BİR AŞK HİKAYESİ

🥀 2. Bölüm 🥀

#Özledim

Yazar...
Sabah...
Kucağındaki kadını yatağa yatırıp yanına yatarak uyuyan Baran yüzüne vurulan güneşin ışığıyla gözlerini açmış yanında melek gibi uyuyan karısını seyretmeye başlarken bir süre sonra gözlerini açıp kendisine

" Günaydın. "

Deyip ona

" Sana da Güzelim. Nasılsın? "

Diyerek sorduğu soruyu cevapsız bırakıp bir süre gözlerine baktıktan sonra yataktan çıkarak gitmek üzere olan karısının gidişi ile hızla yataktan kalkıp ona

" Özledim. "

Dedi ve dediğiyle bir anda duran karısının vereceği tepkiyi beklemeye başladı. Kapıdan çıkıp gitmek üzere olan Dilan kocasından duyduğu cümle ile bir anda olduğu yerde dururken sözlerini kendisine

" Özledim Dilan. Özledim seni. Tenini, kokunu, bana sarılmanı, yakışıklım demeni. Gözlerini kısarak sinirle bakmanı, Geceleri üzerime uzanıp başını boynuma gömerek uyumanı. Herşeyini, herşeyini özledim. Ama en çok da neyini özledim biliyor musun? "

Diye soru sorarak devam eden kocasının söyleyeceği şeyi merak edip arkasını dönerek ona

" Ne. Neyi mi? Neyi mi özledin? "

Diye sordu. Karısının dikkatini çekmeyi başaran Baran gülmek istediği halde karısı üzülmesin diye bir anda oluşan mutluluğunu içine atarken yavaş adımlar atarak kapıyla yaklaşıp sol elini karısının yanından geçirerek kapıya sağ elini de karısının sol yanına koyup elinin altında atan yüreği daha da hızlandıracak sözleri kendisine aşkla bakan gözlerinin içine bakıp ona

" Her gece yavru bir kedi gibi üzerime uzandığında bana " Burası benim Evim. " Deyişini. "

Diyerek dile getirdi. Adamın sözleri kadının soluğunu keserken bir an bile düşünmeden dudaklarına yapıştı ve anında karşılık görmesi ile de sağ eliyle birlikte sol elini de beline sarıp kendine çeken adamın hasret kaldığı dudaklarını nefessiz kalana kadar öptü. Bir süre sonra çalan kapıyla kendine engel olmaya çalıştıkça kadına daha da çekilen Baran zorda olsa hasret dudaklarından ayrılıp ayrılmasıyla mızmızlanıp kendisine

" Yiaaa, biraz daha. "

Diyerek isyan edip tekrardan dudaklarına yapışarak öpmeye çalışan kadının dudaklarından yeniden zorlukla ayrılarak elini ağzına kapıtıp kısık sesle ona

" Hiş bê jînê. Kadriye abla kapıyı duyamıyorum sayende. "

Dedi. Sonra da onu kolları arasından ayırmadan kapı da kendisine

" Kahvaltı hazır Baran beyim. Azade hanım sizlere haber vermemi istedi. "

Diyen kadına

" Tamam Kadriye abla. Hazırlanıp geliyoruz. "

Diyerek cevabına sessiz kalarak giden kadını gönderip kolları arasında başı eğik utançtan kıpkırmızı olan yüzünü gizlemeye çalışan karısının haline bir anda gülüp elini yanağına koyarken ona

" Ah benim utangaç karım. Bu halinle o kadar güzelsin ki, inan bana şu an domatese dönmüş o kırmızı yanaklarını ısırmamak için çok ama çok zor tutuyorum kendimi. "

Deyip eğilerek yanağından öptü karısını. Kocasının sözleri ile daha da kızarırken ayağını hınçla yere vuran Dilan ona

" Biraz kızardım ya, hemen vur yüzüme. Aman diyim, hiç kaçırma fırsatını. Öküz. "