özel bölüm

11.5K 661 550
                                    


sizi seviyorum 💓

Boş bakışlarla baktım anneme, 2 yıldır bomboştum. Bir şeyler konuşuyordu ama duymuyordum. Gözlerim beşiğinde mışıl mışıl uyuyan kıza döndü. Esin gittikten sonra o gelmişti.

Ve küçücük olmasına rağmen Esin'in kopyasıydı.

"Uraz, duymuyor musun beni? Sinem'i al kucağına, bahçeye inelim." Anneme dönüp kafa salladım. Titreyen ellerimle Sinem'i kucağıma aldım. Başını her zamanki gibi boynuma koydu.

Esin gibi kokuyordu.

"Batu geldi, bahçede."

"Anne görüşmek istemiyorum." Gözlerimi bir an bile Sinem'den çekmeden salondaki koltuğa oturdum.

"Sormadım fikrini. Ver kızımı bana, git konuş." Sinem'i kucağımdan alıp mutfağa ilerlediğinde ofladım. Esin'le ilgili bir şey görmek aklımı kaçırmama sebep oluyordu.

Adımlarım bahçeye yönelirken beynim tam tersini haykırıyordu. Geri dönmek istiyordum. O sırada Batu'yla göz göze geldik.

"Selam." Diye mırıldandı. Kafa sallayıp karşısına oturdum. "Hoş geldin."

"Nasılsın?" Alayla güldüm. Berbat gözüktüğüme emindim oysa ki.

"Kötü." Bir şey demedi. Beni içten içe suçladıklarını biliyordum, ben de suçluyordum kendimi.

"Mektubunu okudun mu?" Gitmeden önce hepimizi teker teker düşünüp uzunca bir mektup bırakmıştı.

2 yıldır açmayı geçtim, dokunmaya bile çekinmiştim.

Ondan gelen hiçbir şeyi hak etmiyordum.

"Okumadım, sen?"

"Okudum. Çok bir şey yok benimkinde Uraz, asıl olay seninkinde. Kendine gel artık. Senden ne kadar nefret ettiğimi anlayamazsın ama onun peşinden ölmeni de istemiyorum."

Daha önce yüksek doz uyuşturucudan neredeyse öleceğim sırada kurtarmıştı beni. Sonra da Sinem'i öğrenmiştim, bir daha da ölüme kalkışmaya cesaret edememiştim. Babasız kalmıştı, en azından bir abisi olsun istemiştim.

"Siktir git Batu."

"Bora seninle uğraşmaya devam edecek Uraz. Aç şu mektubu, hepimiz rahatlayalım." Bir de Bora vardı.

Kısacık sürede Esin'i çok benimsemiş olmalıydı, benden intikam almak isteyen tek kişi oydu. Esin'in amcası bile vazgeçmişti, emekliye ayrılmıştı. Bora'ysa her gün dışarı çıktığımda dayak yememi sağlıyordu.

Haklılardı.

Beni öldürseler bile sesim çıkmazdı artık.

Canımdan çok sevdiğimi kaybetmiştim.

"Açamam."

ifşa /yarı texting/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin