Larawan

chapter fourteen

Sorry for grammatical errors and misspelled words and typographical errors

Please do not take it seriously
--
"Larawan" (chapter fourteen)
--
Lunch na kaya lumabas kami ni ace para kumain, naisipan kong kumain nalang sa may parke para medyo maayos naman at makakalaro rin si ace

"Nanay play na si ace"

"Oh sge play kana dun, pero wag lalayo kay nanay ah?"

"Opo" hinayaan ko syang tumakbo takbo sa playground para mamaya mapagod at makatulog nalang

"Yaya! Habol!" Alam kong babagsak sya kaya agad ko syang hinawakan

"Alyanah?" Napatingin sya sakin "yanah? Do you still know nanay?"

"No! You're not my nanay! Rwen only! Not you!"

"But I'm your nanay baby, i miss you? Can you give nanay hug please?"

"No! I have one mommy only! That's Rwen not you"

"Alyanah! Jusko kang bata ka lagot ako sa tatay mo nyan, ma'am sorry ah medyo makulit eh, halika na" agad nyang kinarga si yanah at lumakad palayo sakin, tanggap ko kung yung asawa ko lang bakit naman pati yung mga bata rwen? Bakit pati yung mga anak ko?
--
"Mamu?"

"Yes yanah dear?" I asked

"I saw nanay" she said, napatingin ako sa kanya

"Saan? Did she talk to you? What did she say? What did you say?"

"She said she's my nanay, but i said mommy rwen is only my mommy"

"What alyanah!? What did you say to nanay? She'll get hurt are you thinking?"

"Oh alaya hayaan mo na" awat ko sa kanila

"Why ate? Bakit palagi mong pinagtatanggol si nanay? She ruined our family ate, she ruined tatay's trust, she ruined mommy rwen's family, she ruined our family, nasaktan si tatay dahil sa kanya, i don't understand bakit pinagtatanggol mo sya" hindi ko alam paano pinalaki ni regine tong mga batang to, matatalino

"Why? Because i know her feelings aiden, anyway hindi nyo naman talaga alam kasi tinatago nya" tiningnan nya kami at umalis

"Alaya!" Sigaw ni rwen

"Rwen, hayaan mo na ang bata naiintindihan nya na ngayon eh"

"How disrespectful mamma, humanda yan sa tatay nya mamaya"

"No i understand"
--
"Ace? Ace halika na uwi na tayo" binuhat ko sya at lumabas ng opisina

"Nanay?" Napatingin ako sa kanya habang nag hihintay ng masasakyan namin pauwi

"Hmm?" Ngumiti sya at pinaulanan ako ng halik "alam mong kailangan yan ni nanay ano?" Tumango sya at niyakap ako "thank you ace, babawi si nanay ah? Pangako yan" naisipan kong mag lakad nalang dahil alam kong mas nag eenjoy syang ganon

"Slide?" Sabay turo nya sa slide

"Anak gabi na eh, bukas nalang yang slide ah?" Malapit na naman kami sa bahay kaya naisipan kong umupo muna sa swing "hayaan mo, bukas may pupuntahan tayo ha? Mag eenjoy ka dun pangako"
--
"Alaya! Lumabas ka jan? What did you do earlier?"

"Ako nanaman ba tatay? Ako nanaman may kasalanan?" Sigaw nito mula sa kwarto nya

"Nasa harap ka ni mamu at mommy rwen mo? Hindi kita tinuruan ng ganyan alaya"

"Tatay? Can you just leave me alone? Dun kana kay tita rwen? Pinagpalit mo na naman kami sa kanya hindi ba?"

"Alaya!" Nag hanap na ako ng susi para mabuksan tong pinto ng kwarto nya "what did you say!?"

"I said, go back to tita rwen pinagpalit mo na naman kami sa kanya"

"How dare you talk to me like that!? Hindi kita tinuruan ng ganito alaya, give me your phone, all your gadgets also your car keys you're staying here"

"I'm staying here? It's almost my birthday daddy, I'm celebrating it here inside my room"

"You'll have this all back before your birthday"

"Okay, Go out and I'll kill myself ayokong makita mo" sumosobra na tong batang to ah

"Sumosobra kana ah"

"Love, tama na hayaan mo na yang bata halika na"

"Babalikan kita"

"Whatever tatay"
--
"Oh ace, dahan dahan ah? Baka madapa ka nako" huling punta ko ata dito nung anniversary namin eh, it was the last

"Nanay! Here" umupo sya at ngumiti sakin, umupo din ako sa tabi nya at niyakap sya

"You know what's special here? Favorite namin tong place ni tatay ever since we're in high school, talagang hindi nya lang kaya hindi ako makita eh, eto? Etong inuupuan mo? Dito nya ako tinanong kung pwede ba daw ako naging asawa nya, ang sarap lang isipin yun eh"

"Saan si tatay?" Ayan na, tinatanong na nya ito yung pinaka iniiwasan kong magiging tanong nya sakin

"Si tatay?"

"Opo" niyakap ko sya ng mahigpit pa

"Anak kasi may nagawa si nanay na hinding hindi nila maintindihan, nagalit sya sakin eh kaya hindi na nagawa ni nanay mag explain natakot rin ako ace natakot ako para samin para sa inyo kaya hindi na ako nakapag explain pa, pero talagang walang kasalanan si nanay walang wala" niyakap nya rin ako "thank you ace ah? Nandito ka para kay nanay"

"Oh love, looks who's here also" napalingon ako sa likod, bakit ba palaging nag Ko-cross yung landas naming tatlo?

"Hayaan mo na rwen, nandito tayo para mag pahinga hindi para makipag away, tsaka hintayin mo nalang sila mamma at pappa para makapag usap na tayo" binuhat ko si ace at tumayo

"What a co-incidence? Love right?"

"Si ace ba yan?" Tanong nya "hindi ko sya nahawakan nung nagkita tayo eh, pinangunahan ako ng galit" tumango ako at sabay tingin naman ni ace sa kanila "hi ace?" Sabay lapit nya samin "ang laki mo na ah? Kilala mo ba ako?" Umiling si ace at niyakap ako ulit

"Pasensya na, natatakot sya eh, hindi kasi sya sanay sa mga tao eh"

"Oh I'm sorry"

"Love? Are we going or what?" Sambit ni rwen

"Oh yeah, mauna na kami" tumango ako at naglakad na rin palayo sa kanila ang dami daming nag bago, nag bago rin si rwen hindi naman yan ganyan dati eh? Mahal na mahal ako nyan eh bakit ngayon? Parang kulang nalang hilingin nilang sana hindi nalang nila ako nakilala. Sana nga hindi nalang para naman hindi ko kayo masaktan ng ganon nalang nasasaktan rin ako eh nadudurog rin ako kayo na nga lang yung nakakaintindi sakin sa mga problema ko iniwan nyo pa ako? Paano na ako?
--
See you on chapter fifteen!