Larawan

chapter fifteen

Sorry for grammatical errors and misspelled words and typographical errors

Please do not take it seriously
--
"Larawan" (chapter fifteen)
--
"Rwen? Ate mo ba yun?" I looked at her outside looking at something

"Yeah mamma, what a co-incidence right?"

"Bakit nandito sila? Tommorow sa inyo na tong place na to?"

"Yeah, sinabihan ko naman yung employees pero aalis naman din daw sila mamayang gabi"

"Iho, bakit nga gusto mong bilhin tong lugar na to" tanobg ni pappa habang kakagaling lang ikutin ang buong lugar

"Rest house sana pappa, dito tayo mag papahinga lahat" sambit nya at hinawakan ako sa bewang

"Oh? This is nice, pero private na to kung sakali?"

"Yes pappa"

"That's great"

"Pappa, pakakasalan ko to" i said tumawa lang sya at lumabas ng kwarto
--
"What are you doing here?" Nagulat ako at napatingin sa kanya

"Ako? Dito ako pumunta kung gusto ko ng peace of mind eh"

"Really? I own this place now actually"

"Sayo na to? Ang galing naman" patawa sya "ibig sabihin nyan? Hindi na ako makakapunta dito kahit kailan?"

"Parang ganon na nga, ayaw nila eh"

"Ah? Ayus lang naiintindihan ko naman eh"

"Bakit? Mahalaga ba sayo to?" Tanong nya sakin napaisip ako

"Oo naman, itong lugar lang na to nakakawala ng pagod ko eh, naiisip ko kasi lahat dito eh, hindi ko naiisip yung mga problema ko dito, tsaka paboritong lugar natin to hindi ba? Kaya napamahal na rin ako dito, pero ayus lang kaya ko naman siguro"

"Pasensya na ah? Gagawin kasi namin tong rest house"

"Walang problema, hayaan nyo aalis na kami mamaya pasensya na ah?"

"No it's okay"

"Iho? Baka makita kayo ni rwen magagalit yun" si mamma nga naman oo

"Ah opo"

"Pinapaalis mo na ba yan?" Napatingin sya sakin

"Aalis na mamma" sambit ko

"Wag na wag mo akong matawag tawag ng mamma, kailan man wala akong anak na traydor"

"Mamma gabi na naman bukas nalang"

"Bakit iho? May problema ba?"

"Wala po" ngumiti ako at naglakad palayo sa kanila agad kinuha yung mga gamit namin at binuhat si ace palabas nv kwarto

"Ihahatid na kita?"

"Wag na, may sakayan naman ng bus sa labas dun nalang kami mag hihintay ni ace ng masasakyan, tsaka bumalik kana dun kailangan ka nila hindi ba? Kaya ko na sarili ko wag kang mag alala"

"Sigurado ka?" Tumango ako at naglakad palayo, napaupo ako sa gilid habang nag hihintay ng bus

"Ganon na ba talaga kalaki ng kasalanan ko? Para masaktan ako ng ganito? Ganon na ba talaga ang galit nila sakin? Hindi nyo man lang alam ano ang totoong nangyari eh, hindi nyo man lang nalaman"
--
"Alaya! Gising na we need to fix you na, later na yung party mo"

"I'm ready mommy rwen" aba gising na pala eh at ready na nga"halika na, we need to do your make up na"

"Yeah, si tatay nandon na po ba?"

"Yeah, he's fixing the venue already"

"Okay po"
--
"Hi bub? Are you ready? Marami ng guest ang nandito, nagustuhan mo ba?" The place is soo gorgeous! Like what i imagine!

"Yeah, i love the design tatay, thank you so much"

"Of course, yan yung gusto mo hindi ba?"

"Yeah, thank you tatay" i hug him

"Sge na, hihintayin kita sa harap ah?"

"Thank you tatay"
--
"Laya? Did you enjoy your party?" Wala ng tao kami kami nalang kaya medyo nag eenjoy muna kami

"Hmm? Yeah"

"You sure? Sabihin na kay tatay ang problema?"

"Sabi ko gusto ko si nanay eh" napatingin ako sa kanya, jusko oo nga

"N-nakalimutan ko anak nako sorry"

"You always breaks a promise tatay, hinahanap ko sya kanina eh" umiiyak na sabi nito

"Wag kanang umiyak, sorry na laya talagang nabusy si tatay dito eh"

"This is special tatay, tapos wala pa talaga sya? she promise to be my makeup artists when i do debut"

"I'm really sorry alaya, nanjan naman si mommy rwen mo eh"

"I know but sya yung nasa family picture natin na dapat si nanay" kinuha nya yung phone nya at lumipat ng table
--
"Tatay? Bigay ko daw sayo sabi ni ate" salubong sakin ni yanah

"Why yanah? Saan sya?"

"Nasa taas" tiningnan ko yung papel na binigay sakin ni yanah, 'i said I'm gonna kill myself kapag wala si nanay nung birthday ko, I'm just saying goodbye if i die please don't cry, please do comfort nanay is she's sad thank you for making my debut a dream come true, i love you...alaya louisse' napatakbo ako papunta sa kwarto nya

"Rwen! Love! Ang susi ng kwarto ni laya?"

"Bakit?"

"Give it to me!" She immediately gave me the key, i open the door and saw her on the floor besides the pills that she drank

"Oh my god!"

"Laya, stay with me dear stay with me please" dali dali ko syang binuhat at sinasakay ng kotse

"Sasama ako love" pumasok sya ng kotse, agad akong nag drive papuntang hospital, hindi ko naman akalain na totohanin nya to akala ko nag bibiro lang sya
--
"Hindi ko naman alam na totohanin nya yun"

"Anong totohanin? May pinagusapan kayo" may pinagusapan pala kayong hindi ko alam ah

"Eh kasi, sabi nya kung wala daw ang nanay nya sa birthday nya magpapakamatay sya, nabusy ako kaya hindi ko man lang nasabihan si regine, tapos tinotoo nya palang magpapakamatay sya"

"Bakit ba gustong gusto nila kay ate? Nabibigay ko naman lahat sa kanila ah?" Napatigil sya nung lumabas ang doctor

"Is she okay?"

"She's stable now, buti maagapan pa ililipat nalang sya sa recovery room para makapag pahinga sya, hintayin nyo nalang syang magising"

"Salamat doc" ngumiti ito at umalis

"I called regine"

"Wait what!?"

"Nag panic ako eh, alam kong sya lang naman ang gusto ni laya eh"

"Nandito naman ako eh"

"Rwen, sya ang dahilan bakit nandito si alaya, dahil hindi ko sya nasabihan nung birthday ni laya at wala sya dun"

"Gusto mo lang makita sya eh" gumagawa nanaman kayo ng paraan makita yang si ate, akala ko ba kinalimutan na natin sya? Nandito naman ako oh? Nabibigay ko naman yung gusto nyo eh
--
See you at chapter sixteen