2. Bölüm

19.9K 921 81
                                    

"Yavaş ye yavaş, boğulacaksın.”

Başımı olumsuz anlamda salladım. “Bir şey olmaz bana. “

Sırıtarak bana baktı, “Kötüye bir şey olmaz diyorsun yani? “

“Hııı.” Yüzümü buruşturup ona baktım. “Hamileyim ben.” Ağzımda ki lokmamı bitirip arkama yaslandım.

Allah’ım sen kimseyi açlıkla sınama.

“Ee neler oldu ,anlat hadi. “

Yavuz’un sabırsız haline gözlerimi devirdim. Bu gün olanları kısaca anlattım.

“Vay anam babam,”

Kıkırdadım.

“Abileriyle asansörde tanışan ilk kişi olabilirsin.”

Başımı salladım. “Yarın onlara kahvaltıya gideceğim, konuşacağız. “

Gülümseyerek bana baktı. “İstersen seninle gelebilirim. “

Benimle gelmesini isterdim ama tek gitsem daha iyi olurdu.

“Gerek yok, hem senin sınavların yok mu? Otur sınavlarına çalış sen. “

Gözlerini devirip bana baktı.

Ayağa kalkıp yanağından öptüm. “Çok yorgunum uyuyacağım, buraları toplamak da sana kaldı ama, “

“Git uyu sen. İyi geceler bücür, “

Karnıma doğru eğilip elini göbeğimde gezdirdi. “İyi geceler dayısının bir tanesi. “

“İyİ geceler işekli. “

Sitemle bana baktığında omuz silkip ondan uzaklaştım. “Sen başlattın. “
Başını iki yana sallayıp mutfağı
toplamaya başladı.

Güldüm, onu kızdırmayı seviyordum.

Odama girip üstümü değiştirdim. Gece lambasını açıp yatağa uzandığımda ağrıyan belimle yüzüm buruştu.

Ne kadar yorulduğumu şimdi daha iyi anlıyordum. .

Derin bir nefes verdim. Bu gün epeyce yorulmuştum. Hayatımın şokunu yaşamıştım adeta. Yeni bir ailem vardı, kardeşlerim vardı, beni isteyen kişiler vardı. Aile sevgisini hiçbir zaman tam anlamıyla tadamamıştım, benim en büyük eksiğim aile sevgisiydi.

Sanırım ona da kavuşmaya yakındım.

Ne kadar beni istemeyeceklerinden korksam da bu seçeneği aklıma getirmemeye çalışıyordum.

Elimi karnımın üzerinde gezdirmeye başladım. Bebeğimin böyle büyük bir ailede yaşamasını çok isterdim. Sevildiğini görmek en büyük isteğimdi. Ben aile sevgisini yaşayamamıştım belki ama bebeğim yaşasın çok istiyordum.

Telefonumu alıp kitap okumaya başladım. Kitap okurken uyuyakalmayı seviyordum.

Birkaç dakika geçmesine rağmen gözlerim kendiliğinden kapanırken kendimi daha fazla tutamadım.
__

"Nasıl olmuşum?"

Kendi etrafımda dönüp beklenti içinde Yavuz'a baktım. Uykulu gözlerle beni izliyordu, onu sabahın köründe uyandırdığım için içim bir an sızlasa da kolayca uykuya dalabileceğini biliyordum.

Keşke ben de kolayca uyuyabilsem

Baş parmağını kaldırıp, "Güzel olmuşsun da sabahın köründe bu kadar süslenme sebebin ne?"

"Kahvaltıya gideceğim ya, " Saçlarımla oynarken ona baktım.

Gözlerini devirdi, "Bu kadar süslenme onun için miydi? Ben de sevgili buldun sandım. "

CeylinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin