Ceylin

14. Bölüm

Sınır: 200 oy, 100 yorum

"Ceylin son kez soruyorum emin misin?” Yavuz endişe ile bana bakarken burukça gülümsedim.

“Değilim ama başka şansım yok. Bu evliliği yapmak zorundayım, belki evleneceğim kişi iyi biri çıkar? “

Yavuz sinirle yüzünü sıvazladı. “Başka seçeneğin var ama sen kabul etmiyorsun. “

Göz devirerek ona baktım. “Seninle evlenemem kaç defa daha söylemem gerekiyor bunu?” Duraksadım ve şüpheyle ona baktım. “Bana bak, sen beni başka şekilde görmüyorsun değil mi? “

“Ne? “ Şaşkınlıkla bana baktıktan sonra kahka attı. “Saçmalama kızım, kardeşimsin sen benim. Ayrıca sana karşı bir şeyler hissetsem söylemez miyim sence? “

Söylerdi ya, doğrucu davutun tekiydi, ayrıca öyle şeyleri de hiç sevmezdi.

Ofladım. “Ne bilim ben ya, sen sürekli gel benimle evlen deyince... “ Devam edemeyip sustum.

“Salak senin iyiliğin için diyoruz.”

Başımı sallayıp yatağa oturdum. Bu gün beni istemeye gelecekleri gündü. O adam ile konuşacaktım, onun da ailesinin zoru ile evlenmek istediğini düşünüyordum. Beni tanımıyordu sonuçta, en anazından ben öyle biliyordum. Belki onunla konuşursam beni anlardı, sonuçta bir evlilik için yaşım küçüktü. Kağıt üstünde bir evlilik olmasını isteyecektim.

Zil çaldığında derin bir nefes alıp aynadan kendime baktım. Üstümde siyah bedenini komple saran günlük bir elbise vardı. Saçlarımı düzleştirip bırakmıştım. Normalde bunların hiçbirini yapmazdım ama annemin zoru ile yapmak zorunda kalmıştım. Onlara çoktu bile.

Odadan çıktığımda Yavuz da peşimden geldi.

Annem beni gördüğünde baştan aşağı süzüp gülümsedi. “İyi bari bir şeye benzemişsin... Bana bak adamlara ters bir lafını duymayayım, Giray Berat’a da kendini beğendir.”

Bu ne biçim bir isim ya? Hayır bari birinden birini koyun, iki ismin alakasızlığı beni öldürecek.

Göz devirdiğimde Yavuz’un sinirle bir şeyler mırıldandığını duydum. Kapıya dizildiğimizde annem kapıyı açtı. Yaşlı bir çift ve genç bir adam içeriye girdiğinde stresle derin bir nefes aldım. Kalbim normalden daha hızlı atmaya başlamışken gözlerim sızlamıştı.

Ya adam formaliteden evlenmek istemezse? Ya isteyerek gelmişse buraya? Ya beni önceden tanıyorsa? Sonuçta kaç yaşında adam, işi gücü de var ailesine istediği gibi karşı çıkabilir. Ben karşı çıkamamıştım, ne kadar itiraz etsem de buradaydım işte. Belki birkaç yaş daha büyük olsam çeker giderdim ama şu an bunu yapmaya cesaretim yoktu.

Gidemezdim. Gitsem nereye gidecektim ki? Hangi para ile gidecektim, tamam biraz birikmiş ı’m var ama o da beni sonsuza kadar idare etmez. Yavuz’dan da isteyemezdim, zaten babası ile uğraşıp duruyordu. Bir de benimle uğraşamazdı.

Derin bir nefes alıp kendime geldim.

Kötü düşünmemeliyim.

Önümde duran kadın ve adamın yanağından öptüm. Kimsenin elinden öpmezdim arkadaş. Kadın bana gülümseyerek bakarken elini yanağıma koydu.