Larawan

chapter seventeen

Sorry for grammatical errors and misspelled words and typographical errors

Please do not take it seriously
--
"Larawan" (chapter seventeen)
--
"Kaya pala ayaw mo pang pumasok ah" napalingon kaming dalawa may rwen, eto namang asawa ko oo

"Rwen, nag uusap lang naman kami eh nakikita mo ba kaming nag hahalikan dito?" Pabirong sabi ko, mukhang na ooffend ko pa silang dalawa ah?

"Hindi ako nakikipag biruan, ang kapal kapal mo naman ate una si paul ngayon sya? Yes you own him first but after what you did? He found out you're worthless, pabaya ka kasi hindi ba? In short walamg kwenta" oh? Did i say that? Wala naman ah?

"I know, sya naman yung lumapit sakin eh, umiiwas na naman talaga ako sa inyo? Natatakot na ako sa mga sasabihin nyo eh kagaya nyan, napapagod na rin akong masaktan kung alam nyo lang hindi ko na kayang madurog pa"

"Nasasaktan ka rin pala? Akala ko hindi eh"

"Rwen halika na, matulog na tayo"

"Why? Pinagtatanggol mo sya? Bakit mahal mo parin sya?"

"No, ayoko lang ng away halika na"
--
"Nanay"

"Oh? Good morning ate"

"Good morning po"

"Let's go outside nanay, let's eat for sure nana cook something" napatingin ako sa labas, nasa labas sila lahat eh

"Ayoko, mauna ka nalang"

"Why?"

"Nandon sila lahat eh, mauna ka nalang"

"I'm gonna get our breakfast nalang, then let's eat there"

"Thank you laya"
--
"Nanay? Bakit takot ka kanila mamu?"

"Lumalayo lang ako sa kanila, ayoko ng away eh" hindi ko lang talaga sila kayang harapin, masyado na akong walang kwenta sa paningin nila eh

"Nanay, bakit hindi mo sabihin lahat kay tatay?"

"Sa tamang panahon anak, kung handa na ako"

"Nanay! Cake"

"Cake? Saan mo nakuha yan?"

"Kuya"

"Ace you wanna swim? Let's go swim"

"Yes i want"

"Okay let's go swim"

"Nasa kama na yung susuotin nya ate"
--
"Anong meron alaya?" Tanong ko at napatingin sa kanila

"Hey rweny? Thank you for giving me the life that i dream about, ang buhay na hindi ko alam na mapapasakin pala ng dahil sayo, I'm looking forward to be with you forever will you be my ex girlfriend?"

"Mamma! What is this? Sabi mo dinner lang?"

"Mamma thank you"

"Sabi ko nga dinner lang"

"Sabi namin dinner lang eh, wala kapang sagot sagot na" biro ni pappa

"Of course yes!" Napatingin sya sakin at hinalikan sya

"Mommy! My goodness! Congratulations tito ay este daddy" sambit no eisy, napatingin sakin si alaya

"Nanay" binitawan ako ni ace at tumakbo

"It's okay" ngumiti ako at hinabol si ace
-
"Ace, wag namang tumakbo ng ganon oh anak may tinitignan si nanay dun eh"

"Sad ikaw dun eh" agad ko syang pinantayan

"Ayaw mo dun si Nanay? Kasi alam mong sad si nanay dun?" Tumango naman sya, niyakap ko sya ng mahigpit na mahigpit kahit hindi nya sabihin sakin alam kong nararamdaman nya yung nararamdaman ko kilala nya ako, hindi pa nito nakikitang malungkot ako eh ayoko ring makita nya

"Dito lang"

"Dun tayo, baka sasabihin nilang walang lakas ng loob si nanay eh hayaan mo masaya naman ako eh" niyakap nya lang ako
--
Sinabi lahat sakin ni dianna ah? Bakit hindi ka magpaliwanag kay sir iha?" Napalingon ako kay nana

"Kung hinayaan nila akong mag paliwanag nana ginawa ko na, pinangunahan sila ng galit sakin eh"

"Pigilan mo sila, dapat sinabi mo lahat"

"Nana, hindi na pwede eh, ayoking masaktan yung kapatid ko mahal na mahal ko po yun eh ayus nang ako yung masaktan wag lang sya"

"Ginawa mo naman yun para sa kanya ah?"

"Sana nga po hinayaan ko nalang sila eh, problema naman nila yun hindi ba? Bakit pa kasi ako nakisawsaw? Pero hindi ko kayang nakikita si rwen na umiiyak eh nasasaktan ako bilang kapatid ko sya"

"Ang hindi ko maintindihan sila ma'am, bakit nung sayo ayaw na ayaw nila dun kay sir ngayon sila mismo kasama ni sir isurprise si rwen"

"Mahal ho nila si rwen eh, kasi matalino si rwen? Maganda? At hindi pa nya na dissapoint yun si mamma at pappa kahit kailan, noon palang po alam ko ng mas gusto nila si rwen kesa sakin ito lang naman po ako eh ito lang yun kaya ko"

"Ang dami mong kayang gawin iha, kesa kay rwen" tumawa ako

"Nana naman, baka po ang daming nagagawa si rwen na hindi ko kaya, kaya nga po masaya ako para sa kanila eh kasi si rwen yung nagbigay sa kanya ng buhay na matagal nya ng pinapangarap na hinding hindi ko kayang gawin"

"Naniniwala naman ako sayo eh"

"Nako nana, si rwen kaya nya kayong pakainin lahat ng tatlong beses ako nga si ace nga lang yung meron ako kailangan ko pang hindi kumain para lang mapakain sya, nana ang layo layo ko kay rwen, yun lang din ho yung kaya ko eh kahit anong pilit ko nahihirapan lang ako"

"Hindi ko rin alam bakit nahulog si sir eh, noon ang plano lang naman nila ang bumawi sayo"

"Bumawi sakin? Well nag tagumpay sila, hindi ko na nga po alam sino ako ngayon eh, marunong naman ho akong lumaban noon hindi ko alam bakit ngayon ang hina hina ko na, nana? Masama ba ako?"

"Hindi iha, sila ang naging masama sayo kaya nandito ka" sabay yakap nito sakin

"Nana? Thank you ah? Simula noon alam mo ng kailangan ko yan eh"

"Syempre naman, naaawa ako sayo eh palagi nalang si rwen ang bukang bibig ni ma'am at sir eh, kahit saan lang sila nakatingin kaya hindi nila nakikita yung halaga mo" Ang tanong? May halaga ba ako sa kanila? Wala
--
"Gabi na ah? Bat nandito pa kayo ni ace?" Tanong ko kay regine ng mag a-ala una pero nasa labas parin sila ng kwarto ni ace na natutulog na

"Nagpapahangin lang, ang ganda kasi ng view eh"

"Nakita kita kanina? Mali ba yung ginawa ko?"

"Bakit mali? Tama nga yun eh, bumabawi kayo sakin diba? Ang galing nyo naman"

"Sorry"

"No it's okay, nag tagumpay kayong tanggalan ako ng tiwala sa sarili ko, hayaan mo isang araw malalaman nyo ang totoo"

"Anong totoo?" Nginitian ko lang sya at pumasok ng kwarto, hindi ko pa kayang sabihin, hindi pa ako handa
--
Keep on reading! See you still on chapter eighteen!