Yeni bölüm geldi.
Yapmanız gereken sakince okuyup bol bol yorumlayıp oy vermeniz.
Açıklamaya bakarsınız.
Yazım hatası varsa affola..
İyi okumalar...
🌬🌬🌬🌬🌬
"Ay kızlar ya Kuzey görüşmek istedi. Keşke sabah buluşsaydım"diye içerledim mesajlara bakarken. Konuştuktan sonra bi türlü çıkamadım sohbetten. İki de bir beni sevdiğini söylediği mesajı okuyordum. Ben de çok seviyorum onu tabi ki de. Keşke gitseydim yanına. Ya da ona gelmesini söyleseydim. Şöyle kenardan görürdüm giderdi hemen. Ah!
Oflayıp kapattım telefonu ve masayı bırakıp kızlara döndüm. Merve ağzına dayadığı limonatayı içmeden geri çekti ve bana kısık gözlerle bakıp
"Sabah buluşsaydın geceye kadar gelmezdin"dedi. Haklıydı. Gelmezdim. Bırakamıyorum ki ne yapayım. Allah'ım ölümcül bir aşkla naletlenmiş olabilir miyim acaba? Çünkü bir saat bile ayrı duramıyorum! Koşa koşa köprüyü geçip gidicem şimdi valla he.
Siktir! Yoksa kara sevdaya mı tutuldum? Hi! Aman Allah korusun. Memlekette kaç insan öldürdü kendini zamanında. Kara sevda da çok kötü bir şey vallahi. Evlerden uzak tü tü tü.
"Ne gece gelmesi kızım gece de gelmezdi bu!"diye işaret etti beni Sinem. Ona hayretle baktım ve dediklerini es geçip
"Sen konuşabiliyor muydun ya?"diye sordum. Sabah uyandığımızdan beri suratı bi asık bi mutsuz..soruyoruz anlatmıyo da. Allah aşkına bi meselenizi anlatmak için ayaklarınıza kapanıp yalvarmamız mı lazım? Anlatın işte abi? Dinliyoruz. Çözüm varsa çözeriz. Yoksa da ne yapalım yani? Beraber ağlarız.
"Aynen ha! İfrit gibi geziyordun ortalıkta" dedi Merve. Sinem omuz silkti banane dercesine. Sinirle vurdum bir tane koluna.
"Gıcık olmuş bu"diye söylendim. Onunla ters ters konuşurken bir veled oturduğumuz bankın üzerine çıkıp koşarak ucuna gitti ve atladı aşağıya. Sonra bağır çağır tekrar kaçtı. Peşinden gelen çocukta aynısını yaptı. Biz mi? Biz vay be dercesine kafa sallamakla yetindik. Vay be!
"Ay ablaları kusura bakmayın. Ben şimdi kızarım onlara" diye seslendi anneleri. Bilmem kaçıncı özrüydü bu. Çünkü bu veledler geldiğimizden beri oturduğumuz bankın etrafında koşup, üzerinden geçip ağzımıza etmişlerdi. Hatta ilk yaptıklarında garibim Sinem'in eline basmıştı bir tanesi. Ama o önemli değil diye geçiştirmişti. Ben olsam...nasıl önemli olduğunu bir güzel gösterirdim oysa!
"Uzakta oynasalar iyi olur. Şimdi bu içecekler üzerimize dökülecek. Bir de elimize kolumuza falan basıyorlar"diye gülümseyerek konuştu Merve. Kadın kafa salladı hemen ve bi bok yapmadan geçip tekrar banka oturdu ve telefonunu alıp bilmem neye bakmaya devam etti.
"Ulan getirip atmayın ortaya. Bu ne ya? Oturduğumuzdan beri bi rahat vermediler"dedim iki serseriyi izlerken. Biri kaydırağın yukarısından kayarken öteki aşağıdan çıkmaya çalışıyordu ve yukarıdan kayan aşağıdakine çarpıp yere çakılmasına sebep oldu. Sonra bu Allah'ın cezası erkekler niye çok yaşamaz diye soruyolar. Niye acaba?!
Ortalığı ayağa kaldıracak reddede ağlayan çocuğa çok şükür ki anası yetişti.
"Bu ne ya? Ses telleri yırtıldı. Nasıl bağırıyo bak hele bak. Bana bakıyo, açıyor ağzını imanına kadar öyle bağırıyo. Bilerek yapıyo."diye söylenen Merve'ye hak verdim. Aynen de öyle yapıyordu vallahi. Yeni kuşak çocuklar kabul edilecek cinste değil. Allah anaların yardımcısı olsun. Babalara da bi evlatları olduğunu hatırlatsın. Çünkü bu babalar da sadece oluşturma aşamasında orada bulunuyolar. Sonra puf!
