Omeganı Bul||MinSung ✓

²⁸ aile sarılması-f

FİNALLE KARŞINIZDAYIM BOL BOL YORUM YAPMAZSANIZ KİTABI KALDIRIYORMUŞUM FALAN.

Jisung

Lavabodan çıkarken kapının önünde beni bekleyen arkadaşlarıma baktım. Seungmin beni görür görmez yanıma gelmişken Yongbok da çok geçmeden yanımıza ulaşmıştı.

Bu zamana kadar çok şey değişmişti. Changbin hyung ile Yongbok evlenmiş ve bir kızları olmuştu. Chan hyung ve Seungmin de aynı şekilde evlenmişlerdi. Hyunjin ve Jeongin hâlâ iki ailenin arasını iyi tutmaya çalışırken nişanlanmışlardı. Hanmin 4 yaşına basmış, Minho şirketin başına geçmişti.

Sanırım değişmeyen tek şey bendim. Ne hayatımda ne de görünümümde bir değişiklik olmuştu. Hâlâ şirketle, oğlumla ve kocamla ilgileniyordum.

Şimdiyse çocukları alfalarımıza bırakmış dışarı çıkmıştık. Tabi benim yüzümden pek de birşey yapmış değildik.

İlk defa olmadığına emin olduğum his etrafımı kaplarken gözlerim sonuna kadar açıldı. Ellerimle ağzımı kapatınca arkadaşlarım üst üste sorular sormaya başlamışlardı.

"Jisung ne oldu, sorun ne?" Seungmin sakinliğini koruyarak sorarken Yongbok daha çok paniklemişti.

"Ayy Jisungie yanlış bir durum mu var, yoksa biz mi bir yanlış yaptık, ne oldu niye cevap vermiyo-"

Seungmin kaşlarını çatıp ona dönünce susmuş ikiside bana dönüp cevabımı beklemeye başlamıştı.

•

Son kez üzerimi düzeltip elimin içindeki küçük şeyi iyice sıkıp aşağı, salona ilerledim.

Minho küçüğümüzle birlikte arabalarla oynarken boğazımı temizleyip kendimi belli ettim.

"Hanmin, bebeğim biz babanla mutfakta konuşsak sonra oynamaya devam etseniz olur mu?"

Minho çatık kaşlarıyla bana bakarken Hanmin onaylamış oynamaya geri dönmüştü.

"Minho, lütfen."

Kafamı yana eğip dudağımı büzmüşken gülümseyip yanıma gelmiş, elimi tutup mutfağa sürüklemişti beni.

İkimizde küçük masanın bir tarafında otururken derin bir nefes alıp sözlerimi kafamda toparladım.

"Alfam, bugün bir süredir olan şeylerden sonra bir test yaptım. Önceden hatırladığım olaylar tekrarlanınca emin olmak istedim sadece."

Yüzü korkuya kapılırken ayağa kalkmış beni de kaldırmıştı.

"Miniğim kötü bir şey yok değil mi, ne testi bu, sen iyi misin, neden test yapma gereği duydun?"

Merakla gözlerim içine bakarken sıkmaktan avcumda izi çıktığına emin olduğum testi avcunun içine bıraktım.

"Minho ben hamileyim."

Ağzı şokla açılırken kal gelmişti.

"MİNHO DUR SEN DEDOŞSUN SAKİNLEŞ KALPTEN GİDERSİN ŞİMDİ."

Kollarından tutup sarsmaya başladığımda dönüp gözlerime bakıp gülümsemiş, beni kucaklayıp döndürmeye başlamıştı.

"Hamilesin, bebeğimiz olacak yine."

Sevinçle konuşup beni döndürmeye devam ederken kahkahalarımı tutamıyordum. Sesimize gelen oğlumuz bizi böldüğünde Minho beni indirmişti.

"Baba ne bebeği, ben burdayım zaten."

Minho ona yaklaşıp boylarını eşitlemiş yanaklarından öpüp tane tane anlatmaya başlamıştı.

"Oğlum sen hâlâ bizim bebeğimizsin ama bir tane daha bebeğimiz, daha doğrusu bir kardeşin olucak."