~ 2033, Present ~
"ပင်ပန်းနေပြီလား ရစ်ခီ"
ကားမောင်းရင်း သူ့ကို အဆင်ပြေမပြေ မန်နေဂျာဟျောင်းက လှမ်းမေးရှာတယ်။
"အင်း ပြေပါတယ် ဟျောင်း"
"အိမ်မရောက်ခင် ခဏလောက် ကားပေါ်မှာ အိပ်လိုက်လေ။ ရောက်ရင်နှိုးမယ်"
မနေ့က တစ်နေ့လုံးနီးပါး ဇာတ်လမ်းတွဲတစ်ခုကို ရိုက်နေရတာမို့ ရစ်ခီ နည်းနည်းတော့ ပင်ပန်းနေသည်။
ကားမောင်းနေတဲ့တလျှောက်လုံး ရစ်ခီ မျက်လုံးမှိတ်ရင်း ထိုင်ခုံပေါ် မှီလျှက်သာ လိုက်ခဲ့တယ်။ အလိုက်သိတဲ့ မန်နေဂျာဟျောင်းက မှန်တံခါးတွေကို အလင်းမတိုးအောင် လိုက်ကာ ချပေးထားလို့ သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်နေတာတော့ အမှန်။
"ရစ်ခီ ထတော့ ရောက်ပြီ။ အိပ်ယာထဲရောက်မှ အိပ်လိုက်တော့"
ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ အဆက်အသွယ် ခဏ ပြတ်သွားရာက မန်နေဂျာဟျောင်း အသံကြားမှ ရစ်ခီနိုးလာတယ်။ ကားပေါ်က အသာအယာဆင်းပြီးတာနဲ့ အိပ်ခန်းဆီကို ရစ်ခီ ဦးတည်သွားတယ်။ မန်နေဂျာဟျောင်းက အနောက်မှာ အထုပ်တွေသယ်ပြီး လိုက်လာလေရဲ့။
အခန်းတံခါးဖွင့်တာနဲ့ ပစ္စည်းတွေအကုန် သူ့နေရာနဲ့သူ စနစ်တကျ စီရီထားတာမြင်တော့ ရစ်ခီ တစ်ချက်ပြုံးမိတယ်။ ပြီးတော့ အဝါဖျော့ရောင် အိပ်ယာပေါ်ကို တစ်ကိုယ်လုံး ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်တယ်။
"ရစ်ခီ ပစ္စည်းတွေ ဟျောင်း ထားခဲ့ပြီးပြီနော်။ ဒီနေ့လည်း schedule ရှိသေးလို့ နိုးလာရင် ဟျောင်းကို ဖုန်းဆက်လိုက်။ သွားပြီ"
ပင်ပန်းနေတာမို့ ခဏလေးအတွင်း ရစ်ခီ အိပ်မောကျသွားတယ်။ အိပ်ယာက ပြတင်းပေါက်ဖက် မျက်နှာမူထားတာမို့ ထိုးချနေတဲ့ မနက်ခင်းနေရောင်က ဝါဖျော့ဖျော့ အိပ်ယာခင်းကြောင့် ပိုတောက်ပနေသယောင်။
ဘယ်လောက်ကြာအောင် အိပ်မိတယ် မသိ။ ခုနက မနက်ခင်း နေရောင်ခြည် ဖြာဖြာလေးက နိုးလာတော့ မျက်လုံးတောင် စူးနေပြီ။ အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကို လက်နဲ့စမ်းယူရင်း အချိန်ကို ကြည့်မိတော့
YOU ARE READING
𝐏𝐚𝐥𝐥𝐨𝐧𝐜𝐢𝐧𝐢
Fanfiction"Maybe, we got lost in translation" // Ricky and Taerae • Written in burmese • Fanfiction
