KİBRİT 2

7

3 hafta iş bulmak için çabaladım.Beklediğimden çok daha zordu.Kimse daha önce bir deneyimim olmadığı için beni işe almak istemedi.Kutay ve Ezgi sürekli yardım etmek istedi,Kaan da öyle ama kendim halletmekte kararlıydım.Sonunda bir kahvecide işe girmeyi başardım.Annemin attığı son para bitmek üzereydi.Tam zamanında buldum işi.Aslında bunda Gökhan'ın parmağı olduğundan şüpheleniyorum çünkü ilk haftamda bana avans verdiler.Bu normal değil diğer çalışanlar değil sadece ben aldım,hiç mantıklı değil çünkü ben doğru düzgün bile yapamıyorum henüz işi,diğer çalışanlar aylardır çalışıyor.Dediklerine göre her ay biri alacakmış.Ama neden benden başlasınlar ki?
  Günler geçtikçe içimdeki her bir hücre ölüyor gibiydi,aslında biyolojik olarak böyle,gerçektende her dakika hücrelerimiz ölür,ama benimkilerin yerine yenisi gelmiyor gibi hissediyorum.Boş tüm vaktimde Gökhan'ı bulmanın yollarını aradım.Ama ne bir iz,ne de bir ip ucu.Hiçbir şey bulamadım.Aylar geçiyordu.Aklıma son bir fikir geldi,bu işe yaramazsa,o zaman Gökhan'ın beni bırakıp kendine farklı bir ülkede,farklı bir hayat kurduğuna inanacağım.
Kendime tuzak kuracağım.Gökhan beni bırakıp gitmediyse,bir şekilde benden haber alıyor olmalı.Başıma bir şey gelecek ama tamamen benim planım dahilinde.Eğer bu sorun kendiliğinden çözülürse,demektir ki Gökhan benden bir şekilde haber alıyor ve geri dönecek.Bunu sadece ben bileceğim.
Araştırmaya dedektiflerle başladım.Peşime bir sapık takacaktım.Dedektife verecek param şu an için yok.Bu yüzden profesyonel birini tutamam.Bu işi daha az parayla yapacak birini nerde bulacağımı biliyorum.
İşten sonra eskiden oturduğum mahalleye gittim.Aradığımı da buldum.Yusuf.Yıllardır tanırım,başı hep beladadır.Kötü şeylere bulaşmış.Ama beni sever.Yardım edeceğine eminim.Ayrıca kimse bana yardım edeceğini anlamaz.Yusuf'un yanına gittim.Başta beni gördüğüne şaşırdı hatta tanıyamadı.Ona olanları tam olarak anlatmadım,ama bana yardım etmeyi kabul etti.Maaşımın üçte birini ona vereceğim her ay.
Akşam eve döndüğümde Sinem evdeydi.Bana garip bir yüz ifadesiyle baktı.
-"İyi misin?"
-"Evet,ne oldu ki?"
-"Çok yorgun görünüyorsun.Yüzünün rengi gitmiş."
-"Bilmem."
Aynaya dönüp baktım.Gerçekten de öyle,çok solgun gözüküyordum.Farkında değildim ama bir anda çok fazla şeyle baş etmeye çalışıyordum,kendime bakmak aklıma gelmiyordu bir süredir.Banyoya gidip yüzümü yıkadım.Göz altlarım çökmüş.
-"Baksana,birkaç arkadaşımla klübe gideceğiz...Sen de gelsene.Kaan'ı da çağırabiliriz istersen."
Düşünmeden kabul ettim,çünkü düşünürsem reddedeceğimi biliyorum.Makyaj yaptım,birkaç haftadır aklım o kadar karışıktı ki makyaj çantamın fermuarını bile açmamıştım.Aldığım çiçekli elbiseyi giymeyi düşündüm ama vazgeçtim.İlk Gökhan görsün istiyorum.Düz siyah bir elbise giydim.Sinem'i bekledim.İçerde telefonla konuşuyordu.
-"Gizemlerle klübe gideceğiz,Faruk ve Ali de var sen de gelsene...Hemen Hayır deme ne işin var?...Esin de geliyor...Tamam konumu yollarım."
Telefonu kapatıp yanıma geldi.
-"Hadi çıkalım.Faruk gelmiş."
Binanın önündelerdi ve bindik arabaya.İçeri girdik.Uzun zamandır klübe gitmemiştim,hatta müzik sesi o kadar gürültülü geldi ki lisede nasıl her gün buralarda takılıyordum anlayamıyorum.Faruk Sinem'in sevgilisiymiş.Diğer çocuk,adı Ali'ydi galiba,bana doğru konuştu.
-"Sen Sinem'in ev arkadaşısın değil mi?"
-"Evet."
-"Ali ben,Faruk'un arkadaşıyım.Bu da Gizem kardeşim."
-"Memnun oldum Esin ben de."
-"Ee neler yapıyorsun?"
-"Okuyorum,çalışıyorum bir yandan da."
-"Oo zormuş."
Garson geldi ve içkileri bıraktı masaya.Ben ise soda istedim sadece.Ali git gide bana yaklaşıyordu.Sapıkça veya rahatsız edici boyutta değildi,eğlence arıyordu belli ki.Gizem daha sessizdi Sinem ve Faruk da kendi hallerinde takılıyordu.Kaan geldi yarım saat kadar sonra.
-"Selam."
-"Selam."
Faruk'la tokalaştılar diğerleriyle ise selamlaştı.Kaan gülümsüyordu bana.Ali konuştu.
-"Sen neden bir şey içmiyorsun,içmiyor musun alkol?"
-"İçiyorum ama şu an canım pek istemedi."
Hiç susmadı bi süre sürekli kendinden bahsetti.Ne okuduğunu,nerede okuduğunu.Eğlenceli birine benziyor ama kendini çok abartıyor.
-"Omzunda bir şey var." dedi ve elini omzuma atıp birazcık kendine doğru çekti beni.Hemen geri çekildim ve birden belimden Kaan tuttu beni.Ali garip garip baktı.Kaan yaklaştı kulağıma.
-"Bozuntuya verme,yürüyecek sana ama istemiyorsun biliyorum."
Belimi bıraktı hemen.Gizem dik dik bakmaya başladı.Kaan gelince dili açılmıştı sürekli bir şeyler anlatıyor aynı Ali gibi.Kaan beni çekince kıskandı belli.Kulağına bir şey derken de kötü kötü baktı.Bu durumdan hiç hoşlanmadım,Gizem'in farklı bir şey sanmasını istemiyorum,hem tatlı da bir kız belli ilgi duyuyor Kaan'a.Buna engel olmak istemiyorum.Geri çekildim ve telefonum çalıyormuş gibi yaptım.
-"Sevgilim arıyor."
Ali arkamdan anlamsız bir yüz ifadesiyle bakakaldı.Ben de hava almak için dışarı çıktım ve sigara yaktım.Birkaç dakika sonra Gizem geldi yanıma.
-"Ne çabuk kapatmışsınız telefonu."
-"Evet."
-"Kaan'dan hoşlanıyorum,hem senin de sevgilin varmış, sahi o neden gelmedi?"
Bir nefes çekip konuştum.
-"Uzakta."
-"Kaan'a çok yaklaşmasan diyorum,hem sevgilinin de hoşuna gitmez bence bu durum."
Sert bir şekilde konuştum ve ona doğru bir adım attım.
-"İma ettiğin şeyi açık açık söyleyebilirsin."
-"Anladın."
Bir adım daha attım.
-"Sadece arkadaşız.Sevgilim var benim.Anladın mı?Ne bu tavırlar korkutmaya mı geldin beni?"
-"Nasıl anlarsan?"
-"Aranızdaki engelin ben olduğumu düşünmen çok komik,atarlı giderli konuşmaya harcayacağın vakti zekanı kullanmaya harca,belki o zaman şansın olur."
Cevap vermesini beklemeden sigaramı söndürüp içeri girdim.Kaan tekrardan kulağıma yaklaştı.
-"Her şey yolunda mı?"
-"Evet."
Ali benimle ilgilenmeyi kesmişti.Gecenin devamında absürt bir şey olmadı.Doğruyu söylemek gerekirse pek eğlenmedim,çünkü sürekli burada Gökhan'la olduğumu hayal ettim,bu şarkılarda beraber dans etmeyi hayal ettim,gerçi o dans etmez benimle durur sadece.Bu daha ne kadar sürecek inanın hiçbir fikrim yok.Artık düzenli yemek yiyorum ama Gökhan gittiğinden beri fark ediyorum ki sadece onun daha önceden yaptığı yemekleri yapıyorum.Çünkü aynı tadı tekrar aldığımda,sanki o da buradaymış gibi oluyor.Ben onun kadar lezzetli yapamıyorum tabi.Özlüyorum, sonra hayal ediyorum,aklımı kaybetmemeye çalışıyorum.Düşünmeye başlamaktan kaçınıyorum.Özellikle de işteyken.
Ertesi gün işten erken çıktım,patron çıkabileceğimi söyledi.Ben de Gökhan'ın evine gittim.Yerdeki çiçekleri kontrol etmek için.Dağıtmadan girdim içeri,telefonumdan açtım fotoğrafları ve kıyasladım.Birebir aynı.Böyle olacağını biliyordum neye şaşırmıştım ki.Yine de evi her detayına kadar temizledim.Geleceğine dair umudum iyice azalsa da...İçimi rahatlatıyorum bunları yaparak.Geldiğinde temiz bulsun etrafı,her şey hazır olsun istiyorum,belki de ben hazır olmadığım için etrafı hazırlıyorum.Çok ayrı kaldık.Kendime yeni bir hayat kurdum ama kendimi bu hayata alıştıramadım.Ben hala Gökhan'ın 2+1 evindeki mutfakta Gökhan'ı izleyen kız olarak kalmak istedim.Kalamadım.Buraya da uyamadım.
Eve dönerken fark ettim takip edildiğimi.Yusuf'tu peşimdeki.Bir şey yokmuş gibi yürüdüm eve.Yaklaşmadı bana.Girdim içeri ve yatağa attım kendimi.Sanki burnuma Gökhan'ın kokusu geldi.Öyle hissettim.Ağlamaya başladım birden.O kadar şiddetliydi ki...Duygu boşalması yaşıyordum adeta.Telefonu aldım ve aradım tekrar Gökhan'ı.O kadar hızlı oluyordu ki her şey.Kafamı duvara çarptım.Sesli mesaj bıraktım.
-"Dayanamıyorum artık,kokunu özledim,sesini özledim!Tek başıma uyumak istemiyorum,kabuslar görüyorum.Sarılmak istiyorum.Son bir kez sarılsaydım sana...Ayrıldın mı Gökhan benden?Terk mi ettin beni?Bari bileyim.Bilmeden aşamıyorum seni,yapamıyorum.Kıyamazdın sen bana ne değişti,neden yapıyorsun bunu bana?Özür dilerim."
Çocuk sahibi olamayacağım için gittiği fikrine iyice inanmaya başlamıştım.Biraz para biriktirmem lazım.Son planım da işe yaramazsa,tamamen gideceğim burdan.
Ertesi gün kapı sesleriyle uyandım.Biri kapıya vuruyordu.Hemen kalkıp koştum ve açtım.Kaan karşımdaydı.
-"Ne oldu?"
Telefonu bana uzattı.Okulun öğrenciler tarafından açılmış,dedikodular dönen bir sayfası,Yeni bir post atmış.S*ktir!
-"Kaç kişi gördü bunu?"
-"Herkes."
