Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#İstanbul
Dilan...
1 saat 55 dk. yolculuk boyunca gökyüzünden eline aldığı tabletine bakan yüzüne çevirdiğim adamı seyre dalmışken beni bana
" Hey, kendine gel. "
Diyerek kendime getirmesi ile yerimden sıçradım bir anda. Bana böyle davranması hoşuma gitmese de ailemin, ailesine yaptıklarından dolayı sessiz kalıyordum maalesef. Ne kadar da kötü bir durum değil mi ama? "Ne yapıyorsunuz siz ya? Ne yapıyorsunuz siz? Alınıp satılan bir mal mıyım ben? " Diye haykırmak varken ailenin yaptıkları yüzünden yapılanlara sessiz kalıp boyun eğmek. Kolumdan tutup ayağa kaldırarak kendine çekmesi ile kısa da olsa ona yakın olma şansı bulurken kulağıma doğru eğilerek kısık sesi ile bana
" İstanbul'a geldik gelincik. Bu da evcilik oyunumuzun an itibariyle başladığını gösterir. Bundan sonra sen benim karım. Bende senin kocanım. Ona göre davranırsan sevinirim. "
Diyerek verdiği emir ile nefesim kesildi bir an. Fakat içimdeki duyguları anlamaması için yutkunup ona
" Benden yana için rahat olsun canım. Ailemi riske atacak bir şey yapmam. Sen, asıl kendine mukayyet ol. Zira, bu nefret dolu bakışlarınla belli edersin herkese durumumuzu. "
Deyip düşünmek için bir süre sustum. Daha sonra da biraz daha yaklaşarak ona
" Yani rezil olmak istemiyorsan eğer, rezil edecek şeyler yapmayacaksın o zaman. "
Dedim. Kolumu hırsla bana öfkeyle bakan adamdan uzaklaşır uzaklaşmaz çekerek kurtardım. Yanından ayrılıp giderken de sabahtan açık bıraktığım saçımı onun olduğu taraftan savurup yüzüne değmesini sağladım. Dışarı çıktığımda da yaptığım ilk şeyse önce derin bir nefes alıp vermek sonra da karşımdaki havaalanına bakarken içimden memleketimi bırakıp da geldiğim İstanbul'a " Ey İstanbul, Haykırsam sevdamı sana, Duyar mısın sessiz çığlıklarımı? Çok seviyorum onu, Ama duymuyor o beni. " Demek oldu. Sonra Kadriye ablamın yanına giderek konağa gitmeyi beklemeye başladım.
Baran... Saçını savurarak giden kızdan kendimi kurtarmak isterken burnuma gelen lavanta kokusuyla kendimden geçtim bir anda. Ne yapmaya çalışıyordu bu kız? Ben, kendimi ona kapılmaktan sakınmaya çalışırken o neden buna izin vermiyordu? Bunu anlayamıyordum işte. Zaten, ona acı çektirerek ailesinden intikam almak için onunla evlenmişken içimde onu ilk gördüğüm andan beri oluşan kalp çarpıntısıyla garip duyguları da anlayamıyordum ya. Neyse, o yanımdan ayrılırken bende beni bana
" Baran, oğlum. Ne duruyorsun öyle? Daha konağa gidip ananın odasını düzenleyeceğiz. Çok işimiz var, acele etmemiz lazım. "
Diyerek çağıran babaannemin sesiyle kendime geldim. Sonra da ona
" Ha? Ta. Tamam. Tamam babaanne, geliyorum. "
Deyip yanına giderek uçaktan inmesine yardım ettim. Havaalanından çıkmamızla dünden arayarak kendisine korumaları havaalanının kapısının önünde durup bizi beklemelerini emretmesini istediğim konağın emektarı olan Adem amcamın gönderdiği adamların gelip elimden bavulları alırken etrafıma bakmaya başladıktan bir süre sonra havaalanının kapısının köşesinde duran bir adamın Kadriye ablamın yanında duran karım dediğim kıza baygın baygın baktığını görünce bir anda kan beynime sıçradı. Fakat olay çıkarıp da sağımda tekerlekli sandalyesinde oturan anamın üzülmemesi için kendimi frenleyip elimi uzatarak koluna yapışıp kendime doğru çektim onu. Yaptığım ani hareketle neye uğradığını şaşırdığını ifade eden şaşkın bakışlarını benim öfkeli bakışlarıma dikerken bana
" N. No. Noldu? B. Bi. Bilmeden bi. Bir şey mi yaptım? "
Diye soran kıza ne diyeceğimi bilemedim bir an. Sonra da yanımdakilere dönüp onlara
" Siz arabaya binip gidin. Biz diğer arabayla geleceğiz. İtiraz da kabul etmiyorum."
Diyerek sözlerimle bana
" Ama oğlum. "
Diyerek itiraz etmeye yeltenmek üzere olan babaannemi susturup bana
" Peki oğlum."
Dedikten sonra arabaya binmesiyle binmesine yardım ettiğim annemin ardından sırayla arabaya binen ailemin gitmesi ile biraz uzağımda duran karımın yanına gittim. Bana
" Noluyor? Dedim sana ya. Bir şey söylesene be adam. Dilini mi yuttun? "
Diyerek ar arda sorular soran kızın sözlerini umursamayarak kolundan tutup arabaya bindirirken gidip de yanına oturduğum kızın ensesinden tutup kendime doğru çekerek ona
" Kimse sana. Benim karım dediğim kadına bakamaz. Bakanın ya gözünü oyar ya da canını alırım. Sende bu günden itibaren ona göre davranacak ve beni çığrından çıkartacak kadar delirtecek şeyler yapmayacaksın. Anladın mı beni? "
Diye sordum. Sonra da sorduğum soruyla önce afallayan sonra da ensesini hafiften okşamamla kendine gelip elini kalbimin üstüne koyarken bana
" An. Anladım. Anladım. Tamam, nasıl istersen. Ama. Ama bir şartla. Benim işe gitmeme karışmayacaksın. İstersen sen götürüp getirirsin. İstersen de şoförle gidip gelirim ben. Nolur hayır deme. "
