıyordu.Yavaş yavaş girdim içeriye.İlk bakışta her şey normaldi.Yatak odasına gittim.Eksikler var.Saati yok.Dolabı açtım,kıyafetler eksik.Yatağı kaldırdım.Bavul yok.Gitmiş.Beni burada bırakıp gitmiş.Ama neden?Sinirle indim aşağı.Arabanın kapısını açtım.İçeri bindim.
-"Nereye gitti?"
-"Efendim."
-"Kutay salak mıyım ben?Gökhan nereye gitti?Cevap ver!"
-"Bilmiyorum."
-"Ne demek bilmiyorum.Neden durdurmadın?Neden beni bıraktı?Yine bıraktı!Siz dalga mı geçiyorsunuz benimle.Gökhan nerede?"
-"Esin...Ben bilmiyorum."
-"Ne biliyosun Kutay?Ne biliyosun!Gökhan sana Esini al dedi bu kadar mı?Sorgulamamış olabilir misin ya böyle bir şey var mı?Neden yalan söylüyorsun!"
Söyleyeceği yok bunun.İndim arabadan.
-"Esin dur!"
Eve girdim.Telefonu çıkardım.Ulaşılamıyor.Mantıklı hareket etmeliyim.Kutay hala arabada duruyor.Geri indim ve bindim arabaya.
-"Bak,sakin sakin konuşuyoruz,tamam mı?Kutay lütfen,beni Gökhan'ın kaldığı yere götürür müsün?Gerçekten kavga etmeyeceğim,hiçbir şey söylemeyeceğim onu kıracak.Sadece görmek istiyorum."
-"Esin ben,yapamam."
Gözümden bir yaş düştü.
-"Neden?Kızgın mı bana?Söz kızdırmayacağım,belki bi süre görmek istemez beni ama bari nerede olduğunu bileyim.Söz gitmem o isteyene kadar."
Kutay baktı ve sarıldı bana.Sarılmasıyla hüngür hüngür ağlamam bir oldu.
-"Esin..."
Baktım.
-"Gökhan gitti,yurt dışına."
-"N-ne?"
-"Hangi ülke bilmiyorum,tek söylediği sana sahip çıkmam."
-"Bana neden haber vermedi?"
-"Durdurmanı istemedi."
-"Benden kurtulmak istiyorsa yurt dışına gitmesine gerek yok,çocuk gibi kaçmasına gerek yok!Söylese bana bu denli ciddi olduğunu,hayatında bir daha karşısına çıkmam!Zorlayacak değilim hiçbir şeye!"
-"Öyle değildir eminim.Hakkında kötü hiçbir şey söylemedi.Hatta seni sevdiğini söyledi.Ben de bilmiyorum detayları."
İndim arabadan.
-"Teşekkür ederim."
Yukarı çıktım.Boşluğa düştüm.Neden gitti?Seviyorsa neden gitti ya!Yeniden aradım.
-Aradığınız kişiye ulaşılamıyor,lütfen sinyal sesinden sonra mesaj bırakın.
-"Gökhan,özür dilerim sevgilim.Çok özür dilerim.Söz hiç kızmayacağım sana bir daha.Gitmek de istemeyeceğim.İyi değilsin biliyorum.İstemediğin sürece görmezsin beni kafanı dinlemek istiyorsan.Lütfen gel,ben tekrar tek başıma kalmak istemiyorum.Özür dilerim hiç kızmayacağım sana.Nereye gittiğini bileyim en azından gelmem rahat bırakırım seni.Gitme."
Kapandı.Ailesini kaybetmiş bir çocuk gibi hissediyorum,yeniden.Yerden kalktım.Etrafa baktım.Dünkü kavganın izleri her yerde.Saatlerce temizledim her yeri.İzmaritler,camlar,şişeler.Hiçbir şey kalmadı.Gökhan geri döndüğünde unutsun diye,ben unuttum.Camın önüne oturdum.Dışarıyı izledim.Kapı çaldı.Gökhan kapıyı çalmaz.Tekrar çaldı.Yine bakmadım.En son açıldı kapı.Kutay ve Ezgi içeri girdi.Ezgi yanıma geldi.Yanıma oturdu.Kutay konuştu.
