NOTHING VENTURE, NOTHING GAIN

ROZDZIAŁ SIEDEMNASTY

#nothingventurewatt

JUDY

- Znalazłem to dzisiaj rano zapakowane przed wejściem na komendę.

Patrzyłam tępo w ekran komputera, na którym pojawiły się obrazy z mojego mieszkania.

Ba!

Jeszcze nic, gdyby to było samo mieszkanie.

Wpatrywałam się w piękne ujęcia mojej, jak i Wyatt'a, osoby.

Dennis zatrzymał nagranie na momencie, gdy kładliśmy się do łóżka, po maratonie naszej ulubionej serii filmowej.

- Chyba nie chcę wiedzieć, co obejrzymy dalej na tym nagraniu. – Powiedział Szef, patrząc na nas sugestywnie.

- Nic nie obejrzymy, bo nic więcej się tam nie wydarzyło. – Warknęłam na niego, patrząc mu wyzywająco w oczy.

Uniósł dłonie w obronnym geście, co wywołało moje parsknięcie.

Spojrzałam na Wyatt'a, ale on jedynie stał, dalej wpatrując się w zatrzymany przez Dennisa obraz na monitorze.

- Wiadomo kiedy zostały założone kamery? – Zapytałam, gdy w pomieszczeniu zapanowała głucha cisza.

- W noc balu. Ktoś musiał wiedzieć, że oboje na nim będziecie. Istnieje też szansa na to, że jesteście cały czas obserwowani.

- To mnie pocieszyłeś...

- Szefie, mam coś! – Nagle do biura wtargnął jeden z informatyków, trzymając w dłoni przenośny dysk.

Podłączył urządzenie do komputera i odpalił nagranie, przesuwając je, do odpowiedniej godziny.

- Udało mi się odzyskać usunięty obraz.

- Pokaż. – Wtrąciłam się, zbliżając twarz do ekranu.

Pierwszym co zobaczyłam, była szczupła blondynka, w czarnym ubraniu, która miała zarzucony na głowę kaptur, a na jej twarzy widniała równie czarna maseczka.

Kobieta skończyła montować drugą kamerę w sypialni i popatrzyła na Jerry'ego, który wlepiał w nią swoje ślepia, leżąc spokojnie na łóżku.

Znał ją.

Ja pierdolę. ZNAŁ JĄ!

Gdyby to była obca osoba, Jerry bez zastanowienia by się na nią rzucił.

Zakodowałam szybko w głowie tą informację i wróciłam do ponownego śledzenia poczynań blondynki.

Wyszła z sypialni, po czym popatrzyła bezczelnie w kamerę zamontowaną w pokoju dziennym i pomachała kpiąco w jej kierunku.

Już ja cię dorwę...

Lekceważąco wyjęła z kieszeni specjalny wytrych, który nie zostawiał po sobie śladów włamania i udała się do wyjścia z mieszkania.

To dlatego nie widziałam żadnych śladów przy zamku.

Jebana wie co robi.

Odwróciłam się do okna i pocierałam nerwowo czoło.

Zaczęłam w głowie analizować kogo z moich znajomych, może znać Jerry.

Oczywiście moje przyjaciółki, ale Tilly jest brunetką, z którą znam się zresztą od dzieciństwa. Co prawda Carla faktycznie ma blond włosy i już wcześniej ustaliliśmy, że jest praworęczna, co faktycznie mogłoby na nią wskazywać, ale wciąż nie wydaje mi się, żeby przyjaciółka, którą znam od tylu lat, zrobiła mi coś takiego.