Şimdi arkadaşlar bölüm içeriği ve kitaptan genel bahsedicem. Bizim hikâyemiz absürt komedi üzerinden gidiyor. Yani kitaba ruh da girer evrenler arası boyutlar da değişir. Gökten melek iner yerden şeytan çıkar...Ne bileyim bi gün denk gelirler çağ değiştirirler. Benim o anki eğlence planıma göre şekil alabilir. Bu yüzden absürt diye belirtiyorum ya. Hatta kitabın açıklamasında belirtmiştim zaten. Ve bazı bölümlerde de belirttim absürt komedi var diye.
Mizahı ciddiye almayalım. Rica ediyorum. Ben de dünki veled değilim. Sizin gibi ben de biliyorum neyin ne olduğunu. Ama ben burada eglenceli bir içerik yazıyorsam o olay gerçekle bağdaştırılmasın. Yoksa işin rengi değişir ve bu sefer benim için de durum kısıtlayıcı olmaya başlar.
Yani sırf absürt komedi var diye hikaye basit olacak da değil. Dram da koyuyorum. Eğlendiğimiz oluyor. Öyle sıradan olan bölümler de oluyor. Klasik hikaye şeklinde dengeleyip yazmaya çalışıyorum.
Girişin açıklaması bu kadar.
Bölümde argo-küfür mevcud.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın.
Yazım hatası varsa affola...
Umarım eğlenirsiniz...
İyi okumalar....
🌬🌬🌬🌬🌬
"Ne?"diye sordum şaşkınlıkla. Doğru mu duydum ben? Bunlar Hakkı'yı mı çağıralım dediler? Hani şu Diyarbakır'dayken götümüzü nasıl kurtarıcaz diye yırtındığımız Hakkı'yı?
"Ben karışmam"dedim direkt. Valla ne yaparlarsa yapsınlar. Ben hiç karışmam. Bir de masa kurmuşlar.
Yemin ederim olmadığımız masa yok.
"Aslında ben de başta karşı çıktım ama sonra aklıma sinirimi bozan bir iki kişi geldi. Onlarla eğlenirim azıcık"diye korkutucu bir gülümseme sunan Sinem'e baktım. Kafayı yemiş bunlar vallahi. Neyse sonunda eşitlendik(!) çok şükür.
"Manyak mısınız la? Valla ben yokum."dedim net bir şekilde. Zaten zihnimin içi karman çorman bir de ruh çağıracağım...yok ya! Yapamam valla. Uyumak istiyorum.
"Ya Feraye. Asıl senin olman lazım. Olmaz ama ya"diye seslendi Merve.
"Merve sen mezun olalı yıl oldu"dedim hatırlatarak. Geçen sene mezun oldu bu kız. Kpss girdi. Yetmedi Ales girdi. Evet Kpss ile Ales bizimkine girdi. Ama Ales ile devam etti. Yüksek lisans yapıyor şu an. Yarın öbürgün psikolog, akadamisyen olacak kız gelmiş bu gün ruh çağırıyor. Bize ne oldu ya?
"Olsun. Sizinkine gelsin. Ne olacak?"diye sordu somurtarak. Üzülmesine dayanamıyordum ama mantıksal yanım ağır basıyordu. Hep basmazdı oysa.
"Ne mi olucak? Bizi oradan oraya çarpacak"dedim duvarları gösterirken. Vallahi ona haber vermeden gittik diye kesin bizi hatta beni şuradan şuraya çarpar Allah korusun yaa.
"Allah korusun kanka"deyip masaya şıklattı Ahu.
"Amin"dedim tedirgin bir şekilde. Gaza geldim falan ama yani tövbe Allah korusun. Elinin rüzgarı değse duvara çarpar bizi valla. Euzu bismillah.
"Sen böyle deyince tabi ben korktum"dedi Sinem. Hemen sonra yere bıraktığı telefonunu eline aldı ve
"En iyisi korktuğumu da mesajlayayım"dedi heyecanla.
"Kime?"diye sordum kaşlarımı çakarak. Merve araya girdi.
"Çavuş beyefendi ile zorla mesajlaşıyor"dedi umutsuz bir gülümseme ile.
