Larawan

chapter thirty

Sorry for grammatical errors and misspelled words and typographical errors

Please do not take it seriously
--
"Larawan" (chapter thirty)
--
"Ma'am naman kasi, sabi ko wag na kayong mag trababo ngayon eh, papagalitan ka nanaman ni alaya nyan"

"Kailangan eh, talagang sumakit lang yung ulo ko ng sobra, baka hindi lang ako nakakain"

"Ma! Sabi ko naman sayo kumain ka ng breakfast eh, pinadalahan ho kita ng breakfast di ba?" Napa peace sign ako "hindi mo nanaman kinain!"

"Atleast napatapos ko yung meeting, last na naman yun i did take a break" sa sobrang daming meeting ang naka schedule sa schedule ko talagang wala na akong oras kumain, parang every minute nalang meeting duon meeting dito

"Sinabihan ko na naman to si ma'am alaya eh, ayaw lang makinig" tumawa ako

"Kailangan nga kasi yun eh, okay na mag papahinga na ako mga ma'am"

"Buti nalang hindi ka hinimatay dun ma"

"Muntik na" tumawa silang pareho, hilong hilo ako kanina pa tapos sobrang sakit ng ulo ko baka gutom lang to at kulang sa tulog
--
"Aiden alyanah? Wag munang mag swimming ah? Mag pahinga muna" saad ko sa kanila habang inaayos nila yung mga gamit nila

"Yes madame" tumawa ako at humiga katabi ni ace at alaya

"Ma, matulog kana, ako na bahala sa kanila"

"Talagang matutulog ako"

"Dito lang ako tati" sambit ni ace

"Okay, dito lang ace"

"Please, dito lang ace" niyakap ko sya at hinalikan sa noo

"Dito ka lang, gagawin ka nanamang unan jan ni mama eh" tumawa sya at lumabas ng kwarto
--
"Ma oh, galing yan dun sa medicine kit hindi yan galing sakin ah" at talagang gumawa ng paraan, pinipilit nyang mag take ako ng pt to make sure daw kuno, sabi namang pagod lang to eh kailangan ko lang ng pahinga

"Ayoko nga alaya, I'm almost fourty oh? Hindi na yun possible" gosh, I'm not aging backwards tho, i can't be pregnant

"Ma! Mabuti ng alam natin, mahirap pag hindi natin alam eh, tsaka ma there's nothing wrong with trying okay? You're scared to get dissapoint? It's okay to get dissapointed ma"

"Okay sge, bago kapa mag litanya jan" advice ng advice ako naman dapat yung nag aadvice sa kanya eh
-
"Ma kung ano man ang resulta nyan, it's okay, if it's not well it's okay wala naman tayong ineexpect di ba? Pero kung meron, syempre masaya ako" tumawa ako

"Ano ba, sign of aging talaga to, don't expect okay? I'm almost fourty so don't expect too much" inabot ko sa kanya yun para sya ang tumingin, agad nya naman yung tiningnan at napatingin sakin pabalik

"Ma"

"Sabi ko naman sayo, don't expect too much? I can't get pr-"

"Ma gaga ka po ba? Oh" sabay pakita nito sakin, lord ang sabi ko blessing hindi ito ibang blessing naman ata to? yes i can feed a child but ano to? Bagong time management? "Ma! Ahh! Ma!! Ahhhh!" Sigaw nito, nagulat ako kaya dali dali kong tinakpan yung bibig nya

"Gago"

"Ma yun lang reaksyon mo? Gago?" Yan, aksidente nanaman? Tapos yung aksidente pang alam kong mahihirapan ako ng sobra, paano to? "Ma hello!"

"Sorry, nakita ko na yung future eh"

"Ma, may bago akong pag tripan! Maaaaa"

"Wag ka ngang excited, hindi pa tayo sure no?"