MÜZİK KUTUSU | Yarı Texting

5.BÖLÜM: GÜNAYDIN

Selamlar oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.

O zaman yeni bölümümüze geçelim.

İyi okumalar <3

🎶

denizbboran: Günaydın

balinalarlayuzenalin: Günaydınnnn

Farkında olmadan 5'nli günaydın mesajı atmıştım ama nasıl olsa fark etmezdi değil mi?

balinalarlayuzenalin: Ne yapacaksın bugün?

denizbboran: Bugün konserimiz var o yüzden uçaktayım.

.balinalarlayuzenalin: Ya nerede?

denizbboran: Azerbaycan'da

balinalarlayuzenalin: Yaaa gerçekten mi?

denizbboran: Gerçekten.

balinalarlayuzenalin: Ben de okula gitmek için en fazla mahalleden çıkayım adamlar konser için ülke değiştirsinler vay be

denizbboran: Çok güldüm ya.

balinalarlayuzenalin: Hayatın gerçekleri yani yapacak bir şey yok.

balinalarlayuzenalin: Biz farklı dünyaların insanıyız Deniz.

denizbboran: Ya çok kafa kızsın sen.

denizbboran: Bu arada kızsın diye tahmin ediyorum.

balinalarlayuzenalin: Babannem bana erkek Fatma derdi ama niye öyle dediğini daha sonra anlamıştım.

balinalarlayuzenalin: Tahminin doğru bu arada.

denizbboran: Geçmişte tanıdığım birini andırıyorsun bana.

(Görüldü)

(Çevrimdışı)

Uygulamadan çıkıp telefonu kapattım ve önümdeki sehpaya koydum.

Ne yazacağımı bilemediğim için görüldü atmıştım. Kalbim göğüs kafesimi kıracakmış gibi çarpmaya başlamıştı. Neden heyecanlandığımı da bilmiyordum.

Cansın elinde bir kase patlamış mısırla bana doğru yaklaştı. Mısırı sehpanın üzerine koyduktan sonra koltuğa oturdu.

"Yüzün kireç gibi olmuş iyi misin Alin."

"İyiyim bir şeyim yok," diye geçiştirdim. Kumandaya uzanıp filmi başlattım. Bugün, hafta sonu olduğu için okulumuz yoktu ve bizde film izleme günü ilan etmiştik.

İzlediğimiz film korku filmiydi. Cansın korku filmlerine bayılırdı ve ben de onu kırmaz izlerdim. Bazen korktuğumuz oluyordu tabii. Mısır kasesini kucağıma aldım ve filmi izlemeye başlamıştık.

Ana karakterlerden biri evin ikinci katından tıkırtı duymasıyla merdivenlere yöneldi.

"Yukarı çıkma!" diye bağırdı Cansın. Öyle bir bağımıştı ki kulağımı ovuşturmak zorunda kaldım.

"Alin ben bakamayacağım," diye bağırdı bu sefer. Bacaklarına örttüğü örtüyü yüzüne kadar çekti. Onun bu halleri beni güldürmüştü.

"Korktuysan başka bir film izleyelim," diyerek kumandayı elime aldım tam filmi kapatacaktım ki Cansın kumandayı elimden aldı.

"Kim korkmuş ben mi?" kendini işaret ederek sordu. "Sen korkmuş olabilir misin çünkü ben kokmadım ki sadece hayalet ana karakterin karşısına çıkacak diye endişelendim o kadar."

"Emin misin?"

"Evet eminim," dedi ve kumandanın düğmesine basarak filmin devam etmesini sağladı.

Bir yandan mısır yiyerek filmi izliyorduk ama yarısına kadar dayanabilmiştik. Cansın daha fazla korkmaya dayamamış ve filmi kapattı.

Bana doğru dönüp " Alin bunu izlemesek olur mu?" diye sordu.

"Korktuğunu kabul mü ediyorsun yoksa?" gülerek cevapladım onun sorusunu.

Kafasını aşağı yukarı evet anlamında salladı. Biz gülüşürken birimizin telefonu çalmaya başladı. Kendi telefonumu kontrol ettiğimde çalan telefon benim değildi. Cansın'ın telefonunun çaldığını fark ettik.

"Efendim," diye telefonu yanıtladı.

"Harika! tamam Alin'e söylerim," diyerek kapattı telefonu.

Ne oldu der gibi Cansın'a baktım. "Buğra aradı da kafeye gideceklermiş bizi de çağırıyorlar."

"Olur," diyerek ellerimi birbirine çarptım.

"Tamam o zaman hazırlanalım birazdan buraya gelirler," dedi Cansın.

O, koltuktan kalkıp odasına giderken ben de telefonumu elime aldım. Deniz Boran'dan bir yeni mesaj geldiğini gördüm. Bildirim sesini duymamıştım. Mesajın üzerine tıklayıp onunla olan sohbet sayfasına girdim.

denizbboran: Neden birden kayboldun?

denizbboran: Yoksa biz tanışıyor muyuz?

(15:43)

🎶

Evet bölümümüz bu kadardı.

Artık buluşabilirler mi? FHFGFJDGDJHGFSD

Yeni bölümde görüşmek üzere...