-"Esin suçlama kendini,Gökhan sinirlenip çekip gidecek biri değil.Başka bi sebebi eminim vardır."
-"Ben de diyordum öyle,ama dün o kadar kızdım ki çekip gitmek istedim.Zor tuttu beni."
Kolumdaki morluğu gösterdim.
-"O mu yaptı."
Kafa salladım.
-"Canımı acıtmak için değil,tutarken oldu.Ben gitmek istedim o neden istemesin?"
-"Neden kavga ettiniz ki bu kadar?"
-"Bebek konusu."
Kutay suçlu baktı.
-"Bildiğini biliyorum sorun yok."
-"Söylemeseydin hamile olduğunu ölmeyecekti dedi.Ben de çok sinirlendim."
-"Salak mı bu çocuk!Söylemeseydin o ölecekti."dedi Ezgi.
-"Yediremedi kendine,gururu kırılmış."
-"Anlamadım neden?"
Kutay girdi.
-"Ben anladım,Gökhan işte,düşmanlarının ona bunu yapmasını hazmedememiştir."
-"Aynen öyle."
-"Ama çok saçma.Esin'in sağlığı için mutlu olması gerekirken..."
Ağlamaya başladım.İstemiyorum bunları konuşmak.
-"Kutay,ne zaman gitti?"
-"Bugün,sabah."
-"Ama beni okula bıraktı,girmedi mi hiç kendi?"
-"Girmemiş demekki."
-"Veda bile etmedi bana,sarılmadı bile.Tek bir cümle söylemedi."
İkisi de şaşırdı.
-"Anlayamıyorum ki ne geçiyor kafasından."
-"Çok saat geçmedi,uçaktan inmemiştir belki hala."
-"Belki de."
-"Babası?Babasının haberi vardır belki,Kutay sen arayıp sorsan?Sevmiyor beni bana söylemez."
-"Var mı numarası?"
-"Bence arama,Gökhan'ın babasına söylediğini düşünmüyorum.Kızabilir."
-"Ya!O da haber verseydi.Hem bana söz vermişti.Neden tutmuyor sözlerini!Bırakmayacaktı beni."
-"Bırakmamıştır,geri döner."
Aklıma çok kötü bir düşünce girdi.
-"Kumsal da yurt dışına gidecekti,onun yanına mı gitti..."
Sessizlik ve Ezgi konuştu.
-"Aslında...Düşününce...Mantıklı.Kavganın devamını anlatsana."
-"Çok kırıcı şeyler söyledi,sonra ben de gitmek istedim.Bağırdı gidemezsin dedi.Sinirlendik baya bağırdık çağırdık.İkimiz de ağır konuştuk.Korktum ilk defa Gökhan'dan.Sonra bi ara ben çıktım.Taksi çağıracakken geldi,baya itiş kakış.Tuttu zorla geri soktu beni eve.Kapıyı kilitledi.Sessizlik oldu,sonra bırakma beni dedi.Sakince bir iki cümle konuştuk,anahtarlar çekmecede dedi yatak odasına gitti birden.Ben de aldım çıktım evden.Yangın merdivenlerinde oturdum biraz.Sonra bırakıp gidemedim.Bu kadar kolay değil çekip gitmek ya!Gidemedim!Nasıl bırakayım!Neler yaşadık biz böyle ilk defa kavga ettik bu kadar şiddetli.Bu kadar seviyorken nasıl çekip gidebilirim.Pişman oldum,geri döndüm hemen.Geldiğimde uyuyordu.Yanına yattım sessizce.Bu kadar."
-"Öyle bir anda mı sessizleşti."
-"Evet."
-"Ertesi gün?"
-"Uyandık tek kelime konuşmadık.Okula geldik sonrasını da biliyorsunuz."
-"Ezgi saçma saçma konuşma Gökhan yapmaz.Dönmez tekrar Kumsal'a.Hele de Esin varken."
