12.Bölüm : Mühür Gözlüm

3.4K 330 319
                                    

Selamınaleyküm Nidalarım!

BÖLÜM GÜNCELLENMİŞTİR!

Ben bu bölümü yazarken biraz kendimden örnek vermiş olabilirim. Afra Günseli'de kendimi işliyorum. 🤍

Allah rızası için satır aralarında fazla yorum göreyim. Dişimi kıracağım. (tabii ki de kırmayacağım. Şaka) 🤍

Sınır : 200 OKUNMA 50 OY 200 YORUM

🌞 Keyifli okumalar dilerim 🌞

Nikah dairesinden geri döndüğümüzde Yasir'in yanından uçarak ayrılmıştım. Görüşürüz demesine bile izin vermemiştim çünkü yol boyu elimi tutmuştu. O da yetmezmiş gibi neredeyse bütün komşulara gözükmüştük. Düğün olmadığı için herkesin aklına 'abow evlenmeden şu hallere bak!' cümlesi gelecekti. Kimse imam nikahını düşünmezdi.

Eve girdiğimde ise babam yoktu. Bakkal hasan abinin yanına gittiğini söylemişti annem.

Tabii annemin konusu bu değildi. Beni hemen salona çektiğinde Yasir ile neler olduğunu sormaya başladı.
Bende el mecbur her şeyi anneme anlattım. Komşuların bize bakışını anlattığımda gülümsedi. Bu daha çok anlayışlı bir tebessümdü.

" insanların böyle düşünmesi çok normal elbette ama sen korkma güzel kızım. Sizin ne yaptığınızı tek yaradan biliyor ya."

Dudaklarım mutlu olduğuma dair kenarlara kıvrıldığında annem uzanıp yanaklarımdan sulu sulu öptü.

" Talha bey oğlum baya sevinmiş gibi. "

Başımı heyecanla olumluca salladım. Doğruydu. Yasir yol boyu doğru kelimeyi bulmaya uğraşmak yerine benimle o kadar rahat konuştu ki bir an ben, ne konuşmam gerektiğini unutmuştum.

" Saçlarının konusunu açtı mı?"

" Hayır. "

" Güzel. Görmek isteyebilirdi. Akıllı çocukmuş. Daha çok gözüme girdi."

"Ya anne, zaten yanından koşarak kaçtım. Kendimi çok değişik hissediyorum. Evli olduğuma hala inanamıyorum."

" Şuan için inanması güç tabii. Hala ayrı evlerdesiniz. Ben sizi aynı eve girdiğiniz zaman göreceğim."

Derin bir nefes çektim içime sonra usulca geri bıraktım.

" Benden bıkma oranı sence kaç? "

Annem bu dediğime güldüğünde kafamdaki şalın üstünden başımı sevdi.

" Yüzde sıfır Bir tanem. "

" Cidden mi? "

" Cidden. "

" Peki. "

" Mutlu ol Afra'm. Biz seni mutlu edemedik. Talha oğlum seni çok mutlu etsin, inşallah. "

Gözlerim saniyeler içinde yanmaya başladığında ayağa kalktım. Şimdi karşında geçmiş için ağlayamazdım.

Anneme son kez bakıp gülümsedim.

"İnşallah anne. Yasir beni çok mutlu edecek... Neyse ben ikindiyi kılacağım odama geçiyorum. "

Annem dolan gözleri ile bana kafasını olumluca salladı. Laf etmedi. Bende konuşma taraftarı olmadım. Yıllar önce olan olayları açmaya gerek yoktu.

AFRA'NIN NİDASI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin