Doktorlar girmeme izin verdi saatler sonra.Uyuyordu.
-"Neyi var?"
-"Dikişleri patlamış,yarası yeni daha dikkatli hareket etmesi lazım."
-"Ne yarası?"
-"Bıçak gibi gözüküyor,böbreğin biraz üstünde."
Şok geçirmiştim.Of Gökhan,sen nelere bulaştın...
Yanına gidip uyanmasını bekledim.Uyumamak için zor duruyordum saat geç olmuştu.Gökhan'ın telefonu çaldı defalarca,Kutay arıyordu.Açsam geleceklerdi,görmek istemiyordum onları.Yarasından alamadım gözümü,çok derin...Çok acımıştır.Dokunmak istedim ama mikrop kapmasından korktum.Yüzünü inceledim,öylece savunmasız duruyordu karşımda.Eline dokundum.Yavaşça açıldı gözleri.
-"Günaydın."
Etrafı aradı gözleri.Ben de koridora çıktım ve hemşirelerden birine haber verdim uyandığını.Gelip birkaç soru sordular ve bir şeyleri değiştirdiler.
-"İyi misin?"
"Evet."
Elimi tuttu ve konuştu.
-"Artık bana aşık değilsin değil mi?"
-"Nerden çıktı bu?"
-"Seni çok iyi tanıyorum."
-"Bunları sonra konuşalım."
-"Doktoru çağırır mısın?"
Kalktım ve çağırdım.Çıktım odadan.1 saat sonra da taburcu ettiler.Taksi çevirdim.
-"Kendim gidebilirim iyiyim."
-"Hayır saçmalama."
-"Yorulma iyiyim ben,Kutay'ı çağıracağım."
-"Olmaz bırakamam bu halde."
-"Esin,iyiyim.Git."
-"Sen gider miydin?"
-"Ben aşığım hala."
Kalbime bıçak gibi saplandı bu söylediği.İnkar da edemiyordum,bir şeyler farklıydı ona karşı hislerimde farklılık vardı,seviyordum ama bir şey eksik gibi...
-"Ben de geliyorum."
Bindik beraber,çağırmadı Kutay'ı.Gittik evine.Çok sessizdi her şey.Yemek yapmaya başladım.
-"Kendini bana borçlu hissetme."
Dönüp bir bakış attım.
-"Ne olursa olsun,bizim bir geçmişimiz var,seni seviyorum."
-"Ama eskisi gibi değil."
Soracak cesareti buldum bi anda.
-"Ne oldu?"
-"Bilmek istiyor musun?"
-"Evet."
Otur der gibi el işareti yaptı.
-"Amacım ona zarar vermekti,bir ton yere haber saldım,ne yapacağımı bilmiyordum ama tek bildiğim zarar vermek istediğimdi.Çok aradım,bana ulaşmaya çalıştın İtalya'da haberim var.Ben o gün Fransa'ya yola çıkmıştım.Aklımda hep sen vardın yemin ederim.Ama beraber olabilmemiz için...İntikam almam gerekiyordu.Onu aradığımı öğrenmiş.Adamlarından birine yüklü para verdim.Bana sızdırdı tüm bildiklerini,dibine kadar gittim.Amacım..."
-"Ne?"
-"Amacım,Esin...Lütfen,sakil ol.Amacım onu,öldürmek değildi...Ama duyduklarım karşısında,o ölmeyi hak etti."
-"Sen...naptın...?"
-"Korkma benden,aynı kişiyim.Yapmam gerekti."
-"Böyle bir şey...nasıl gerekebilir?"
-"Esin,bildiğin gibi değil?Ne yaptığını bilmiyorsun.O sadece bebeğimizi öldürmedi."
-"Gökhan sen...Nasıl yaptın sen,sen incitemezsin birini."
-"Yapmak zorunda kaldım,ikimiz için yakamayacağım biri yok dünyada,duydun mu?O adam bildiğinden daha kötü biri hayatım.Hak etti bunu.Dünya'da olmayı hak etmiyor."
-"Gökhan,sen benim tanıdığım kişi değilsin,sen kendinden başkasına zarar vermezdin,neye dönüştün böyle..."
-"Kendim için yapmadım.Bana zarar verseydi intikamım böyle olmazdı,o sana zarar verdi,duydun mu?"
-"Benim yüzümden onu öldürdün..."
-"Esin bilmediğin şeyler var,bana güven."
-"Sen...Sana nasıl güvenebilirim?"
-"Ben oraya intikam için gittim ama intikamımı böyle almayacaktım,öldürmek için gitmedim oraya.Öğrendiğim şeyden sonra...Onu yaşatamazdım,ben onu yaşatsam o beni yaşatmazdı."
-"Kendini mi korudun?"
-"Sayılır...Esin,bak ben kötü biri değilim,en azından sana değilim.Kimseye zarar vermem,fiziksel zarar hiç vermem.Ben onu öldürmeseydim kendimi öldürürdüm."
-"Baban?"
-"Ne babam?"
-"Baban biliyor mu?"
-"Ben söylemedim,öğrenmiştir."
-"Tehlikede misin?Arkasında bir sürü insan var."
-"Hiçbiri bir şey yapamaz ne bana ne sana."
-"Sen yat dinlen,ben içeri geçiyorum.Bir şey olursa seslen."
-"Bence sen git,ben Kutay'ı çağırırım.İyiyim zaten."
-"Gökhan,biz...yani sen,korkutuyorsun beni."
-"Sana zarar vermem."
-"Benim için başkalarına da verme!Ben senden böyle bir şey istemiyorum ki!Öldürmüşsün...Benim yüzümden öldü."
-"O adam katil,sadece bebeğimizi değil daha bir sürü insanı öldürdü!Sana zarar verdi zarar!Bilmediğin şeyler yaptı!Ölmeyi hak ediyordu!Ben ya onu öldürecektim ya kendimi!Kendimi öldürsem arkamda seni bırakmış olacağım bunu yapmak istemedim sana.Hem o adam öldü diye kendi adamları bile üzülmedi!Bir sürü insan dua ediyordu her gün ölsün diye."
-"Onlar yapsaydı,ben sana unutalım demedim mi buna karar vermedik mi?Naptı benim bilmediğim ya!"
-"Seni seviyorum,duydun mu?Ne olursa olsun.Ben hep senin arkandayım son nefesime kadar yanına olucam.Sen beni istemesen bile arkanda duracağım ben senin."
-"Gökhan cevap versene bana!"
-"Sarılabilir miyim sana?"
Bunu duyduğuma çok şaşırdım.O kadar sert görünümlü biri,neden şu an bu kadar hassas?Yaklaştım sarılması için,beni o kadar sıkı tuttu ki!Boynumu öptü,kokladı.Yavaş yavaş geri çekildim.Yaş düştü gözümden,sinirden."
-"Esin,ben kötü bi adam değilim,ilk tanıştığımızda neysem,şimdi de oyum.Ben bunu ikimiz için yaptım,zorunda kaldım.Orada neden olduğumu öğrense o beni öldürecekti,ve o ölmeyi hak eden biri.Ben bize zarar veren birini öldürdüm.Sana zarar vermiş biri,sana...Sana bunu yapan birininin yaşadığını bilmek,nefes aldığını bilmek...Öldüğü için kimse üzülmedi Esin."
-"Ben,bilmiyorum...değiştin."
-"Hep böyleydim,sinirimi;kinimi hep biliyordun.Belki bu kadar değil ama...seni çok seviyorum güzelim.Bunları geride bırakmak istersen ben burdayım.Yeniden başlayabiliriz her şeye."
-"Ben bilmiyorum Gökhan.Beni sürekli 2. plana atmandan yoruldum.Sürekli bırakılabileceğim bir ilişkide olmak...Yoruyo beni.Bu korkuyla yaşamaya devam etmek istemiyorum.Beni korumak istiyorsun herkesten,ama asıl hasarı sen veriyorsun Gökhan.O adamın bana yaptığı sadece fiziksel acıydı,uzun sürmüyor.Ama sen beni bırakıp gittin.Tek kelime açıklamadan,hem de o kavgadan sonra.Her şeyi anladım,ama bir şey takılıyor kafama,ben sana bir sürü mesaj attım,sesli mesajlar bıraktım.Gördün hepsini,neden iletişime geçmedin Gökhan benimle?Geçsen ne değişecekti,en azından haber verseydin,tek kelime..."
-"Geri dönemeyebilirdim,dönemezsem üzülme diyeydi.Seni bırakıp gittiğimi düşünürsen daha hızlı atlatacaktın."
-"Saçmalık!Bana bunları yaşattın,o adam öldü ee?Ne geçti eline?Geçti mi sinirin aldın mı intikamını?Değdi mi bana bunları yaşatmana!Ben mahvoldum Gökhan!Tek bir haber ya,tek bir haber!Desen ki bana seni terk etmedim,halletmem gereken bir iş var.Ben bunları yaşamayacaktım,yine sinirlenirdim yine kızardım ama...Ama ben bunları düşünmezdim.Ben bundan ne anlıyorum biliyor musun?Senin hırsın,kinin bana olan aşkını geçmiş,değersiz hissediyorum Gökhan.Bu 2. terk edişin beni.Ben sürekli seni affederek kendime zarar veriyorum."
-"Haklısın ama ben o ruh halinde bunları düşünemezdim,yaşadıklarımız beni de çok etkiledi Esin belli etmemeye çalışsam da.Ben o ruh haliyle bunları düşünemedim aklımda tek bir şey vardı.İzin ver en baştan başlayalım.İkimiz de çok değiştik,büyüdük.Beraber her şeyin üstesinden gelmedik mi?Birbirimizden başka bir şeyimiz yok bu hayatta izin ver deneyelim yeniden."
-"Ben,bilmiyorum...Çok kırgınım Gökhan,Kutay'ı çağırsan iyi olur."
-"Peki."
Telefonumu ve hırkamı alıp çıktım evden.İyi mi yaptım kötü mü yaptım bilmiyorum,kendimi nasıl hissettiğimi bile bilmiyorum.Ağlamak istiyorum,ama yapamıyorum.Uyumak istiyorum sadece.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİBRİT 2
Любовные романыKin hayattaki en tehlikeli duygu.Büyüdükçe diğer bütün duyguları yutuyor.Özellikle de Gökhan için.Peki ya bu kin onu uçuruma sürüklerse?Her şeyini kaybetmeyi göze alabilir mi? KİBRİT KİTABININ DEVAM KİTABIDIR. -"Ayrılacaksın sanmıştım."dedi.Ne zaman...