Larawan

chapter twenty-four

Sorry for grammatical errors and misspelled words and typographical errors

Please do not take it seriously
--
"Larawan" (chapter twenty-four)
--
"Nanay! Namiss ka namin" napatingin ako sa kanilang apat

"Oh? Nanjan na pala kayo eh, welcome back? How's paris?"

"Ma, pumunta kami ng disneyland! Tapos tapos ang ganda dun ang sasarap ng pagkain tapos tati make landi" tiningnan ako ni alaya

"Ma wala ah, gago talaga yang kapatid ko, sinabi ko nga lang sya na gwapo nung lalaki dun sa disneyland eh, complement lang naman ma"

"It's maganda there soo much! Sabi kasi ni mamu pupunta daw kami dun, ilang taon nalang wala parin sya" reklamo ni yanah, agad kong binuhat si ace

"How about ace? Did ace enjoy?"

"Yeah, we eat cotton candy na Mickey Mouse"

"Oh wow, did you guys say thank you to tita ma'am?"

"Yes we did, that's the best experience i experience ma"

"Hayaan nyo, pag yumaman ng konte si mama babalik tayo dun ng tayo lang"

"Kailan yun ma?"

"Nag sisimula na, tara na tama tama pananghalian na kumain na tayo"

"Tama tama, gutom na ako ma"

"Tama tama"
--
"Alaya! Sabi ko tali lang bakit mo naman nilagyan ng make up anak, maawa ka naman sa kapatid mo nangangati oh"

"Sabi nya ma eh" kapag bored talaga si alaya si ace ang gagaguhin

"Tanggal na mama"

"Wait lang tanggal natin yan ah?" Isa isa kong tinanggal yung tali nya

"Oh my god? Ace? You look beautiful" sambit ni yanah "but you're kulang sa eyeshadow"

"Tama na ate, umiiyak na nga di ba?"

"Ma'am! Ma'am regine!" Napatingin ako kay alaya at pinasa sa kanya si ace

"Bakit jaze? May nangyari ba?"

"Sumama ka sakin, dali" sabay hila nito sakin

"Paliguan nyo si ace! Pag balik dapat wala ng make up yan ah?"
-
"Isang mayaman at kilalang bilyonaryo na si Catalina Sullivan, patay ng dahil sa pag palya ng eroplanong sinasakyan nito papunta daw ng states" oh God, No

"P-patay daw?"

"Oo eh, sumabog yung eroplano eh, pinapabalik ka nila ng manila saglit lang, ikaw ang gusto nilang makausap, nagulat din ako ng tumawag sila dito at gusto kang kausap"

"Sge, pupunta ako ng manila"

"Ako na bahala kanila alaya, wag kang mag alala safe naman sila dito" tumango ako
--
"Saakin!?"

"Sayo, sayo lahat nakapangalan ito, kaya pinatawag ka namin dito, bilang kami yung lawyer si Señora catalina, gusto namin ibigay lahat ng ito sayo" sabay abot nila sakin ng isang envelope, nandon lahat ng titulo ng mga ari-arian ni ma'am lina, lord? Oo gusto kung yumaman eto na ba yun? Ginusto ba to ni ma'am catalina?

"She predicted everything, kaya sabi nya ibigay daw namin to sayo" it was another envelope that has her signature and name on it

"Sakin?" Agad ko rin yun tinanggap

"Iwan kana muna namin dito, Ma'am" tumango ako at iniwan naman nila ako dito sa office ni ma'am catalina

'Alam kong pag nabasa mo to wala na ako, wala ako ng kahit sino bakit? Masama ako, ikaw regine, ikaw lang nakakita ng magandang side ko, ikaw lang yung taong nag bigay saakin ng advice na talagang nalagay ko sa utak ko, thank you? Dahil nasubukan kong maging special hindi dahil sa pera ko dahil nakita mo kung ano talaga ako even in short period of time, i will trust you on running my legacy dear, alam kong magagawa mo ito lahat ng tama, do everything you want with my money sayo na lahat ng yan, wag lang lumaki ang ulo mo, alam mo bang kahit papaano nasubukan kong magkaron ng anak at mga apo ng dahil sayo, thank you for that ikaw na bahala sa legacy ko dear ah? You better do great, yung mas maayos pa sakin ah? Please lahat ng mga alala ko lahat alisin mo, ayokong may matirang mukha ko jan, redesign mo man kung kailanganin please, basta dear alam mo na ang gagawin ah
                           -always, CS

Napatingin ako sa paligid ko "mapagkatiwalaan ma'am, pinagkatiwalaan nyo ako asahan nyong mas palalaguin ko tong legacy na sinasabi nyo, makakaasa ka ma'am, ako na bahala"
--
"Ma! Mayaman na tayo! Atin na to?" Tanong ng mga bata sakin

"Atin na to! Hindi ako makapaniwala!"

"Ma diba ang daming restaurant ni ma'am catalina?"

"Oo anak, sobrang dami ni hindi ko na nga alam paano i manage lahat ng yun eh"

"Ma hindi lang manage, ikaw na ang may-ari nun"

"Ako na nga!" Hindi ko alam ganon pala kayaman tong si ma'am catalina, wag mo naman ho akong multuhin no

"Kayo ba yung bagong apo namin?" Napatingin ako sa kanila

"Ah oo eh"

"Ako si annie, yun si yanie, tapos yung driver si jun"

"Annie at yanie? Regine" sabay ngiti ko, napangiti rin sila

"Kayo na bahala mag ikot ikot dito sa mansiyon, medyo malaki nga lang pero mag eenjoy kayo dito"

"Salamat"
--
"Ma nag eenjoy yung tatlo sa Theater room, ma jusko ang laki ng bahay na to"

"Oo nga eh"

"Hindi to mapasayo kung hindi ka mabait ah, iba katalaga mommy"

"Sinabi ko lang naman yun lahat kay ma'am catalina dahil sa lungkot eh, tapos nandito tayo ngayon?"

"Wala man lang naka-kalahati sila mamu dito ma"

"Mas mataas parin sila sakin no"

"Hindi ma, mas mataas kana ngayon, kaya mo na sila mommy"

"Hindi ko kaya na maliitin ko din sila, wala parin akong lakas, pwede ba wag mo akong tawagin mommy i want the mama still masyadong sosyal eh"

"Ma naman!"

"Ma dito na tayo titira? Talagang talaga?" Tanong sakin ni yanah

"Talagang talaga!"

"Hindi mo na kailangan mag asawa ma ah" napatingin ako sa kanya

"I don't need a man, hindi ko kailangan ng lalaki sa buhay ko okay? Just aiden and ace, yun lang"

"No daddy"

"Yes no daddy"

"Bihis muna kayo, mag g-grocery tayo dahil wala tayong makain" napatawa sila at nagsi-takbuhan papasok ng elevator "dahan dahan ah!" Nag lakad ako papuntang garahe, jusko sobrang daming sasakyan hindi ko alam saan dito gagamitin ko

"Ma'am, sobra tong iniwan nyo sakin, hindi ako makapaniwalang naging ganito ang buhay namin in just one snap! Alam kong pangarap ko lang to noon and this will never happen without you i promise to take care of this, sabi ko naman mapagkatiwalaan mo ako eh"
--
See you on chapter twenty-five!