heart to heart///minsung

<22> (final)

Jisung

Sabah uyandığımda sebepsizce Minho'nun odasında uyanmıştım, yanımda da Minho vardı ve beni izliyordu.

"Günaydın." dedi.

"Günaydın. Ne zamandır beri uyanıksın?" diye sordum.

"Bir saat olmuştur." dedi. 1 saattir beni mi izliyordu?

"1 saattir beni mi izliyorsun?"

"Demek ki." dedi. Minho biraz sırıtmış ben ise gülmüştüm.

"Ha bu arada ben niye senin evindeyim?" dediğim zaman Minho susmuştu. Biraz onu süzdüğümde birşey fark etmiştim. Üstünde tshirtü yoktu. O an gözlerim kocaman açılmıştı. Minho bunu fark etmişti ki sırıtmıştı.

"Anlamışsındır herhalde."

"Banyo da mı yapmadık?" dedim kendime gelince.

"Sen yaptın ben sabah yapacaktım." dedi hâlâ gülerken.

"Yaptın mı?" dedim utanarak.

"Yapmadım. Beraber yapalım mı?"

"Ben mi yıkayım seni? Çocuk musun?" derken ayağa kalkıp kucağına aldı beni.

"Evet, çocuğum." dedi ve banyoya götürdü.

********

Banyoda birşey yaşanmamıştı yani. Sadece banyo yaptık o kadar. Şimdi banyodan çıkmış giyinmiştik.

"Okula gidecek misin?" dedi.

"Evet, çok fazla devamsızlığım var çünkü." dedim.

"Tamam o zaman bende geliyorum." dedi ve okul kıyafetlerini giyindi. Yani okul kıyafetleri çokta birşey değildi. Bir gömlek bir de pantolon du erkekler için.

"Tamam o zaman gidelim hadi." dedi.

"Dur." dedim ve dudaklarına yaklaştım. Baya baya öpüştük yani çok normaldi artık. Ayrıldığımızda Minho gülüyordu.

"Hadi gidelim." dedim. Sonrada ikimiz aşağı indik ve yolda giderken yiyebileceğimiz birşey alıp dışarı çıkıp okula doğru yürümeye başladık.

"Cidden hiçbir şey olmamış gibi davranman beni benden alıyor." dedi Minho. Bende gülümseyip ona baktım.

"Yani artık çok normal değil mi sencede? Daha dün yiyişmişiz sonuçta." dedim.

"Şey Jisung."

"Hm?" Minho sessiz kalmıştı.

"N'old-" derken kızkarın çığlıkları başladı.

Minho elimi tutup "Kaç Jisung kaç!" diye bağırdığında ikimizde kaçmaya başlamıştık.

Kızlar peşimizden koşuyordu. Mesafe baya açılınca hemen Minho'yu bir ara sokağa çekmiştim. Minho'da benimle gelmişti. Orada ki bir çöpün arkasına saklanmıştık.

Kızların sesleri ise baya yakınlaşmıştı. Sonrada bizim girdiğimiz ara sokağa girmişlerdi. Ama ne tesadüf bizi görmemişlerdi. Kızlar baya uzaklaşınca sesleri tamamen kesilmişti.

Minho hem önümdeydi hem de hâlâ elimi tutup kızlar gitti mi diye bakıyordu.

"Gittiler galiba." dedi ve bana döndü Minho.