ကမၻာႀကီး၏ အဆံုးသတ္ / ကမ္ဘာကြီး၏ အဆုံးသတ် ABO

3.2

Zawgyi

အမွန္အတိုင္းဆိုရလွ်င္ က်ိဳးေမာ့မွာ ႐ုန္ယန္က 10 ထပ္ေျမာက္ ေဟာခန္းမထဲ၌ သူ႔ကိုေစာင့္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရလွ်င္ ခဏမွ်ရပ္တန္႔သြားခ့ဲသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႐ုန္ယန္ကို မမွတ္မိေသာေၾကာင့္ပင္။

လူမ်ားစြာဝန္းရံလ်က္ ထိုေနရာတြင္မတ္တပ္ရပ္ေနခ့ဲၿပီး အယ္လ္ဖာက အညိဳေရာင္ဆံပင္အတိုမ်ား႐ွိကာ အသားလတ္၍ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕ေသာ သြင္ျပင္မ်ား႐ွိသည္။ သူ၏အျပံဳး၌ ႏူးည့ံမႈတစ္စြန္းတစ္စပါဝင္လ်က္။ ပထမဆံုးအျမင္နဲ႔တင္ က်ိဳးေမာ့သည္ ထိုအယ္လ္ဖာမွာ ကမၻာအဆံုးသတ္မတိုင္ခင္က ေကာင္းမြန္ေသာမိသားစုႏွင့္ ပညာေရးေကာင္းေကာင္း႐ွိရမည္စု သိလိုက္ရသည္။

သူက ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ ႐ွပ္အက်ႌတစ္ထည္ဝတ္ဆင္ထားကာ ရင္ဘတ္ေပၚမွ ထိပ္ဆံုးၾကယ္သီးႏွစ္လံုးကို ျဖဳတ္ထားရင္း စြပ္က်ယ္အေသးဆိုဒ္ အမည္းတစ္ထည္ႏွင့္ လွပသည့္ညႇပ္႐ိုးကို ျပသထားေပသည္၊ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းတြင္က ေျပာက္က်ားေဘာင္းဘီတစ္ထည္ကို ဝတ္ဆင္ထားကာ ေလးလံသည့္ Martin ဘြတ္ဖိနပ္မ်ားကို စီးထားေပသည္။ သူက အလြန္အရပ္႐ွည္ၿပီး သန္မာလွသည္။ ကမၻာပ်က္ကပ္အတြင္း သတ္မွတ္ထားသည့္ အဝတ္မ်ားကုိဝတ္ဆင္ထားေသာ္ျငား ဟန္ေရးျပေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ထိုေနရာတြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနခ့ဲသည္။

က်ိဳးေမာ့က အသာအၾကည့္လႊဲလိုက္ကာ အေျခစိုက္စခန္းထဲမွထြက္ရန္ ဓာတ္ေလွကားစီးဖို႔အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေလၿပီ။

သို႔ေပမယ့္ ထိုလူအုပ္ထဲမွ ၾကည့္ေကာင္းသည့္လူက သူ႔ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္လာၿပီး သူ႔နာမည္ကုိေခၚလိုက္မည္ဟု မထင္ထားခ့ဲေပ။

က်ိဳးေမာ့မွာ မ်က္ႏွာေသႏွင့္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း ႏွလံုးသားထဲမွာေတာ့ [ ? ? ? ] မ်ား ျပည့္ေနေလ၏။

႐ုန္ယန္က သူ႔ကိုမမွတ္မိႏိုင္ျဖစ္ေနသည့္ က်ိဳးေမာ့ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ သူ၏ ေတာက္ေတာက္ပပအျပံဳးက တျဖည္းျဖည္းမွိန္ေဖ်ာ့လာေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာအမူအရာမွာ အနည္းငယ္​ေၾကကြဲဟန္ ျဖစ္သြားခ့ဲသည္။ သူ႔ပံုစံက က်ိဳးေမာ့ႏွင့္ အလြန္ရင္းႏွီးဟန္။ သူ႔ေမးကို က်ိဳးေမာ့ပုခံုးေပၚ ရင္းႏွီးစြာယိုင္လိုက္ရင္း သူ၏ဆြဲငင္းအား႐ွိသည့္ အသံနိမ့္နိမ့္ျဖင့္ က်ိဳးေမာ့နားထဲကို​ေျပာလိုက္သည္၊ " ေ႐ွာင္ေမာ့ ကြၽန္ေတာ္ပါ ႐ုန္ယန္ေလ။ မေန႔က ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ခ့ဲတာ... "