asirlar sonra bolum yazdigim icin kitabi bastan okumam gerekti ve SOK GECIRDIM bunlari ben mi yazmisim IYYY
-
"bir insan bebek tutmayı nasıl bilmez ya?" Junmyeon'un kucağında emanet gibi duran zavallı bebeği düzeltmek için çabalıyordum ama o hiç yardımcı olmuyor ve gözleriyle resmen al şunu benden diye yalvarıyordu.
yanlış anlaşılmasın, bizim çocuğumuz değildi. şayet bizim olsa Junmyeon'un kucağında olmazdı çünkü çocuklar konusunda bir insan ancak bu kadar kötü olabilirdi. nasıl iletişim kuracağını bile bilmiyordu, merhaba dediği çocuk direkt ağlamaya başlıyordu.
bebek, Chanyeol ve Baekhyun'a aitti.
adı konusunda tartışmalar sürüyordu ama Baekhyun Chanhyun'da kararlıydı ve biliyordum ki eninde sonunda Chanhyun hepimize duyurulacaktı.
nereden çıktığını asla anlamadığım bir bebekti. evliliğimizin henüz ikinci gününde, akşam oturmuş heyecanla KOCAMMMMMı beklerken, kocam kucağında bir pusetle gelmişti. ardında bir de Chanyeol kuyruğu vardı. Junmyeon'u o halde görünce, bir hata yaptım çocuğum oldu, birlikte büyüteceğiz mecbur falan diyecek sanıp resmen kıyameti koparmıştım. bu sefer ben senden boşanıyorum diye tehditler de savurmuştum. Chanyeol eğer boşanırsak tekrar evlenmememizi rica etmişti.
bebek Chanyeol'un diye iftira falan atmadı. anne ve babasını kaybetmiş, henüz bir aylık bile olmayan tatlı bir oğlan çocuğuydu ve evimize geldiği akşamın sabahında kendisiyle baş başa kalınca, baya baya bağlanmıştım ona.
başta ben sahiplenmeyi düşündüm. zaten ilerleyen zamanlarda Junmyeon'la bir çocuk evlat edinmeyi planlıyordum. biraz erken olmuştu ama kader diyip oğlum olduğunu kabullenmeye başlamışken Baekhyun damladı aramıza.
o zamana kadar güldüğünü hiç görmediğim bebek, Baekhyun'ı görünce öyle bir cilve yapıyordu ki şok geçirdim. bu cilve Chanyeol'e de yapıldı ama ne ben ne de Junmyeon bir gülücük bile göremedik.
eh dedim madem sevmedi bizi alın sizin olsun. Baekhyun kabul etti. keşke dilimi eşek arıları sokaydı da sizin olsun demeseydim çünkü Baekhyun Chanyeol'u kolundan tuttuğu gibi götürüp nikah bastı. saatler sonra eve girdiler ellerinde nüfus cüzdanı. bebeği de aldılar hadi bay dediler geri gittiler.
bebeğin ismi hakkında tartışmak üzere toplanmıştık. Chanyeol baba olduğu için inanılmaz gururluydu ve patronunu görür görmez oğlunu kucağına tutuşturmuştu. bebeği düşürse ayyy düştü yaa der arkasını döner giderdi bu adam. çocuk verilir mi buna?
baktım kimse bebeği geri almıyor ben koştum yardıma işte. Junmyeon salak gibi çocuğu tutuyor ben de karşısında dikilip hazırda bekliyorum düşerse tutmak için. bebekle boş boş bakışıyordu. yanlış anlaşılmasın bu çocuk gayet enerjik gayet neşeliydi ama Junmyeon korkunç yaşlı iğrenç bir amcaydı.
"hiç ebeveyn olduğumuzu düşünmüş müydün?"
Yun Baekhyun ile tartışıyordu çünkü bebek kendisi gibi tek heceli bir isime sahip olsun istiyordu. tek heceli isimler de varmış, göz ardı edilemezmiş.
"düşündüm ama çocuğun akıl sağlığı için iyi mi olur bilemedim."
kucağında tuttuğu bebeğe bakmayı bırakıp yüzüme döndü. "nedenmiş o? Chanyeol ve Baekhyun'dan daha iyiyiz."
"babası beni boşarsa bebeğimiz kötü etkilenir."
geçmişte yaşadıklarımızı çözmüş ve tekrar evlenerek bambaşka bir hayata başlamıştık. eskisinden çok daha iyi olduğumuz bir gerçekti. yine de o zamanları ve yaşadıklarımızı düşünmeyi, bazen haklarında şaka yapmayı seviyordum.