Gözlerimi ayıramadım ekrandan.Benim videom,üstümü değiştiriyorum.Perde açık,dışardan çekilmiş.
-"S*ktir."
-"Hangi or*s*pu çocuğu çektiyse bunu bulacağım ve sildireceğim!"
-"Dur bir dakika."
Muhtemelen Yusuf bu.
-"Gören görmüştür zaten,kim paylaştıysa söylerim siler."
-"Ben bulurum kimin paylaştığını."
-"Baksana zaten gören görmüş,unutulur gider."
-"Saçmalama Esin biri odanı gözetliyor!"
Kalktım ayağa ve perdeyi kapattım.
-"Artık gözetleyemiyor."
-"Of Esin,ben bulur sildiririm.Kimin çektiğini de bulurum.Bana bırak."
-"Hayır,ben halledeceğim.Tamam mı?"
-"Neden,çevrem geniş daha hızlı çözerim."
-"Kendim yapmak istiyorum."
-"Yap sen yine yap yardım et bana,bir an önce bulalım işte.Biri gözetliyor seni belki yalnız görse bir şey yapar,bulmamız lazım."
-"Kaan ben hallederim."
Sinirlendi kalktı ayağa.
-"Tamam Esin,tamam."
-"Hem ben..."
-"Ne?"
-"Ben bırakacağım okulu."
-"Neden?"
-"Öyle işte."
-"Bursun var mı?"
-"Hayır."
-"Parayı mı ödeyemiyorsun?Bak yardımcı oluruz ani karar verme."
-"Ani falan değil,parayı ben ödemiyorum zaten!Sorun bu.Gökhan'ın babasının parası bu, kendi ortada yok!Belki benden ayrılmak için gitti ben burada adamın parasıyla mı okuyacağım?Zaten vaktim yok."
-"Yani öyle diyince şimdi...Ne yapacaksın hayatının sonuna kadar barmen mi olacaksın?"
-"Ben zaten grafiker olacağım bitirince,e kurslar var,kursa gidip sertifika alsam aynı şey olacak."
-"Sen bilirsin,ama kursları nasıl ödeyeceksin?"
-"Onun için para biriktirmem lazım işte biraz."
-"Gökhan'ın evine mi döneceksin?"
-"Hayır orda da kira vermiyordum burada da,iki yerde de mutfak ve fatura ödüyorum zaten,orada kalamam zaten."
-"Ben okula gidiyorum,görüşürüz."
-"Bir şey yapma ben halledicem."
-"Görüşürüz."
Ben de kendime kahvaltı hazırladım.Sonra yusuf'a bir mesaj attım.
-Az sonra evden çıkacağım,iki sokak sonra çantamı al kaç.İçinde paran var.
-Tamam abla,çantayı geri nasıl vereyim sana.
-Önemli değil kardeşine ver.
-Bir de nasıl yaptın bilmiyorum ama okulun sayfasından sildirsene şu videoyu birkaç güne.
-Ne videosu abla?
S*ktir.
-Yok bir şey Yusuf,hadi görüşürüz.
Yusuf değilse,kim bu?Nasıl yani ya,kim yaptı bunu o zaman?Kim benle neden uğraşsın ki.Bunu düşünürsem şu anda işin içinden çıkamam,o yüzden evden çıkıyorum.Yürüdüm iki sokak.Veee evet!Yusuf çantamı aldı.Çekip çıkardı kolumdan.
-"Hey!Kaçma!Çantam çalındı!"
Arkadasından birkaç metre koştum.Sonra da Kutay'ı aradım.Hüzünlü bir sesle.
-"Kutay,işin yoksa beni alır mısın?Başıma çok kötü şeyler geliyor.Kaldım burda."
-"At konum geliyorum ayrılma neredeysen bekle."
Hemen attım.10 dakika içerisinde geldi.
-"Noldu iyi misin?"
-"Ezgi stüdyoda mı?"
-"Evet."
-"Oraya gidelim anlatırım."