-"Ama bir anda sakinleşti ,Kutay.Gözlerindeki hayal kırıklığını gördüm.Sanki bir anda tüm sevgisi gitti.Sabah da öyleydi.Soğuk soğuk bakıyordu.Zorla duruyormuş gibi."
-"Esin, yapmaz!Kumsaldan sonra sana dönünce ki pişmanlığını biliyorum.Öldürmek istedi kendini seni üzdüğü için.Köpekler gibi seviyor seni.Fark etmez miyim ben bitse her şey.Kaç yıldır kardeşim benim Gökhan.Anlamaz mıyım?Anladım morali bozuktu,ruhu çekilmişti son günlerde kardeşimin.Ama senle ilgili değil."
-"Nerden bilebilirsin ki?"
-"Çünkü öyle,anlarım ben."
-"Sana nasıl haber verdi?
-"Mesaj attı önce,Esin'i al okuldan dedi.Ben de aradım.Yurt dışına çıkıcam Esin sana emanet dedi.Bir şey sormaya fırsat bırakmadan kapattı,sonra da ulaşamadım bir daha.Kumsal'a dönse neden seni bana emanet etsin?"
-"Çünkü geçen seferki gibi olmamı istemez.Hayatıma onsuz devam etmemi istiyordur."
-"Kardeşim yapmaz.Ezgi bir şey desene!Çocuk köpek gibi aşık değil miydi Esin'e."
-"Orası öyle,iki laf anca ediyor edince de senden bahsediyordu.Ama anlam veremiyorum Kutay!Ne bileyim ben.Esin de haklı böyle düşünmekte."
-"Çok yanlış düşünüyorsunuz Gökhan yapmaz."
-"Ya bana haber verirdi en azından.En azından arar ya."
-"Vardır bir açıklaması,kafa dinlemeye gitmiştir belki."
-"Neden böyle konuşsun ki o zaman Kutay,Esin sana emanet falan.Bir şey dönüyor ama anlayamıyorum.İkiniz de yanılıyorsunuz bence.Esin sen de ağlama artık,biz buradayız.Gökhan malı ne yaptığının farkında değil belli ki."
-"Olsun!Sorun gitmesi değil.Ben,hiçbir şey bilmiyorum.Terk mi edildim,başına bir şey mi geldi,nerede,hiçbir şey ya! Tek bir şey bilmiyorum.Küçük bir haber sadece,konuşsaydı benimle öyle gitseydi.Çocuk muyum ben beni emanet edip çekip gidiyor!"
-"Haklısın diyecek bir şey de yok ki,andaval herif."
-"Bana bunu yapmaya hakkı yok!Hangi cehenneme gittiyse getiricem onu!Ne yapmaya çalışıyorsa yüzüme söyleyecek!"
-"Esin aklına kötü seneryolar getiriyorsun,çok farklı bir şey çıkabilir."
-"Umrumda değil ya!Haber verecek bana!Zorunda!Arkadaşı değilim ben onun,haber vermek zorunda bana!"
-"Gökhan ya,bu çocuk gerçekten bir aptal."
Birkaç saat daha oturdular ve sonra gittiler.Ben de ilk defa bu evde tek başıma bir gece geçirecektim.Tüm ışıkları kapattım,bütün perdeleri açtım.Pencerenin önünde oturdum.Bir şeyler atıştırarak düşünmeye başladım.Başım o kadar çok ağrıdı ki,uyumaya karar verdim.Yatak odasına gittim.İçimde büyük bir korku,sinir ve özlem vardı.Duygusal olmak istemiyordum daha fazla,kendimle başbaşayken bile,hassas kız olmaktan çok yoruldum.Yine de yapamıyordum işte,Gökhan'ın dolabını açtım.Çok kıyafet almamış yanına.Hırkasını aldım ve geçirdim üstüme.Yatağa yatıp sarıldım,kokladım.Tam uykuya dalacaktım ki hırkanın cebinde elime bir şey geldi.