Hareket etti.
-"Biri bir şey mi yaptı neden bu kadar korktun?"
-"Anlatırım.Seni yormadım değil mi?Özür dilerim ama bilemedim ne yapacağımı."
-"Ne özürü Esin?Kimi arayacaksın başka tabi ki beni arayacaksın."
Geldik ve indik arabadan.Ezgi karışladı bizi ve oturduk odada.
-"Ne oldu anlat."
-"İki gündür başına gelmeyen kalmadı!"
-"Dün biri okulun sayfasında benim bi videomu paylaşmış,perdem açık odamı çekmiş,üstümü değiştiriyorum."
-"Nasıl ya!Kim?"bağırdı Kutay.
-"Bilmiyorum."
-"Ver sitenin adını çabuk bana.Nasıl üstünü değiştirirken!Gökhan duysa mahveder yapanı sonra da beni!"
-"Ya bilmiyorum kim!Beni de sabah Kaan aramış,duymadım.Çocuk eve geldi sabahın köründe."
-"O niye panik olmuş bu kadar?"dedi Kutay.
Ezgi cevap verdi.
-"Arkadaşı çünkü."
-"Bu olaydan çok korktum zaten.Bugün de sabah,maaşımı aldım-."
-"Ne maaşı?"diye böldü Kutay.
-"Anlatırım,yürüyordum biri çantamı çekti ve kaçtı,gitti maaşım."
-"Ne maaşı ya noluyo?"dedi Ezgi.
-"Bi kahvecide çalışıyorum.Çantam çalınınca taksi param da gitti içinde,ben de seni aradım."
-"Neden çalışıyorsun ki sen?Evin masrafları mı çok?Hem neden haber vermedin Esin sen bize hallederdik."
-"Nasıl edicez ya Kutay?Annem harçlıklarımı yollamayı kesti zaten yurt dışında biliyo beni.Kendim halletmek istedim,etmiştim de ama gitti param."
-"Okul ne olacak part time mı çalışıyorsun?"diye sordu Ezgi.
-"Okul'u bırakıyorum.Hiçbir şey söylemeyin,Gökhan'ın babası ödüyor bursum bile yok okulda.Gökhan ortada bile yok hem daha fazla onun parasıyla okumak istemiyorum.Okul'a gitsem para kazanamam zaten."
-"Gökhan dönünce çok sinirlenecek."
-"Ya siz hala döneceğine inanıyor musunuz ya!Aylar oldu çocuk yok ortada.Zorluyorum kendimi tamam mı sabah yataktan çıkmak bile çok zor benim için.Boşa yaşıyormuşum gibi geliyo içimdeki küçük ümit sayesinde ayakta duruyorum ama yok."
Gözlerim doldu.Ezgi kalktı ayağa.
-"Ben bi su getireyim."
Kutay'a sert bir bakış attı ve çıktı.
-"Tamam hallederiz parayı takılma sen oraya,şu okuldaki olayı çözmemiz lazım.Biriyle falan mı tartıştın?"
-"Biraz önden almıştım para onunla çıkarırım ayı bir şey yapmanıza gerek yok.Artık kimseden yardım almadan yapmak istiyorum her şeyi."
-"Tamam ama en ufak bir sorunda hemen haberim olacak tamam mı?Ben Kaan'dan daha iyi bir erkek kanka olabilirim.Şimdi,yarın biz Ezgiyle geliyoruz sonra seni alıyoruz ve okula gidiyoruz.Kimle konuştuysan okulun başından beri,tek tek herkesi gösteriyorsun bana tamam mı ufaklık?"
Ezgi geldi suyla.
-"Evde kalma sen bize gel akşam,ablam da yok zaten bugün Bursa'ya gitti.Tek kalma orda."
-"Tamam"
-"Aç mısın?"
-"Hayır."
-"Ezgi sen yine de bir şeyler hazırla,bırakayım sizi eve işim var benim."
-"Tamam."